Alle inzendingen over Ik schreef voor jou

Mijn bloemen sterven in mijn hand heb heel ver moeten lopen ik wil je terug, dus sta ik hier ben bloemen wezen kopen. refrein : Dus lieve schat ik sta nu hier, wanneer doe jij eens open? (2 keer) De regen valt bij bakken neer, dus ben ik gans verzopen de kleren plakken aan mijn lijf en ja..., ik heb gezopen. (refrein) Je hebt een…

dat vleugje jou tussen mijn regels laat zich niet afschrijven het blijft sluimeren en fluistert zich door alle rede heen hoeveel zinnen ik ook blijf witten nergens staat iets zonder jou en al schreef je je laatste strofe zelf en kan jouw inkt me niet meer bereiken mijn innigste blauw blijft altijd voor jou…

met jou zeer…

Dansend over de koppen, brandend in de hel. Mijn ziel lichterlaaie, toch vond ik je wel. Daar lag je dan te wachten, onder een graniet verdriet. Zonder enige emotie, veel hoop had je niet. Gestorven nog voor je geboorte, bang als je was. Te leven, gewoon te leven, op te staan uit je graf. Met brandende zolen, verdovende pijn. Gejaagd…

Zonder jou Is er geen hoop meer Op geluk En is de wereld grauw Zonder jou Is er geen droom meer Mijn glimlach Is dan niet warm Maar lauw Zonder jou Is er geen warmte Alleen een Innerlijke kou Met jou echter Ben ik een vechter Zonnig, warm En levensechter!…

Zo was het, zo is het, toen, je schreef gewoon op papier zo'n simpel standaard velletje, een A4 liefdevol, warm eigenhandig "ik hou van jou"! nu, je klikt in een split second op je pc of tablet, schat je weet, "ik hou van jou" en zonder veel moeite enter, gewoon als vanzelf, zend!…

Ik schreef je naam in het zand en de wind woei het weg. Ik schreef je naam in een boom en de schors stierf af. Ik schreef je naam in een steen en de steen verbrokkelde. Maar ik schreef je naam ook in mijn hart en die zal er eeuwig blijven.…

'Als ik te lang gezeten had bij jou, te weerloos en te dicht tegen je aan … ' Soms doe ik dat, te dicht tegen je aan. Mijn hand op je huid, je hart in m’n oor. “Ik kan jou dromen,” zei je, en toen kwam je nog dichter. Ik had langer kunnen blijven maar dat heb ik niet gedaan. Je blijft altijd nog even steken in mijn longen.…

voor Stijn Ik schreef je naam in het zand en de wind woei het weg. Ik schreef je naam in een boom en de schors stierf af. Ik schreef je naam in marmer en de steen verbrokkelde. Maar ik schreef je naam ook in mijn hart en daar zal hij eeuwig blijven.…

Het kind maakt alles anders haar heupen breder haar borsten voller zijn blik wordt dieper de hare zachter Het kind maakt alles anders het belegert je huis met knuffelkreetjes en zoete geuren het zuigt je leeg het knijpt je fijn het wurmt zich een nestje tussen vier armen tussen twee levens Het kind maakt alles anders hoe dapper draai…

Het doek dat ik zag voor mij sprak me enorm aan. De mensen erop staarden, was het naar mij of keken ze naar de toekomst. Ze bleven gewoon staan. Hun gezichten kon ik niet herkennen, toch priemden hun ogen door mijn hart. Hun gezichtloze hoofd had iets, dat ik niet had. Ze waren geduldig, iets wat ik niet ben. De geweven draden hielden hen…

Als je de rechtstaat noemt, lijk je zo zeker en spreek je vroomheid als geen ander preker Want dat wat boos is en schreeuwt en uitdaagt dat wordt door jou verzwegen en niet bevraagd. Zeg eens, voor welke prijs en welke beulsknecht heb jij wat heilig is naar leugens toe verlegd?…

Aan zoom en rand schil van landen tref je vaak ....een lieflijk strand Het zijn palmen die er het decor van een aards paradijsje van willen maken Ik trof er jou -jaren terug- je veegde net je haar uit je gezicht Door dit gebaar aangetrokken schreef ik juist voor jou dit kleinood van 'n gedicht.…

(Dit schreef ik voor mensen, die hun geliefde zo moeten missen) Verdriet Iedere dag weer dat verdriet..... ik voel het omdat je niet meer bij me bent. Jouw liefde voor mij was heel groot. Jou te moeten missen doet veel pijn....…

zegt zij als ze je toeroept woedend en furieus je handen trillen er van, man je bent zo nerveus nee, jij bent de stommeling en iedereen is knapper Maar het is niet waar, mens, leef en wees dapper Als wat je zozeer liefhad, je steeds weer verraadt Hun woorden zijn doorspekt met een toon van haat Als steeds beschuldigingen bijven komen tegen jou…

