Alle inzendingen over Margriet van der Lin

Slechts een slaaf der lusten schildert U zo vreselijk en wreed! Hij die gans verlaagd, verwilderd, Van geen angst of tranen weet. Mild en vriendlijk komt gij tegen ’t Bloedend hart – o dood! hoe streelt Arme strijdren, op hun wegen, Menigmaal, uw vreselijk beeld! Gij voert hen, in stiller streken. Hier gaan ze onder ’t kruis gebukt, Hier…

Nacht en stil is 't, om mij heen Al 't gewoel des daags verdween. Slechts de lieve maan beschijnt Mij, door zorgen afgepijnd. Duizend tranen zijn gestort, Duizend zorgen afgekort: En, mij arme, die hier lij, Is de middernacht zelf blij! Zachtkens juich ik in mijn deel, Mij is alles evenveel. Niets van 't geen het oog bekoort Is er,…

'k Ben tegenwoordig bij mij zelf. - Ik zit alleen: Daar 't schoonste veldtapijt gespreid ligt voor mijne ogen; Daar 't kabblend beekje ruist; daar vurige gebeên Zo menigmaal, God lof! mijn harte en mond ontvlogen; Daar bloempje en grasje juicht en op zijn Schepper wijst, Daar ik het miertje aanzag en 's Makers grootheid voelde Daar 't alles…

eens was de wereld wijd waren velden vol ruisend graan groenblauw in de lente golvend in de avondwind vergelend graan met bloemen in blauw paars en wit wilde kruiden boeketten van de natuur ik mis mijn velden de schitterende eenvoud van margrieten en korenbloemen met daarboven de ondergaande zon…

boeiend, zo plat op mijn rug op het vierwielig bed tussen mijn ogen en het plafond een fles, een lamp, een fles, een lamp een stem , een fles, een lamp, een fles waarom duurt de gang zolang de lamp bleef achter in de gang ik zie alleen nog de fles er galmt een stem en druppels ze sluipen door de life - line ze druppen me zoet…

er bloeien kinderen in mijn tuin tussen rozen en margrieten ogen stralen als duizendschoon blond wiegt mee met groene sprieten langs zonnebloem en hazelaar drijven ijle stemmen op de wind en mijn geluk groeit in klein genieten van een zomer bloeiend kind…

Er stonden margrieten in het hoge gras rechtop 't viel op zo slank zo wit zo geel ze waren niet met veel je kon ze tellen op één hand zo fris en frêle twee jonge hengsten aan de overkant roerloos bijna keken toe je zocht mijn rechter hand ik zei geen schoner land…

Mooi is zij zacht als satijn Prachtig van kleur in de bloei van haar leven Zij buigt door de wind één voor één Vallen haar blaadjes door de zware regendruppels neer Komt er een nieuwe roos of een lelie, een margriet Wie het weet, mag het zeggen want ik weet 't even niet (en dan gaat het niet over bloemen)…

Zij voelt zich een kind van God zij handelt en wandelt daartoe zij hanteert al haar gaven zij schildert er echt op los zij legt vast wat ze voelt zij dient daarbij een doel zij en God, God, zij en wij zij is mijn zus, mijn zus Margriet zij laat 'de Haan' niet kraaien zij schildert haar evangelie schaamteloos!…

--------------------------------------- Opgedragen aan Margriet en Henk te S.; zij die zo inspirerend o.a. bloemen schildert en hij die zo buitengewoon inlijst!…

turend naar de kim ingepakt door stofwolken zie ik kamelen…

Sterk verlangen naar een vredige toekomst naar wat materiële welvaart naar persoonlijk geluk naar innerlijke rust naar wereldvrede naar een steeds beter leven voor onze kinderen We zijn bedroefd als het onze kinderen eens wat minder goed gaat, als we zien dat ze afwijkende paden kiezen, als ze eens niet zo gezond zijn. Al dat verlangen…

Houd me alleen maar vast en vertel me van je leven. Laat me je adem horen fluisterend in mijn haar. Ik laat me meevoeren op het ritme van je stem. Er spint zich een zachte waas om ons beiden heen. Onbereikbaar voor de wereld. Wij tweeën, samen alleen ademen we onze liefde in. Voor altijd, voor eeuwig zweef je in mijn diepste ik.…

De treurige klanken van de viool De lage stem, zangerig vertellend over spijt Ooit was datgene dat haar ter ore kwam genoeg Om haar te overweldigen met een duister gevoel Was het om iets wat ze had gedaan Of juist had nagelaten Op een leeftijd waarop zorgen ver weg leken Verplichtingen schaars en liefde simpel waren Melodie en tekst vormden…

