Alle inzendingen over Kinder

lompe Jan uit Waasland Beveren onhandig en zo nerveus hij had een grote wipneus waar alles bleef aan kleven hij was ook zo erg nieuwsgierig stak die neus in alle zaken wou de mensen goed vermaken want dat vond hij echt plezierig bloemen met bruine meeldraden geurden als chocolademelk dus wou hij ruiken diep in de kelk wel ja, de rest…

mijn kind mijn kind ik ben zo trots op alles wat je zelf al kan mijn kind mijn kind ik huil met jou om alles wat je overkwam mijn kind mijn kind wat heb ik vaak van jouw plezier genoten mijn kind mijn kind spelenderwijs liep je in zeven sloten mijn kind mijn kind soms ben ik bang hoe gaat het met je morgen mijn kind mijn…

Ik kan geen woorden vinden Wat het met me doet Zijn kind in mijn kinds armen Maar 't voelt zo trots, zo goed Beiden kan ik ze knuffelen Beiden o zo lief Woorden kan ik niet vinden Ik houd van hen, zo intensief…

Ging je vroeger met de schoolreisbus naar huis Dan kroop je met je klas onder de stoelen Om op te springen en je gek te joelen Zo kwam je dan weer opgetogen thuis Nu sta jij als ouder trillend bij de poort Heeft je kind misschien een eigen kind aan boord?…

ik herken jou in mijn blikken, ik versta jou in mjn praten, ik luister naar jou in mijn denken ik hou van jou in mijn hart, in mijn lichaam heb je gewoond, zo vol levenskracht jouw ziel schuilt in mijn ontroering, jouw verdriet zwerft in mijn ogen, jouw geluk weerklinkt in mijn horen, jouw stem groeit in mijn zingen een lied…

De eerste stapjes in de sneeuwwitte toekomst nog niet rood gekleurd…

Het is het kind in mij dat niet bevatten kan hoe het verdoold geraakt is in de tijd ik leef maar ben ik wie ik ben?…

Er is een droom, adiafaan: Ik ben nog klein, een kind en ik sta voor het raam - over de vensterbank geleund, hoor ik een smal geluid. Spreekt iemand in de diepte daar iets uit? Mijn vader, hij staat hele- maal beneden en hij wenkt zonder een woord. Ik weet: Ik ben bedrogen, hij is dood, er is geen stem.…

Het kind in mij dat boven kwam heeft eventjes heel erg genoten toen ik weer met beide benen op de grond stond heb ik tranen om verloren kind zijn vergoten.…

Het kind, zij draagt geen strikjes meer of vlechtjes in haar mooie haar het kind zijn is haar afgepakt zo jong volwassen worden was te zwaar.…

Blijf je mijn kind…

Constantijntje, ’t zalig kijntje Cherubijntje, van om hoog, D’ijdelheden, hier beneden, Uitlacht met een lodderoog. Moeder, zeit hij, waarom schreit gij? Waarom greit gij, op mijn lijk? Boven leef ik, boven zweef ik, Engeltje van ’t hemelrijk: En ik blink’ er, en ik drink er ’t Geen de schenker alles goeds Schenkt de…

Mijn kind, Kom toch alleen maar dicht bij Mij, je hoeft geen woord te zeggen. Mijn kind, Mijn geliefde, dat ben jij heus, je hoeft niets uit te leggen. Ik weet precies wat er in je leeft en Ik ken al je gedachten, 'K wil dat je't Mij in handen geeft, laat Me toch niet langer wachten.…

Dank U wel voor al mijn kind'ren zo verschillend, zo uniek, dank U dat ze kunnen kijken, kunnen luist'ren naar muziek. Dank U dat ze mogen leven onbezorgd en zo gezond, dank U dat ze kunnen lopen, woorden vormen met hun mond.…

Ik had je willen bouwen van het harde hout met balken die wat dragen konden in steen die het blauw van staal omsloot maar mijn handen beefden even ik zag dezelfde architecturale fouten die ik in mijn hoofd vergeten wou spiegelde me in de vensters van je huis waar ik mijn eigen dromen ontmoette die ik ooit verloor maar een open deur…