Niemand heeft mij ooit dit gevoel gegeven, zonder jou zal ik deze imtimiteit ook nooit meer beleven. Ik zou wel uren over ons uniek gevoel kunnen schrijven, maar liever wil ik lekker in jou armen blijven.…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

Ik vulde de nacht met dromen voor jou plukte sterren zodat jij de weg in donker zou vinden alleen voor jou lief brak ik dagen in stukjes nacht schreef ik woorden in zilvertaal maar je bleef onderweg duizend nachten met lege gedachten alleen voor jou lief ving ik lentewind die de fluistering herbergt van het nevelland…

Straks wordt er - schreef men hem - op jou gevuurd! Toen heeft hij maar een nieuw besluit genomen. Dát is pas illegaal; dat door bedreigen de loden lobby zo zijn zin kan krijgen.…

Iedereen kwam naar jou kijken. Keurig opgedoft in schone schijn. Maar lelijk door hun kritische blikken en bedekt gemompel in hun samenzijn. Jij gedroeg je goed. Met in jouw ogen de pijn: ‘ Ik wil hier niet zijn.’ Van een afstand keek ik naar jou mijn zoon en voelde de pijn, die jij daar voelde. Het theater van het leven.…

ik vergeet niet papa zolang mijn hart klopt wie jij bent voor mij vertelt het mij steeds met fluisterende stem die mij jou laat herleven als zitten wij onsterfelijk voor altijd bij elkaar…

Zeg me, wanneer het minder wordt, het gemis, zeg me wanneer het minder gevoelig wordt, geen pijn meer doet. Zeg me hoelang ik je zal blijven missen, zeg me! 'k ben de wanhoop gepasseerd, niemand heeft me ooit geleerd, hoe om te gaan met dit moordende verlies, zeg me, wanneer het niet zo schrijnend meer is, dat ik je…

Ik droom vaak en graag, hoewel ik er niet om vraag. Los van mijn hedendaagse voetafdruk waan ik me hoog in de lucht. Hoog boven de wolken schud ik de drukte van mijn leven af. Ik stap dan vrolijk uit mijn dagelijkse sleur met onbeschreven bladen in mijn agenda. Ik trek het veilige deken naar me toe. Zet mijn geheugen op een mooie symfonie…

[Dit schreef ik voor lieve mensen] Lieve moeder Lieve moeder, wij houden zoveel van jou. Blijf nog een poosje bij ons. Zonder jou, daar moeten wij niet aan denken. Je bent er voor ons, altijd, en je geeft zoveel liefde. Nu je het moeilijk hebt met je gezondheid zijn wij er voor je. Lieve moeder, wij houden van je.…

ik schreef je naam in de lucht, de wind blies hem weg. ik schreef je naam in het zand, de zee spoelde hem weg. ik schreef je naam in mijn hart, daar blijft hij voor eeuwig staan!…

De files worden met de dag hardnekkiger. Met een grote gelatenheid schuiven de auto’s richting werk. Eigenlijk wil ik jullie bedanken als je vandaag deel uitmaakte van de verkeerszee. Je bent een beetje de Mozes voor de motor. Elke ochtend splijt de zee van wagens netjes open voor de motard, die een vluchtweg maken uit de file. Naargelang…

En als de muze weg is, goed beschouwd als dood; maakt alles wat ik met u schreef, al klinkt het nog het mooist van al zo leeg van woord, een weduwnaar. Geef dan dit als laatste daad, van uw as gewicht dit dicht; dit requieum niet zwartomrand voor u, niet jou, verlaat mijn hand.…

Als ik denk ik houd van jou dan bruist het in mijn hart zoveel gezichten namen lieve momenten al ging het mis elk een plaatsje apart maar waar juist die ene zijn naam schreef in onuitwisbare inkt is mijn gebleven…

[Dit schreef ik voor mensen die hun liefde moeten missen] Einde Onze momenten samen waren fraai. Intens hebben we van de liefde genoten. Bewonderenswaardig hoe je het leven zag. Het zal stil zijn zonder jou, maar bedankt dat je mij liefde hebt kunnen geven.…

Zij hebben samen hun sneeuwhandjes gevouwen op hun borst. Hun rode wangetjes van toen zijn nu wit en breekbaar. Ze werden de mond gesnoerd. Hun hartje viel stil. De handjes werden koud en kil. Hun glimlach versteende. De adem verliet hun tere lijfje. Zowel jongens of meisjes verlieten het aardse leven. Ze hadden nog veel kunnen beleven…