Alle inzendingen over Marionetten theater

een mijmering weerspiegelt mijn theater een verhelderende schittering van dit bastion. Zie daar!…

ik dans op je lach zweef op je adem hoor woorden die me eindeloos bekoren nog ben ik buiten bereik van de donkere blik in je ogen weet dat jij daarmee tovert ben gek op jou maar hang niet aan touwtjes als een verliefde marionet in jouw kijkers droom ik me weg…

zwaluwen vergezellen wijzen hooglijk de weg 't vroege ochtendblauw hun theater reikt tot in het oneindige waar de nacht stilletjes de morgen kust…

gefronste wenkbrauwen door menigeen Zodat het verplichte theater glimlachen alras verdween Een troost is hem te geven Hij staat hierin niet alleen Minzaamheid is slechts enkelen gegeven Om applaus te delen en eerzaam te beleven…

Live is a cabaret zelfs buiten jouw theater show en glitter plastic en glamour een ware maskerade tot slot de finale een salto mortale…

Zij zwommen rustig op mij af alleen hij kwam uit het water, zo van 'ik ben niet laf' en maakte wat theater. Maar ik had geen brood, dus hij had pech mij liet hij dat duidelijk blijken, beledigd waggelde hij kwakend weg met zoiets van - ik ga verder op wel kijken.…

laatste loodjes wegen rekwisieten vergaren vlinders ontpoppen veel te vroeg lange dagen komen na korte nachten geplamuurde gelaten spreken voor zich uren tikken gestaag aftellen is begonnen vol vertrouwen fiets ik de première tegemoet…

Nu hoor ik die tune bij het huwelijk van Maxima, die moeten we er ook in hebben en daarna van Lionel Ritchie : we played the games that people play, so many dreams that flew away. Gecombineerd met die Afghaanse lijn. Maar ja, wat praat ik, jij vergat gewoon dat we het er vandaag over zouden hebben. Ik had afgelopen weekend er nogal…

Claudia de Breij heeft gelijk. De teerling is geworpen. De crisis is voorbij. Zoek de teerling in uw leven, vóórdat een crisis komt. Ondanks of dankzij.…

Hij is geen fish called wanda, maar een witgvlekte panda En helpt Felicia aan tien mannen in haar operatheater * Van regenwouden in Uganda kwam hij in de Kaukasus, Gaat later scheep met Argonauten, bamboekauwend in 't vooronder 't Schip raakt echter kant noch wal het deert hem niet, want hij staat pal aan 't roer op 't achterstevenvlonder…

Aan de horizon waar alleen licht transformeert door het sentiment verschijnt in het theater de deining aan de kustlijn. Door de voetstappen zijn de laatste gedachten tot de horizon gesigneerd zonder een woord wat het avondlicht beschijnt.…

Naar festival, concert of naar theater Dat willen wij toch zeker allemaal Het leven zonder wordt een beetje kaal Cultuur, net zo onmisbaar als ons water Maar wat als het een keer wordt geprobeerd Uitsluitend voor wie is gevaccineerd…

ideologische ideeën zoals menselijk talent hebben ooit andere waarderingen gekend toen het bestaan nog niet was ontwricht door de graai van hebben en het immense ego ik de maatschappij is grijs van oppervlakkigheden bot in omgang met elkaar we leven onder sancties in vreemde koppels gedragen ons nooit als liefhebbend paar in het theater…

Het is een open eind -niet bijzonder- Als een man staat de rij voor me op Schaduwen op 't witte doek hoofdrolspelers tijdens de aftiteling Ze komen niet voor in 't boek maken 'n nieuw verhaal Waarin winterjassen en 't gevecht de armen in de mouwen te steken de stoelen die achterbleven op rij na rij Flesjes en glazen leeg…

Om te vergeten speelde hij in zijn Theater van beminnen met zijn poppen daar van binnen om te zeggen wat hij wou maar nu verbeeldde met een lijf waarmee zijn stem iets kon beginnen en zich spreken zou tot hen die hij zou spelden op zijn mouw Ik hou van haar - mijn hele leven en zou haar echt alles geven waren steeds zijn laatste woorden…

