legende
(hijo de la Luna)
de zigeunerin, ze was alleen
verlangend naar liefde,
een smachtende man- maar ze vond hem niet
in haar verdriet verzocht ze de maan
bij het gaan van de nacht om steun: “ik leun op jou”
zei ze, “maak me de vrouw van een sterke man
en ik zal dan mijn offer dragen, zolang als ik
dat kan”
in antwoord op haar vragen zwichtte de maan
en kreeg de vrouw haar zin, maar het kind
dat zij zou baren was niet voor de
zigeunerin
het werd een zoon voor de maan
wit was zijn huid en zijn ogen van glas
grijs als de maan, waar geen hoop meer in was
want de man van de vrouw viel in twijfel en rouw
hij zag geen herkenning en pakte al gauw
zijn vlijmscherpe mes
haar dood gewelddadig, er was geen proces
en de man nam het kind, hij beklom zwaar de berg
gekwetst in zijn hart, in zijn hoofd en zijn merg
en hij bracht het ver weg
om er nooit voor te zorgen
het kind van de maan vond zijn dood
in de morgen
... Naar aanleiding van een concert dat ik met
mijn koor ga zingen, heb ik op hun verzoek
begeleidende gedichten bij een aantal liedjes
geschreven.
Elk gedicht staat op zich: het is aan de lezer
om ze vrij te interpreteren. ...
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...edicht.php?fotogedicht=legende
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 12 april 2014
Geplaatst in de categorie: emoties