Alle inzendingen over Maan OR Sterren OR Dromen

andere ogen Niet die van mezelf Ik analyseer en overdenk Het gaat echt als vanzelf Wie zou ik zijn zonder jou En wie kan mij vertellen Wie ik zou zijn, was ik alleen En zou het me beknellen Als ik gedwongen worden zou Om naar mezelf te kijken Te kijken zonder oordeel, Zonder te hoeven lijken Op een ander en zijn of haar Wensen en ook dromen…

Associëren Associatie Wat is die van jou Als ik dit zeg of ik dat doe Wat doet dat dan met jou En als ik je dan opeens Met tekst een klap verkoop Of je misschien toch even In iets pijnlijks onder doop Dan is mijn antwoord Sorry, Weet dat het me spijt Mijn associatie was net even anders Nu ben ik je kwijt…

Ik wil naast je liggen, samen zijn Uren naar je kijken Ik wil je bloot en aangekleed maar vooral gewoon dicht bij me Ik wil je voelen, samen zijn en lekker samen zweven Ik wil de mooie en lelijke dingen samen gaan beleven…

Van hier tot aan de sterren en terug, je houdt me vast en geeft een kus. Van hier tot aan de sterren en terug, het is maar een droom dus......…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

laten verdwijnen in jouw hartje schijnen schenk ik jou de maan als hoop in het duister omringd door sterren met zacht gefluister wil jouw droom zijn dat hart van je voelen de traan in jouw lach elke dag…

de avond valt het koele laken van je wezen dat me optilt en samen met de wind zachtjes wiegt op het ritme van de maan de wereld wordt zwart jij blauw je ogen doen me dromen laat je sterren voor me schijnen heel eventjes alleen voor mij…

vergeet en de sterren weer fluisteren als ze onze schaduwen niet meer terug vinden.…

Er staat aan de heldere hemel, een hele felle ster elke avond kijk ik, en met mij anderen evenwel ik denk dat bij mezelf, da's het lichtje van jou maar tegelijk denk ik: hoe kan dat nou? Want het hondje van de buren, wat ingeslapen is wordt door de buurtjes vreselijk gemist als ik 't mensje hoor, daar op 't balkon kijken we naar dezelfde ster…

in de late lentelucht vond ik je terug tedere geur van beginnen prikkelt mijn zinnen laat me leven lila kleur ik de sterren zilver de maan stormachtige stromen nu tot rust gekomen laat me dromen laat me gaan…

Naar sterren springen ben ik al lang verleerd, door lege ramen kruip ik ook niet meer. Maar de maan, die hele mooie maan, daar word ik nog steeds door geboeid.…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Al je zorgen laten verdwijen Jou in alle warmte omhelzen En in jouw hartje schijnen Schenk ik jou de maan Als hoop in de nacht Omringd door de sterren Houden stilletjes de wacht Ik wil je droom zijn, je hart voelen Elke traan en elke lach Wil zielsveel van je houden ...…

Al je zorgen laten verdwijen Jou in alle warmte omhelzen En in jouw hartje schijnen Schenk ik jou de maan Als hoop in de nacht Omringd door de sterren Houden stilletjes de wacht Ik wil je droom zijn, je hart voelen Elke traan en elke lach Wil zielsveel van je houden ...…

Zij prefereert de nacht als duizend sterren haar verlichten de maan voorzichtig lacht zij haar stappen zet heel zacht naar het land van dromen zolang als men in haar gelooft wordt haar lichtje niet gedoofd en zal haar zilveren stem steeds klinken in de kille koude nacht…

schemering verstilt de dag wolken drijven naar verre landen waar zij vallen als druppels in mijn dromen vlieg ik richting maan en alle sterren die naar mij wenken alle treden zal ik bestijgen van de ladder, die mij draagt ik spring zingend de hemel in…

in een sprankelende waas halverwege de horizon lijken shepen slechts speelgoedbootjes nachtstilte zeilt onder een gouden maan sterren slapen glanzend in een holte boven zee mijn hart van koraal echo't de golven hartstochtelijk als een kleurboek van dromen…

op een open plaats verscholen in een bos steunt een stil figuur op een houten ros verenigd met een stronk en één met zijn schalmei laat hij muziek dromen voor al wie komt ... langszij eenzaam is de nacht zonder al zijn sterren en tevens ook die man ... die geen woorden spreken kan!…