Ik durf niet te kijken speel mijn hart aan jou voorbij in poppenkramen waar ik woon verhalen van mijn klein theater nee, ik durf niet te kijken hoe je blauwe ogen staren hoe je langzaam dichterbij komt in voorzichtig ademhalen Hoe je staat, tussen coulissen met je adem zo nabij die ik als voorjaarswind zal vangen spelend dichterbij wil…

Het doek gaat op en neer in de spiegels van het lijden zonder naam acteur van onverrichte zaken ontmaskerde held uit de coulissen een ridder mondvol vrees en blaam. Het hart is moedig, maar stervensgroot beklemt door de wol geverfde kamers twee ruimten, gegoochel met het meubilair publiek verdwijnt in de plooien van het jacket lief…

Ik zie me naar de uitgang lopen, van het Theater van de Nacht.…

Het theater van de zee De zon geeft er tevredenheid mee Stralende blauwgloed voor het gemoed Momenten dat even niets meer moet De zon spelend tussen wolkentheater Rust vinden in kabbelend zeewater Vrede twinkelend in hartplezier Inleving speelt in een gedachte-avonturier Zachte klanken van golven bedanken Speelzaal van hemels matinee Je…

GEESTELIJK THEATER Het leven in de wereld én bij Onze Lieve Heer is een levendig toneel waarachter vele decors voortdurend verdwijnen om opnieuw te verschijnen soms hetzelfde als voorheen maar dikwijls geheel veranderd achter de coulissen heerst mateloze zaligheid woedt tegelijk langdurige strijd tussen engelen en demonen wat zich…

Het idee van het ademen is een schaamte als een theatraal pierenbadje voor onbespraakzaamheid in de deugd van de herinnering, vuurspuwend als een draak in het onweer van het oog: Blokken gebouwen uit het gesteente, blokken ogen uit de ziel, blokken theater uit de dood.…

Dus Mark en Hugo kiezen voor 2G Voor toegang tot theater of de kroeg Is negatief getest zijn niet genoeg Genezen of geprikt, een van de twee Ooit werden toegangstests gepropageerd Er zijn miljoenen in geïnvesteerd…

spreken ogen en lacht je mond hoor ik hoe je stem in een warme echo bij mij binnen komt ik reik naar jou maar voel je niet de haartjes op je huid spelen met de wind waar mijn zachte strelen geen enkele reactie vindt jij bent met mij verbonden in droom en werkelijkheid maar het lijkt alsof jij aan de touwtjes trekt en ik als marionet…

je handen wuiven een vermoeid gebaar je bent wel klaar met het pro forma groeten je oogt mat maar vindt de rode loper nog het pad om op te strijden elkaar die plaats benijden houd je op de been ambitie telt want om talent geven ze geen cent een marionet het liefst nog knettergek zij trekken aan de touwtjes jezelf zijn is vallen…

het is geen vragen maar uitdagen jij laat me dansen op een koord zonder net trekt aan de touwtjes ben jouw harlekijn armen en benen gelijk de lach is mijn pijn als de teerling is geworpen en mijn geluk is op zullen jouw armen mij niet langer vangen dan breekt het touw de harlekijn ligt stil verlaten in de hoek een stukgelezen…

jij regisseert laat mijn benen lopen handen klappen als een lappenpop jij trekt aan de touwtjes ik slechts marionet en ga kapot souffleert mijn teksten mimet mijn lach zo word ik verkracht mijn gezicht is uitgelicht de ogen opgemaakt mijn ziel gekraakt ik podium nu jouw volmaakt ben zelf niets het is jouw schaduw die daar…

zij sneden hout in sobere trekken trokken strak hun voorgekleurde draden aan in sober gaan geleerd om zelf het leven te ontdekken jij zag de nerf polijstte zacht tot ik weer vlammen kon telde alle ringen vanaf de bast tot je bij de kern was jij gaat niet voor het kruis maakt geen nieuwe marionetten speelt geen poppenspel…

Wanneer een vlieg op het behang, een dodelijke spin blijkt tja dan, zijn de poppen in het luchtkasteel als marionetten aan het dansen!…

Stijlvol met passie in pirouette door de split wappert het textiel in violet theater met de ondergaande zon.…

Stel je zit rustig in een schouwburgzaal En dan verschijnen spelers ten tonele Die daar de hoofdrol van hun leven spelen Als terroristen met een ideaal; Helaas ervaar je dan drie dagen later Dat dit geen vorm was van modern theater.…