Alle inzendingen over Kleine dwaler?

Alexis heeft zijn zusje lief, Wanneer ze in vrede leven; Hij noemt haar zelfs zijn hartedief, Als zij haar speelgoed hem wil geven. Maar als zij iets, dat hem behaagt, Voor haar om mee te spelen vraagt, Dan wordt die liefde ras verminderd; En als zij hem in 't doen van zijnen zin verhindert, Dan haat hij bijkans haar geheel; Ook is zij doorgaans…

Als in de lieve lente De bloemen 't veld versieren, Dan pluk ik rozenknopjes, Viooltjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en seringen. Dan zal ik kransjes vlechten, En dragen die ter ere Van God, die mij het leven En bloempjes heeft geschonken. Dan zinge ik: Hemelkoning Gij doet viooltjes groeien, Met roosjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en seringen…

Klaasje Pietje, zo gij niet wilt deugen, Dan verschijnt de zwarte man Pietje Klaasje, foei, dat is een leugen! Laat hem komen als hij kan. Die aan zulk een man gelooft, Is van zijn verstand beroofd…

Zou ik voor de klepper vrezen, O! die lieve brave man Maakt, dat ik gerust kan wezen, En ook veilig slapen kan. Moeder lief 'k geloof het vast, Dat hij op de dieven past. Schoon hij loopt door wind en regen, 't Zingen wordt hij nimmer moe: Goede God! geef hem Uw zegen, Maar mijn oogjes vallen toe, Lieve klepper! hou de wacht! Ik ga slapen…

Die telkens in de spiegel ziet, En zich met schoonheid vleit, Beseft de ware schoonheid niet, Maar jaagt naar ijdelheid. Dit glas maakt trots, of geeft ons pijn; Wil 'k weten, wie ik ben, Dan moet Gods woord de spiegel zijn, Waar ik mijn hart uit ken.…

Keesje: Zeg me zoete lieve Lotje! wat is de oorzaak, dat ge schreit: Hebt ge uw beugeltas verloren, of gebroken, lieve meid? Lotje: Zou 'k niet schreien, waarde Keesje! Moeder lief was niet voldaan Met mijn naaiwerk; o! zij zag mij met verdriet en droefheid aan…

Mijn lieve kinders, schrik toch niet, Wanneer gij dode mensen ziet; Zoudt gij voor lijken beven? Kom hier: dees bleke koude man, Die voelen, zien, noch horen kan, Houdt nu niet op te leven. Hij denkt en werkt – ja meer dan gij; Maar met geen lichaam zo als wij. De ziel is weg van d' aarde. Die God, die hij hier heeft gevreesd, Is bij…

als ik in liefde voor dit kind mezelf mag verliezen dan laat ik me weer vinden, in zijn ogen en zijn huid vol zoete geur de haartjes, goudgetint van kleur verdrijven mijn mineur om oude diepe wonden ik verberg me in zijn lach en waar ik weerstand heb gevonden blaas ik zachte wolkjes door een hemelsblauwe dag…

Ze kwam ooit in mijn leven, 'k was amper veertien, ze had veel zo niet meer van de wereld gezien, dan ik dat ooit deed. Ze kwam ooit in mijn leven als echte reddingsboei kon bij haar schuilen, kon bij haar huilen ze stond aan het hoofd van een prachtig gezin. En toch maakte ze ruimte en tijd voor mij, ze kwam ooit in mijn leven, als…

Jouw handen zijn als liedjes Muzikale poëzie En ik zie jouw vingers dansen Met de mijne minnekozen Zie ze zingen van de liefde Vingervlug tot ik zal blozen Tot een liedje dat blijft hangen Zoals ik de wereld zie Want jij streelt mijn naakte waarheid In perfecte harmonie En jij speelt met mijn verlangen Zoals Morpheus met mijn dromen In…

Vol verwachting, lang gewacht niet stil gezwegen, sneeuwt het eindelijk kijkend wanneer de vlokjes, vlokken worden Lang verwacht, stil gezwegen, het blijft klein spul kleine vlokjes die net wat bedekking bieden hier en daar.…

De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Een wooncomplex, een klachtenregen Verschuiving naar miniatuur Problemen met een nieuw bestuur Met samenwerking, nieuwe wegen De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Waar is die ooit zo goede buur? Het is hem naar het hoofd gestegen Veranderingen staan…