Gewikkeld in nachtblauw satijn denk ik terug aan de geuren van de zomer vol lavendel en rose rozen droom ik terug naar de zwoele lange nachten vol fonkelende sterren onder een wassende maan waar ik de slaap niet meer kon vatten en de ongesproken woorden nog nagalmen in de diepte van de nacht waar dromen samenkomen adem ik gedachtekracht…

op een open plaats diep in een oud bos steunt een stil figuur op een houten ros verenigd met een stronk en één met zijn schalmei laat hij muziek dromen voor al wie komt ... langszij eenzaam is de nacht zonder al zijn sterren en tevens ook die man ... die geen woorden spreken kan!…

Een stille droom in duistere nacht Waarin geen licht wil schijnen Geen maan die vriendelijk lacht De kleinste sterren zelfs verdwijnen En biddend wachten op de morgen Een verre kim gehuld in gloed Een dag vol zon en vrij van zorgen Waarin stille droom zijn doel ontmoet.…

Dromen, ze zijn de heersers van de nacht maar verdwijnen weer tegen de morgen, een waardevolle bron van kracht om te vechten tegen al je zorgen Dromen, zwevend tussen de sterren en verre planeten landen op de heldere maan, even alles mogen vergeten even weg van dit aardse bestaan Dromen, waarin ik van wolk naar wolk loop genietend van…

Het maanlicht zo helder En toch zo koel De sterren aan de hemel Elke nacht kijk ik naar hen En hoop dat jij er ook naar kijkt Zover van mij vandaan De maan en sterren Schijn voor ons Je gaf je zelf aan mij En ik werd toen de jouwe De maan En de sterren keken toe Hoe wij elkaar toen vonden Het zonlicht dreef ons uit elkaar Het…

Sterren fonkelen prachtig De wind waait nu machtig Aan het einde van die bewegingen Verschijnt De Maan – “Nu moeten dromen komen” – zegt die, Slaap lekker, Kind.…

mijn hand zal voor je schrijven in de stilte van de avond als de maan mijn tafel het schrift verlicht uit het bloesemhart stromen dromen dierbare verzen vormen tezamen een gedicht zing, zing mijn letters door de tijd als een echo door de dalen vriend, mijn vriend ze zullen als sterren voor je stralen…

Ik zie geen maan of sterren alleen een donkere lucht is het daarom dat ik somber ben en in mijn dromen vlucht ?…

Een regenboog van sterren, in het licht van de volle maan. Het lijken wel glinsterende diamandjes ver, heel ver hier vandaan. Ik zou ze voor je willen plukken, een mooie wens voor elke ster. Hopend dat ze uit zullen komen, maar helaas ze staan te ver.... Daarom stuur ik ze in je dromen, zodat je ze zelf plukken kan....…

die dag kreeg ik een vorm nee, niet van de sterren niet van de maan er beefde iets, het schoof het dwong mij op te staan mijn lijnen werden mateloos de sterren schrokken van mijn baan hoe kon ik weten hoe veel ik was, hoe veel, hoe alles en hoe niets die nacht tierde de maan…

Onder een bedje van klaprozen dekken wij onze dromen toe. Nachtschaapjes koesteren zich tussen onze tijdloze gedachten. De maan schetst een halve glimlach, sterren schieten wensen door de hemel. We omarmen de zon in ons hart en groeien onvoorwaardelijk naar elkaar.…

de maan glinstert in een bleke schelp de sterren zwemmen als lichtjes in deze donkere nacht een nacht van wijn en fylosofische dromen om tegen de morgen koud wakker te schrikken met het krijsen van de meeuwen verveeld met de gedachten van de voorbije nacht de pijn opnieuw netjes in je binnenste verpakt…