Nog zoek ik naar de onschuld in mij toen ik nog was een kind Vergeefs, want zelfs op de bodem van mijn ziel is er niets meer, wat mij nog aan mijn kind zijn bindt Soms dartelt nog het kind in mij, het speelt, lacht en het huilt ik was in mijn kind zijn nog vrij In de slaap moegespeeld en levensvrij dan gaf ik mijn dromen ruim baan, luchtkastelen…

Ze schelden en vechten, ze spugen en slaan maar als je ze waarschuwt Heb jíj t gedaan Ze spelen en dansen, ze zingen een lied maar als je eens meezingt is 't 'mama doe niet' Ze slapen en dromen, zijn ook wel eens bang maar als je wilt troosten duurde het wachten wel heel erg lang Het zijn net échte mensen die kinderen van mij met…

Een kind, Tekend haar eigen beeld. Kleuren in een lichtflits, sober, Als de zolder waar ze op speelt.…

elke morgen een kerende angst om te ontwaken in een kamer met gegil elke avond een blijvende angst om de ogen te sluiten in een kamer met geril tranen druppelen in een schreiend gelach in een bodemloze matras wachtend op de volgende vuistslag wakkere dagen slapeloze nachten elk uur een gebedje in een paniekerig kinderbedje een kind…

Stilletjes lig je daar, je bent wel wakker doch, je staart maar De zon schijnt op je gezichtje zo mooi, mijn kind....…

kinderen spelen hun stemmen worden één stem klaterend water…

mijn kind, mijn baby…

mijn kind je hebt zo weinig nodig om gelukkig te zijn een takje een blaadje een veertje je huppelt je rent en boem daar val je je lacht en huilt je rent naar me toe met je armpjes net lang genoeg om me te omhelzen een kusje een lach en daar ga je weer een steentje een schelpje je huppelt en rent en... nee, net niet gevallen…

Als ik de kinderen zie spelen en hun klaterlach heb gehoord dan ben ik alle ellende vergeten en hoor ik weer elk lief'lijk woord. Als ik de kinderen zie spelen dan word ik warm en blij want een paar van die kinderen zijn de nazaten van mij.…

Marcheren, doorgaan, dat is het gebod. Het gebod is verlangen. Een andere taal, hoe goed vertaald. Orde, maar niet van de chaos, is dood. Het gaat over een sprookje. Een soldaatje, een vrouw, eigenlijk een stem. De klank van de abstracte orde. Het soldaatje met ransel en vuurslag moest vechten in brand en storm. Tweemaal slaan - driemaal…

Bij vader op de nek zit je hoog en droog de wereld lijkt gekrompen je hoofd raakt haast de regenboog "hou je vast, anders val je" roepen anderen je toe ..ze weten niet dat hij je hand al heeft gevat.…

voor ‘t kleine bange meisje dat nooit echt een kind kon zijn pluk ik mooie gele bloemen in een zonovergoten wei aan ‘t kleine lieve meisje dat nooit echt een kind mocht zijn wil ik al mijn liefde geven en haar vertellen het is voorbij tegen ‘t kind dat je niet zijn kon wil ik zeggen jij mag er zijn heb vertrouwen in de toekomst…

in verbaasde ogenblikken schonk het leven jou aan mij verwondert door het wonder toch uit het niets kwam jij. jij gaf me iets wat niet bestond voordat ik jou aanschouwde wie was ik dat jij je aan mij toevertouwde.…

Mijn geweldige kind, Jij hebt mijn vertrouwen in het leven gered. Ik ben zo trots als ik naar je kijk, mijn lekkere knul. Een plasje op je pot en je geeft een brul. Hiep, hiep, hoera klinkt het, Goed gedaan.... Maar voor mama hoeft het niet zo snel te gaan….…

Het legt zijn handje in een grote, warme mensenhand. Dit ene kleine, simpele gebaar met oogjes vol vertrouwen en geloof. Een alledaags moment, eenvoudig en zo eigen, één simpel gebaar en toch zo speciaal … de mooiste dingen in een mensentaal.…