Stil verbloemt zij kleurrijke gedachten langzaam steelt zij haar glimlach terug het was de laatste, zachtjes verpakt voor het open einde…

Ik word nooit meer dat meisje dat kindje zo vol levenslust ik ben op dit moment gewoon een heel klein beetje uitgeblust.…

Gelukkig was ik zelf dit kind niet 'k werd liefdevol op tijd verschoond maar vraag me wel geregeld af waar dit bedroefd klein meisje woont.…

Je staat daar in een hoek, helemaal alleen. Met wat spulletjes erin, en niemand om je heen. Je staat altijd op dezelfde plek, is het niet saai zo alleen. Maar op een dag word je verplaatst, en vraag ik: “Waar ga je heen”.…

heel klein nog schuil ik, vol angst voor alles zo klein is jouw wereld een groots gebeuren mijn kleine ik luistert met grote oren trots op jouw grootte groeit lanzaam mijn gevoel van veiligheid en het besef als kleintje pas ik goed in jouw grootse wereld…

klein beetje minder meer ………

Mama, jij wordt klein... Nee, jij wordt zo groot... Maar jij bent aan het krimpen... En jij bent levensgroot... Ma, je bent ook wel een beetje dik... Nee, jij, jij bent te mager... Maar, jij bent echt al oud... Maar nog niet echt, jij slimmerik...…

meisje van onzichtbaarheid door de tijd verborgen inmiddels vrouw geworden het kleine meisje kwijt heel af en toe komt ze even naar voren schreeuwt huilt heeft groot verdriet om al het onrecht wat haar is geschiedt vervolgens gaat ze zichzelf weer verstoppen maar ze zal nooit verdwijnen want zij heeft zichzelf diep in mij verborgen…

Allen zijn klein, Geen is er groot, Beter weg in de dood Dan verdoemd met het kleine te zijn.…

Ik nam jouw haren in een strengetje en vlocht er mooie vlechtjes van zette het vast met vlinderstrikjes en was van jouw puurheid in de ban ik streek de kleine plukjes voorzichtig uit je mooi gezicht vol liefde straalden jouw oogjes je blik zo lief op mij gericht ik nam jouw kleine handje en legde het in mijn eigen hand een siddering ging…

De ochtend is nog stil en donker Ik ben nog heel even alleen Dat duurt niet lang want ik ben jarig Heb straks veel reuring om mij heen Vijftig word ik, best bijzonder Heb mijn leven al veel geleefd Kinderen, kleinkind, en ik ben nieuwsgierig wat men nog voor mij in petto heeft Ik wil feesten, dansen, drinken genieten van zorgeloos en blij…

Gelukkig wordt er ook techniek ontwikkeld waarmee men al dat kleine spul weer ziet. Zou men daarmee nu ook, na lang proberen ………………….. kunnen observeren ?…

maar, mannetje klein het gaat vanzelf voorbij over een paar dagen is alles voorbij hoef je niet zo te klagen voel je je weer fijn mama zorgt wel voor jou houdt jou even uit wind en kou het komt allemaal goed dus kop op, hou even moed.…

Bonsai meester observerend gevoelsmens vormt bossige spar zijn oude stam in sierlijk belijnde zilverspar innig langs gracieuze wijssteen lijkend de verkozen berg landschap in klein romantisch neervallende cascade geboren droomlandschap gevormd in eeuw belijnd door grootmeester kunstenaar bonsai.…

Wie dit kleine mensje ziet gelooft zijn eigen ogen niet en zal het moeten beamen wonderen maak je altijd samen...…

Jij bent mijn kleine man, iemand die mij nooit verlaat. Iemand die nog maar net in het leven staat. jij maakt mij gelukkig en blij. Ik hou van jou en jij van mij kusjes mama…

Toch voel ik vandaag, Hoeveel ik van je hou, klein wezentje. Jammer genoeg Kwam je niet in ons mooie leventje. Ik had je graag willen kennen En je graag willen zien. Weten of je op mij leek Of op je papa misschien. Ik zal het nooit weten, Hoe en wat jij zou zijn geweest. Maar ik zou de allerbeste mama zijn geweest!…

ja toch. je hebt me lief of bega ik een zonde wanneer ik die woorden laat samenkomen tot bijna ergens onder mijn huid ik zal ook luisteren onder je kleren en herinneren wat in mijn oren zich niet vergist ja toch. je hebt me lief al is het dan nauwelijks tot aan mijn schouder…