Alle inzendingen over Herkent U dit%3F

wanneer men in de ribbelende velden ons fronsende herkent omdat het wijds zicht geen enkele bloem kan verzinnen dan heeft het herfstige het leven de diepte ingedreven zullen wij koukleumend samen wachten tot het zich terug naar boven zal trachten…

Pas wanneer ik mijn ogen sluit is alles over, is alles uit, voor ik echter zover ben wil ik dat je me herkent als mezelf! Want pas als ik mijn ogen sluit hoor ik niks meer geen geluid zal dan over mijn lippen komen net zomin, als ik je aan kan horen maar tot dan: pas als ik mijn ogen sluit is alles over, is alles uit!…

Altijd hun wiekslag, wiekslag die je herkent, je eigen wiekslag. Altijd hun hartslag - je eigen hartslag. ------------------------------------------ uit: 'Woorden om in te wonen', 1996.…

met m'n kleindochter sta ik voor de spiegel ze herkent zichzelf niet maar na enige aarzeling draait ze haar hoofd om naar mij in de spiegel zie ik iets unieks: ze begint te denken niet eens over haarzelf maar over de wereld die nog wel zo klein is als iemand die haar draagt in de spiegel en in het echt…

ze staat te beven voor haar dichte buitendeur ze weet niet meer hoe zij kan binnen komen voorbijganger staat stil drukt op aantal bellen tot eindelijk verpleeghulp bereikbaar blijkt in de hal herkent zij de lift die haar boven brengt…

Als de wind niet aflatend tegenzit De jaren van een ongelijke strijd tellen Droog en verdord is mijn verlangend hart Gemis is schrijnende in ontbrekende liefde Als al mijn hoop op het vinden is vervlogen Verlaat ik de doorgroefde boom des levens Ik begeef mij naar het zekere ‘onzekere’ einde Dwarrelend, vertwijfeld, Doch in alle rust laat…

Uit Engeland bereiken ons berichten Dat schapen minder dom zijn dan men meent: Een beetje schaap herkent mits goedgetraind Zo'n vijftigtal verschillende gezichten. Ik dacht meteen jaloers: kon ik dat maar. Ik houd geen vijftig schapen uit elkaar.…

Misschien help jij een ander Omdat jij de pijn herkent Omdat jij niet anders bent Zo helpen wij elkander En geef jij die ander dat Met een intieme afstand En de uitgestrekte hand Wat jij niet hebt gehad…

Gekweld tijdstip van opgespelde plichten Herkent door trotse ogenblikken Die gedetaïlleerd verdwijnen bij het uitstappen Een station met koffers latend Tranen wekken wat verwijst En geschiedde klanken herrijzen Zo baadt met kronen Zijn ark schonk.…

Uit Engeland bereiken ons berichten Dat schapen minder dom zijn dan men meent: Een beetje schaap herkent mits goedgetraind Zo'n vijftigtal verschillende gezichten. Ik dacht meteen jaloers: kon ik dat maar. Ik houd geen vijftig schapen uit elkaar.…

Maar als jij me pijn doet, herkent niemand me nog door de waterval van tranen, die dan giet.…

Een spiegel in de kom en kijk maar mee hoe daar de kleine blauwe poetslipvis zichzelf herkent. Door die gebeurtenis neemt hij een plaats in naast de chimpansee. Ons menselijk bewustzijn loopt voorop: Dankzij de selfie liggen we op kop.…

Het moet er dan maar helaas van komen Met een bloedend hart schrijf ik dit Als Rijksdichter van Ons Koninkrijk. Dat Koninkrijk van ons, dus niet van Hem Dat van de zuidelijke Caribische Eilanden Tot de Noordelijkste Wadden Eilanden Wordt dat nog wat met al die crisissen Waar de menselijke maat volledig weg is Tussen de politiek, ambtenarij…

Wanneer je aan de vloed ontkomen bent Dool je nu half verdwaasd tussen de lijken En bukt je keer op keer om goed te kijken Of je misschien nog één van hen herkent. Want je moet weten waar je liefste ligt, Dat is jouw identificatieplicht.…

tussen de dorpen staat fietshoog de mais spannen helden de spieren suizen de banden over een smalle weg verderop aan de brink tussen de versierde kramen herkent de Drenth aan het koele bier het aloude recept altijd doorgaan…

