Alle inzendingen over Napels

In Napels wordt het huisvuil niet meer opgehaald, ovens kunnen het niet meer aan. In Deventer loopt een onverlaat met lucifers, kortom een pyromaan. Zet de brandstichter bij de afvalhoop, pak je twee problemen in één keer. In Deventer kunnen ze rustig slapen en in Napels wordt de bende niet groter meer?!…

In Napels is het rustig; wat een wonder Kerkklok en voorganger zingen me wakker Getuigen van het leven van hun Makker De katholieken kunnen niet meer zonder Beland in Napels’ groene hart en longen Zijn ’Rijksmuseum’, kinderen en palmen Blijf ik bij honden en bambini talmen Voor ik ’t vermenigvuldigde, verwrongen Gelaat van Christus zien…

zij die zo verleidelijk mooi mij leek stuurde men natuurlijk had ik het niet gedacht van het toneel ofschoon zij was van Napels men op Capri niet meer slapen kan omdat zij toen zij van het toneel afkwam nog veel meer met haar blikken haar lippen haar blonde ronde uitdagende charmante je weet toch wel haar gitzwart haar die…

ze zijn blauw in mijn ogen paars maar het kan zijn dat ik dat liever zie nu nog kleuren buien de knoppen donkerder het wachten is op de zon die eenmaal opgewekt tinten laat verschieten je zei als lavendel zich laat zien kan ik Napels vergeten met liefde leen ik je mijn roze bril en kus je levenslustig onder de blauweregen…

Wat wetenschappers al niet kunnen vinden! Van rotte eieren heeft men ontdekt: die stank leidt tot een onverwachts effect, het is in staat om mannen op te winden. Wordt dit ècht voor Viagra een rivaal? Welnee, ik vind het maar een slap verhaal.…

Midzomeravondlang vol varia son et lumière bij een aria een klank- en lichtspel als laudati-ode Om zeven maal de wereld rond te gaan moet, voor men sterft, eerst napels aangedaan dan galmt bel canto ook in nistel rode In heeswijk dinther víert men juist de teugel daar luidt geen madrigaal de tien geboden in koeterwaalse taal van son en…

met liefde voor de zee voor 't struinen over Drentse hei of pas-ontwaakte alpenweiden de duister-dwaze knapzakroutes in het veen voor mijn gedroomde metgezel mijn huiver en mijn ongeduld gestolen kussen halverwege gelopen vrede aan het end voor benen uit mijn lijf gelopen om kleur en kunst voor thuis te kopen musea, gouden steden, Napels…

Pinokkio hing houterig in de kramen Bomvol met allerhande souveniertjes Die wij, op hoop van zegen zijnde Kniertjes, Maar wat graag voor de kinderen meenamen We keken door getinte brillenglazen En knepen onze oogleden tot kiertjes Omdat het zout als bijterige miertjes Op onze arme oogbollen bleef azen Pisa vormde een schril contrast met Napels…

Het fort: ik rol mijn mat uit in de stilte van slapende cicaden De wind is warm, de tijd kruipt met de zon naar Napels Het zit allemaal in mijn hoofd hoog boven het leven van volle straten en winkels waar het geld nooit ver rolt blikken beducht, kussen vluchtig en handen handtastelijk zijn Dat is niet goed Ik steek een storm op blaas…

werd vijftien augustus gefeest als Dormitio Mariae* de feestgangers drongen aan Tenhemelopneming werd rooms dogma Munificentissimus Deus** met de protestanten tegen waarbij de paus heeft uitgesloten dat zij vanzelf zou zijn opgestegen gewone gelovigen al eeuwenlang houden het op Maria's Hemelvaart latino's vieren met wijn en zang in Napels…

Mijn Hart, weet ik: natuurlijk, 't Gebeurt 'n Blues-legende's tijd is gekomen Leeft voort in zijn muziek Blijft harten raken Met Een Beetje Verliefd, bekend bij jong en oud Amor, Amor, Amor en Ik Meen Het 'n Vriend was Hazes met zijn muziek voor velen Overtuigd van haar geloof in hem Wenste hij haar Buone Sera Op een koude Zondag in Napels…

bus honderd acht en twintig naar Delluft reed uit De Lier langs Het Woudt een man stond op zei zo maar zo zout is het eeuwenlang nog nooit gegeten zet stil die bus mijn vóór-vóór-moeder beviel daar in 1622 van mijn vóór-vóór-vader de mond van de chauffeur viel om zeven over half drie open de bus stond stil de man wees op de boerderij…

Op een Straathond Een straathond afkomstig uit Napels, Wiens vacht was verworden tot rafels Won plots een miljoen En ging vanaf toen De straat op met lires in stapels Op een Meerkoet Te Sneek vroeg een maagd' lijke meerkoet Haar ma hoe het nou d' eerste keer moet Diens raad was heel slecht Ze koos voor een specht Wat…

Op de Campo de’ Fiori een geheiligde glorie voor de beul en zijn Kerk: brandende Bruno hun werk. Volgens jou is alles één en is daarbuiten niets. Dat gegeven duurt eeuwig lang; je beulen waren terecht heel bang dat hun dogma’s zouden kwijnen, hun dwaze leer verdwijnen. Kennis bestrijdt het duister en brengt ons licht en luister. Kijkend…