Alle inzendingen over Luna Kanarief

zou ik haar vragen om in het terra van de dansende coulissen, geuren parfumerend langs de Arno, mee te gaan naar Piazzo della Signoria gevels met witte luiken zijden jurken, losjes en nonchalant over de schouders, bandjes zichtbaar, glimlachen neergelegd in marmer waar pioenrozen uiteen vallen, de maan zijn sikkel kwartiert…

Luna lonkte en likte tersluiks een blote voet. Waar bleef nu haar golvende gedaante in het water die wil dansen, speleweien en spelevaren? Alleen nocturne-muziek riep haar op; een ijle gloed! We konden ons ook niet vermaken met sterren-theater tot Venus knipoogde naar hoogvlaktes, besneeuwde altaren.…

(hijo de la Luna) de zigeunerin, ze was alleen verlangend naar liefde, een smachtende man- maar ze vond hem niet in haar verdriet verzocht ze de maan bij het gaan van de nacht om steun: “ik leun op jou” zei ze, “maak me de vrouw van een sterke man en ik zal dan mijn offer dragen, zolang als ik dat kan” in antwoord op haar vragen…

Toen ik nog genesteld Was in de boezem van De arbeiderspartij Ging alles nog gewoon Zoals het hoorde, Zoals van ouds, Toen wist ik wat Ik aan haar had, En zij aan mij - Nu is alles anders, En als ik mijn Partijgenoten vraag Waarom zij doen Zoals zij doen, Dan is hun antwoord Alleen maar: Daarom - Zo nietszeggend weinig…

Hij was wel onze eerste astronaut Maar hield zich steeds meer bezig met de aarde Zijn duurzaamheidsprojecten hadden waarde Al zijn ze voor een deel niet afgebouwd Hij ging voor het idee, niet het detail De limit was en bleef voor hem the sky…

De glansrijke lach van Caprera bij maanlicht! De pretoogjes van de sterren en de geur van magnolia. De hartstochtelijke kussen van een Italiaanse vrouw. Toen ik in de verte ook nog eens ´Un bel di´ van Puccini hoorde waren al mijn zinnen ècht begoocheld!…

' De zonnegod kreeg acuut spijt van zijn onbezonnen woord, maar 't was gezegd en al gehoord hij kan zijn zoon slechts hoeden voor gevaren op de zonnebaan 'Luister goed, mijn zoon, welaan, waak voor overijling en beteugel overmoed: Eéns in de lentemaand schenkt Luna één uur zomaar aan Aurora en dat nachtuur Zomertijd komt…

mij schuchter of ik 't zelfde zeggen zou, nuchter Lola was een wildebras die Jan Kremer en zo las Caty daarentegen was een ietsje te verlegen Charlotte danste de gavotte op haar zwartfluwelen botten Jacqueline was een waar katijf maar ze had een prachtig lijf Clotilde was erotisch  en hield van al wat bloot is Victoria victoriaans en Luna…

operatheater * Van regenwouden in Uganda kwam hij in de Kaukasus, Gaat later scheep met Argonauten, bamboekauwend in 't vooronder 't Schip raakt echter kant noch wal het deert hem niet, want hij staat pal aan 't roer op 't achterstevenvlonder Kiest 't ruime sop naar Marmara door Bosporus en Dardanellen maar ziet bij d'Hellespont Luna…