Hij kende de regels toen hij aan dit spel begon Sommigen zouden zeggen dat het niet eerlijk is Dat ik ze alleen heb bepaald Hij spitst zijn oren als ik mijn verhaal doe Bemoedigt me en haalt het beste uit me En ik hoef niets terug te geven Hij weet dat ik niet hetzelfde voel De gedachte alleen al aan zoenen met hem Stuurt koude rillingen…

De hond van een jager in Texas Die stiekem jaloers op zijn baas was Dacht: 'Nu is mijn kans Ben net zoveel mans' En schoot hem vol trots in de borstkas…

Je ogen glanzen Van het water en het licht Tranen van blijdschap…

Stomme soldaten Beetje op elkaar schieten Heropbouw van niks…

Schaduwen spelen Een eenzame voorstelling Voor lege geesten…

Waarom mama waarom Het ging zo goed en zo leuk Samen lachen, samen huilen We lagen altijd in een deuk Papa is weg gegaan Heeft ons helaas verlaten Wat heb ik je aangedaan Nu kijk je niet meer naar mij om Mag niet meer bellen en Wil niet meer dat ik kom Dit doet zoveel pijn En het ergste is..... Dat ik niet meer bij je kan zijn Ik dacht…

Ergens in april, op een regenachtige middag, een klein wonder, Zomaar uit het niets, wat bijzonder. Het moest vast zo zijn, er viel opeens een wit bloemetje, klein maar fijn. Het was in hun tuin, en het dwarrelde naast mij neer, was het een teken net als toen die ene keer? Vertelde het bloemetje klein maar fijn dat ondanks het verlies, hij…

Vroeg op staan? via idyllische landwegen naar een romantisch dorp gaan? Slenteren door de smalle, steile straten? met mij de stilte beleven, we hoeven niet te praten? Op een typisch Frans terras een ijsthee drinken en een regionale salade eten? de omgeving verkennen, de dagelijkse beslommeringen vergeten? ’s Avonds, tijdens live muziek , paella…

Ik heb een kaarsje aangestoken, ze geeft wat extra licht, je bent in mijn gedachten, ik zie een lach op je gezicht. Ik ruik nog steeds jouw geur, je voetstappen hoor ik nog steeds, ik denk nog vaak “ hoe zou het zijn, als je er nog was geweest.” het is koud, maar ik voel nog steeds je warmte, herinner mij nog elk moment, en ondanks je afwezigheid…

de zon schijnt door de ramen voorspelt al de mooiste namen zoals Merel en Margriet de kou is nu verdwenen geen last meer van wintertenen ik huppel weer en geniet de lucht is aan het warmen en bijna met blote armen omhels ik de eerste spriet de lijster zal straks zingen de lente staat al te springen er is toch geen mooier…

Terugkijkend op '17 Ben 'k inmiddels 50 geworden In '90 ging ik op mijn 23ste bijna dood In '80 HAPPY NEW YEAR 'What lies waiting down the line'* 'n Evergreen van ABBA Slechts 10 jaar verder, wist ik meer Een ommezwaai van daar tot hier Ondanks die hel, leef 'k mijn leven Waarbij een eventuele Hemel dus niet tot compensatie leidt…

Hij was een grote man gekleed in het zwart 'I walk the line'. De stofzuiger- gisteren deed hij het het nog en zong: 'I want to break free'. De wind zingt zoet zijn gebed 'My special prayer'. Hij was een prins met een stem en gitaar 'Purple rain'. Als de muzikant stopt met zingen en spelen begint de blues.…

Een zootje stengels rest je, dat niets draagt, niets dan die ene margriet, in haar iele dans soms kwansuis kussend je platte gras. --------------------------- uit: 'Oude tuin', 1991.…

Een mooie krans gevlochten van margrieten met daartussen een enkele roos, de stilte hoorbaar en allen zwegen een hele poos. Toen werd er gesproken een laatste groet een laatste woord, snikken werden geuit of stilletjes gesmoord.…

er staat een man bij het venster met een vel papier gaat hij het zo verscheuren of blijft het nog een tijdje heel al een aantal minuten tuurt hij door het raam naar de margrieten in de pas aangelegde tuin ze bloeien naar behoren al waren er een aantal dood er groeien er nog voldoende voor een volmaakt boeket hij genoot er van en van…

alleen voor jou wil ik naar honing ruiken wil ik bloeien als jasmijn en zingend door margrieten perken jouw geliefde muze zijn uitgelaten in de regen met het stromend water een blote voeten in de plassen dansend door het leven heen wil ik je lieven alle jaren in omarming die beklijft alle dingen zullen sterven alleen de lieve liefde blijft…