Alle inzendingen over Ochtendgroet

Bedoelde u: "ik hou van jou en de licht is blauw tot aan het ochtendgroet" Geen resultaten gevonden voor "ik hou van jou en de licht is blauw tot aan het ochtendgroet". ik hou van jou en de licht is blauw tot aan het ochtendgroet…

Waarde vriend, mijn dank voor deze erudiete ochtendgroet dewelke ik ...nadat ik door mijn grote harige spitsneus met haar lieve grote donkere reebruine ogen en haar slanke voorpoten zacht rustend op mijn arm uit de diepste troggen van mijn nachtrust ben gewekt in de hoop dat mijn geliefde ochtendbode eveneens in vleugen geurige…

jij kuste mij vanmorgen daar jouw zilveren omlijning niet ontbrak onmiskenbaar genoot ik van de tederheid zoals jij was voelt de leegte dieper doch hou ik me vast aan jouw ochtendgroet…

Zo vaak ben ik verdwaald in enkel hoge woorden maar wat er echt toe doet, een warme ochtendgroet heb ik toch soms vergeten.…

De tuin ontwaakt in het vroege licht Een zijdezacht pootje beroert mijn gezicht Een koud nat neusje stempelt mijn huid Een zacht spinnen zegt ‘kom eruit’ Blauwe ogen kijken mij aan: Ochtendgroet van een Heilige Birmaan.…

De vroege zon zendt, als de dag gaat krieken, haar stralen naar het dal als ochtendgroet. En ’s middags stuurt ze met een roze gloed een teer adé aan de besneeuwde pieken. Ik kijk om 8 uur naar het nieuws, verbaasd naar hoe het in de mensenwereld raast.…

het is een warboel buiten mensen auto’s fietsen vogels fluiten maar ik zie ze niet vreemden die me dwingen in een dagelijks bestaan dingen die zo langs me gaan hoor ze lopen zie hun ogen ruik de kleding maar herken ze niet de wereld draait en ik sta stil op mijn gebied een witte duif daalt bij mijn voet en koert een eerste ochtendgroet…

Soms 6 soms als tijd niet genoeg is als licht van schilders is de vissen even opduiken als ochtendgroet de koude decemberwind trotserend het silhouet van de stad al eeuwen in evenwicht het is een komen en een gaan van reizigers door de tijd met in hun ogen de herinnering aan alle dingen die er toe doen of niet de vissen zeggen…

jij daar mens die me verwonderd waar ik me mee verbonden voel met adem die ik herken als van mij dezelfde adem die tot leven liefde geluk blaast nabij wanneer alleen de nacht nog over is strelende handen een bloemenspoor met ochtendgroet een melodie besloten in de ziel bij snarenspel gezongen dat de deur opent…

de zon is niet bescheiden haar ontwaken scheurt de hemel in flarden van vuur uit duizend vogelkelen trilt een ochtendgroet de zon is een moeder zij koestert en warmt doet leven en groeien zij voedt en maakt vrolijk de zon wordt bemind de zon kent geen grenzen geen wetten geen maat zij brandt ongenadig schroeit akkers en huid…

Verlangt naar die vriendelijke ochtendgroet om zich met iets positiefs uit de algemene oordeelsvorming te omarmen. Die oordeelsvorming kan soms onverbiddelijk zijn. Trapt vaak op het hart van die mensen die tot openbaarheid genoodzaakt; niet langer kunnen beheren wat ooit behoorde tot hun mijn en dijn.…

Groet mijzelf de morgen met een ochtendgroet. Mijn weg is gevaarlijk naar geval. Als een stuntman verkeer ik voortdurend in een vrije val. Ik kom weer boven als het zo wezen moet. Groet mijzelf de middag met een middaggroet. Mijn weg hoe zal die niet de mijne zijn. Aan iedere zandkorrel brandt de hele woestijn.…