84 resultaten.
deining
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 397 de zee daalde en steeg als de adem van de maan
rond mijn lichaam leek zij de armen van de aarde
zij koesterde en had mij lief en er was geen duister
haar witte schuim verlichtte steeds die lange nacht
mijn hart sloeg het trage ritme van de deining
ik rustte in de branding toen mijn voeten weigerden
en sliep in het warme zand waar zij mij neerlegde…
loze woorden (doof)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 532 rond mijn hart het web van loze woorden
valse bescherming tegen alle waarheden
die zich onweerlegbaar van mij afkeren
waar lede ogen dwingen tot terugtrekking
nog voor het startschot klonk, het is oneerlijk
al wordt geen verzet geboden in losse zinnen
het vindt mij eerder dan ik mij verbergen kan
losgebarsten regenbuien doorweken het papier…
liefde is
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 628 toch was het liefde toen ik jou
eerst mijn boze rug toekeerde
onmacht verpakt in woede
om de tranen te verbloemen
de nacht die voorbij ging zonder
slaap en in het duister dat geen
bescherming bood tegen de kou
die ons bed beheerste die uren
het rood van de zonsopkomst
bood slechts letterlijk verlichting
voor een pijnlijk weerzien daarna…
voor altijd dichtbij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 390 bedrieg ik mijn ogen als ik ze opsla
in verwarring, niet wetend wie dit is
verloren wie ik was, op weg naar
wie ik worden moet en daar ben jij
midden op de weg, kalm en rustig
onbevreesd voor de zekere gevolgen
weet je dat ik je tegenkomen moet
maar omhels me niet, het zal me deren
losmaken wat vast had moeten zijn
als je me draagt…
liefde verloochend
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 1.161 schemer verwart zich met duister
van de nacht die nog niet viel
hoe onzeker is de afloop nog
balancerend langs de afgrond
dagen wachten zich in stille uren
nu de tijd plots lijkt stopgezet
vast in kleverige sporen spijt
onmiskenbaar veranderde alles
voor de naakte waarheid bekende
gevlucht naar het laatste zwart
verloochend is de liefde…
laat me
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 688 mijn hart, het heeft te vaak gebloed
ontroostbaar in verleden tijd en te
opstandig in het heden wil ik nieuw
en anders om de lijn te trekken die
weer een nieuw begin markeren zou
zoals het daglicht dat ik niet verdraag
omdat ik in donker beter lieg dan zo
zelfs als ik de waarheid in ere herstel
ben ik naakter dan in het eerste begin
voel…
wens
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 898 heel zacht komt de nacht
aan haar einde getekend
door zonlicht langs zwarte
randen verleden hemel
blauw zal je verblijden
deze dag en zich in rood
en goud verdwalen tot de
avond valt in zwarte lucht
elke ster een glimlach
zeldzaam als de wens die
langs je snelt als hij valt en
jij vraagt in stilte om geluk…
waarom ik huilde
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 639 voorbij de wind waaide mijn gedachte
buiten bereik van mijn hart en in het nu
ademde ik winter waar lente was beloofd
ijsbloemen op mij ziel verkilden de dagen
zo breekbaar als het dunne glas van een
kerstbal die schitterend wacht op zijn
moment van stralen ligt de toekomst in
mijn nog warme handen en beslaat
voorbij de dag droomde ik de…
nazomerdroom
gedicht
3.0 met 69 stemmen 15.353 wij vierden de zomer dat jaar
nog lang nadat zij voorbij was
haar warmte in onze harten
deelden wij haast oneindig
ons ontging de roodgekleurde lucht
en het sterven der dingen daarna
zelf stierven wij in beetjes
zacht en ongemerkt
toen ik alleen ontwaakte
waren mijn armen leeg
maar jouw hart klopte in mij
de glimlach ontdooide de winter…
levensavond
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 611 ik omhels je met de warmte
van een zachte zomeravond
strijk de rimpels glad die
de tijd tekende in je gezicht
de kleur van de herfst reeds
in je ogen te zien stemt droef
het wordt later en later en ik
zou de tijd willen stoppen nu
hulpeloos zie ik je bladeren
vallen en winter sluipt nader
kou zal je wortels bereiken in
de avond en je…
afscheid
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.936 sta ik naast jou op de rand
van dit leven het is al bijna
tijd maar je blijft nog even
geeft mij de kans te zeggen
wat niet verzwegen kan zijn
in de verte het gemis en de
trots die jou en mij gebood
te volharden in het zwijgen
niet te overbruggen levens
liggen aan scherven voor mij
je zou trots op me zijn want
mijn hart draagt jouw stempel…
ik liep de stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 309 ik liep de stilte langs de kant van de weg
zigzaggend tussen madeliefjes en verkeer
de enkele grasspriet die vertrapt werd
