Netgedichten

netgedicht (nr. 15.022):

Dichten op mijn laptop

De lijntjes van de hand dansen op het toetsenbord
Pas voor, strek uit, vermurwen zich en lachen dan

De maantjes in mijn nagels kijken verbaasd toe

De drukte in hun haastig doen
Alsof ze bang zijn het moment een stapje achterop te raken
Springend en wandelend van van de ene tik tot meer
Zo eens een weldadige rust of een geïrriteerde halt

Zo’n groot plezier lijken ze te hebben daar
Gniffelend zonder geluidjes om de kunsten die ze tonen
De koontjes van mijn duimen lijken roderig verliefd

De lettertjes, wat leegtes, laten het zich bekoorlijk welgevallen
Liggen weldadig achterover en bedrijven slechts te liefde
Om te proeven hoe ze smaken in het zorgvuldig bereide toetje

Te zoetige proeverijen worden kirrend weggehoond
Terwijl mijn duim nog twijfelt tikt de wijze hen streng weg
Een geïrriteerde halt
Die overgaat in een ritmisch tikken
zodat de dansparen zich verkneukelend kronkelen
tot geluidsloze noten op de blanke vloer