Of je nou 5, 10, 20 of 50 bent, pestgedrag is iets wat iedereen zo ontzettend goed herkent, er is geen wet, die de mens verbiedt, pesten: doe het maar liever niet! Jammer wel, want zonder pesten, zou de wereld er een stuk aangenamer uitzien!…

wie herkent het niet 't onrustig verlangen naar het ontkiemen heimwee naar bloesem de ongerept frisse geuren en kleuren die je telkens weer versteld doen staan dit grote verlangen waarvoor je de tijd moet nemen om het te ervaren... mits je de tijd maar hebt…

Op woensdag maak ik straks een rondje rood Ik stem op groen, op roze, op ’t gezin Op oud en jong of iets daar tussenin Op mens en dier, een witte zielenpoot En dan...let op! Ik concentreer me even... om goed gestemd naar ’t Torentje te zweven…

U kent, noch u herkent ooit een emotie? Dan bent u zeer geschikt als ambtenaar. Maar overstijgt uw schoenmaat uw IQ, dan is minister wellicht wat voor u.…

Er gaan deuren open die normaal gesproken dicht blijven voor altijd op slot todat haar vingers zo gaaf geschapen de sleutel zachtjes omdraait ga of sta stil in de storm ga en ga alleen niemand herkent je het is donker…

Luisteren naar het levenslied woorden galmen met verdriet bloed zweet en tranen nemen je mee door emotionele banen ze raken je diep van binnen met een snik zingen een kippenvelmoment dat je in een echte volkszanger herkent Nederlandstalig in één woord zalig.…

Haar meest recente foto's herkent zij niet, haar spiegelbeeld is echt het hare niet. De tijd heeft onderweg haar ik verloren en zij is nu verloren in de tijd.…

Het spiegelding vraagt niet waarom de opening zijn keukenla verlicht Het legt zich erbij neer Het wacht gelaten de beroering af Er is het licht waarin degene die beroering brengt zichzelf herkent -------------------------------------------------------- uit: 'De dingen de dingen de dans en de dingen', 2010.…

Twee broertjes zijn al dagenlang vermist Wie illegaal of homo is moet vechten Nog altijd schenden leiders mensenrechten Videla ligt tevreden in zijn kist Het rommelt in het paarse kabinet En Harmsen schrijft hierna nog één sonnet…

De gokker die gelukt zoekt in het leven Besteedt geen aandacht aan de statistiek Zijn keuzes zijn zorgvuldig en uniek En eindigen doorgaans op nummer zeven Wat zéker is bij jackpot of echec: Een actueel gedicht op deze plek!…

binnen in mijn hart herhaal je maar hoe kan dat je herkent niet eens het inpakpapier en het lint dat je achteloos laat vallen elk woord dat ons bezighield gooi jij op een letterhoop van roze strikken een gokje misschien omdat mijn glimlach nog steeds een droom opwekt telkens ik in jou sterf…

de roep in mij verstijft de prooi zij houdt zich angstig schuil diep snuivend herkent zij mijn gemoed en weet waarom ik huil……

soms kom je haar tegen zomaar spontaan komt ze voor je staan soms duurt het een moment voordat je haar herkent soms duurt het te lang ben je bang om de confrontatie aan te gaan en dan moet je achteraf beseffen ze is weg voorbij gegaan ooit denk je en zucht ff…

waar de hand van een mens beider oevers met hout verbindt ontwaart men ook sierlijke snaren die tezamen als verheffend instrument door waarneembare trillingen hoge bomen aan de overzijde bemint en iedereen in het stromend water zelfs de eeuwige beweging herkent…

Twee harten zo verschillend met ongelijke slagen onherroepelijk met elkaar verbonden vele malen van elkaar gescheiden maar ook al wil je elkaar vergeten, het hart liegt nooit houden van is als je de kleur van je hart herkent het voelt als thuis komen zonder een deur te openen…