deerde niet zoals anders want het was weg
van alles en nog wat – het voelde geweldig
wat weerkeerde aan het einde van die dag
had verschillende vormen van tederheid
ik kon lachen om je opengesperde mond
maar ook je ogen…
los van jou
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 951 los van jou lees ik als een uitgescheurde bladzijde
vol ononderbroken zinnen over vrijheid van leven
geïllustreerd met foto’s, wolkenluchten boven zee
al weet ik zeker dat ik dat ben, je weigert mij te kennen
dichtbij jou zong ik notenbalken vol eenzaamheid
toonladders van wanhoop met hoge tonen liefdevol
de partituren op de vloer - bewijzen…
onverbrekelijk samen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 357 de liefde onontdekt, nog ingepakt
wachtend op wat komen zou
en of ik dat wist, misschien droomde
wie kan het zeggen, onwetend als toen
de tranen nog stammend uit de tijd
waarin eenzaamheid de regel scheen
de warmte nog verder weg dan eerst
och, en wist jij het toen al, mijn lief
dat wij twee voor altijd samen zouden,
voorbestemd in oude…
achter de wolken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 496 achter de wolken
het paradijs
maar ik zoek niet meer
traag hap en kauw ik
de dagen weg tot avond
en drink daarna de nacht
met wijdopen ogen
het is het moment
waarop eenzaamheid
een optie lijkt voor dan
niet langer dan heel even
rol me als een baby op
de koelte van het laken
achter de wolken
de sterren en de zon
ik weet ze te…
samen blijven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 317 - ik heb nooit geloofd in toeval, alles
heeft een goede reden – het regende
die dag en nog dagen daarna, en jij
spatte door de plassen op de straat
het leek nooit anders te zijn geweest
op de glanzende keien trok je sporen
in het patroon van je schoenzolen
zodat ik je altijd wel herkennen zou
zelfs als de maan haar stralen brak
op het randje…
gepasseerd station
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 341 tot daar en nog verder, zevenmijls-passen verwijderd
ik volg een gestalte in de ruiten van de winkels hier
spot is mijn deel – met mijn zomersproeten – goed dan
strijk de krullen uit m’n gezicht, tem me maar, durf je?
onstuitbaar voortrollend door straten vol glanzend
schoongeboende stoeptegels (nog altijd stap voor stap)
hangend aan de laatste…
schaduwen
netgedicht
3.0 met 44 stemmen 28.300 zonlicht klaterde overvloedig de ochtend in
het kleine meisje met de bal danste door ‘t gras
(ik droomde nog, dat ik dat was) en vlinders
waar je keek, het leek een spel van regenbogen
witte wolken wiegden langs strak hemelblauw
schaduwen bereikten de fietser langs ’t water
hij voelde het niet, pas later (toen de regen viel)
en de uitweg al…
alles wat niet is
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 286 later zou er niets meer zijn dan de stilte
die tastbaar achterbleef, schurend langs
de tegels op de keukenvloer of de deur-
klink met het vaag verlangen ingebed
(soms leek het warm, daarna ijzig koud)
de kledingstukken in de kast, vergaan
achter dichte deuren in de loop der tijd
en schimmel in de voegen van de douche-
wand die ooit zo keurig…
en over ons
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 372 deze dag zal anders zijn want wij bestaan uit meer
dan handen en voeten – mijn hoofd, het jouwe
doen mee, als onze harten kloppen voor twee
(of meer, even) jouw buik ademt op en neer
en ik kus je navel om erbij te kunnen zijn
adem mij, adem jou, adem ons, zucht het leven
terug naar waar wij ooit begonnen en breek me
(niet weer) zo lief als…
Tijd
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 579 Televisie, nieuws, niks is meer echt
Er is niemand die echt meent wat hij zegt
Op een CV wat mensen beweren
Er is toch niemand die dat zal controleren
Een goed cijfer voor Frans zal dat dan wat zeggen?
In ’t land zelf zullen ze nog steeds in het Engels uit moeten leggen
De wetenschap, alles gebaseerd op pure theorie
En ik? Is het dan wel echt…
Stil
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 869 In de hoop dat niemand nog iets wil
Blijf ik liggen
Doodstil.…
HET KOELTJE
poëzie
2.0 met 6 stemmen 935 Was 't een bosje van jasmijnen,
Dat U 't eerste zag ontluiken,
Weemlend woelend uit die struiken,
Om, waar Gij de grond komt raken,
Tijm en marjolein te smaken?…
Naar een lockdown kerst 2020
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 236 De tuin wordt opgeschoond voor de winter komt
de beuk en buxushaag nog even wat bijgeknipt
de laatste herfstrozen geschikt in een wit-roze boeket
alleen de stekelige hulst mag niet worden in geknot
de vuurrode bessen moeten de winterkransen kleuren
tussen sparrentakken, rozenbottels, klimop en marjolein
die met rode strikken worden opgehangen…