Netgedichten

netgedicht (nr. 13.110):

ZONDAG IN NAPELS

In Napels is het rustig; wat een wonder
Kerkklok en voorganger zingen me wakker
Getuigen van het leven van hun Makker
De katholieken kunnen niet meer zonder

Beland in Napels’ groene hart en longen
Zijn ’Rijksmuseum’, kinderen en palmen
Blijf ik bij honden en bambini talmen
Voor ik ’t vermenigvuldigde, verwrongen

Gelaat van Christus zien ga aan de wanden
Vulkaan Vesuvius op porselein
Brokaat, verlichting, pestilentie, zwaarden

Heersers, afkomstig uit diverse landen
Buiten gaan richting park- politiepaarden
De vogels bidden hier in morsesein:

‘Capodimonte, redt ons, groot en klein.’