inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.031):

ode

de zon
is niet bescheiden
haar ontwaken
scheurt de hemel
in flarden van vuur
uit duizend vogelkelen
trilt een ochtendgroet

de zon
is een moeder
zij koestert en warmt
doet leven en groeien
zij voedt en maakt vrolijk
de zon wordt bemind

de zon
kent geen grenzen
geen wetten geen maat
zij brandt ongenadig
schroeit akkers en huid

de zon
is zich bewust
van haar onmisbaarheid
ze bepaalt tijd en seizoenen

de zon is leven en eeuwigheid

Schrijver: rietvr, 31 augustus 2008


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 239

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)