Alle inzendingen over Ome Toon

Het heeft de muze in huis gehaald bijna geruisloos en met virtuositeit bespeeld een natuurlijkheid om wars van alles de klarinet te behagen in de animositeit van de fluit, zoekende op de geharste snaren in de gaten van de eenzaamheid oprechtheid van puur geluid geblazen die een perfecte toon verspreidt, tegenstelling in de schaduw van…

Daar komt een groep Mensen aan voor wie Het leven louter dikke mik Lijkt te zijn, schouders Gerecht, de blik naar voren Over de hoofden van anderen Heen kijkend in het niets - Het individu volgt ze Een tijdje op het Callantsoger Strand, en merkt al binnen Minuten dat de groep net zo Los aan elkaar hangt als het zachte Zand van…

ik stond nooit in de schoenen van een ander laat staan dat ik ooit 1000 mijl in de schoenen van iemand anders liep ik ken iemand die ooit 1600 kilometer in de schoenen van een ander heeft gelopen hoe doe je dat? ze keek me aan en glimlachte wie de schoen past trekke hem aan…

Het een na het ander verbleekt, De man, de vrouw, het kind, Hun dromen, wensen, Daden en verlangens Verbleken, net als De maan en de zon - Het enige dat blijft Is een restje hoop In het licht van De ondergaande zon - Zo leven man, vrouw en kind Alsof elke dag het leven Overnieuw begon…

kortom om uit de toon te vallen, of om op je strepen te blijven staan zet je best een stap buiten de vooraf gebaande paadjes, doe en leef je een keertje anders dan doodgewoon zo timmer je tenminste altijd tegendraads en soms meer creatief aan de weg!…

van de vette hap heb ome Henk dit keer een lekker broodje bal Een dochter fietst naar haar kamer, ergens drie hoog. Het is laat donker. Karaoke in een nachtcafe, m'n Roosje, Roosje, m'n Roosje…

't Nieuws zou bijna ondersneeuwen, terwijl dat heel niet mag, want hoe vaak ik met de kinderen, Ome Willem niet zag, ontelbaar! Deze vuist op deze vuist, de kleinste was van Teun, de grote vuist van Willem daarin verdween ze gewoon. De creaties die ze droeg maakte dat je om meer Teuntje vroeg.…

Het is mooi weer, de bus brengt mij naar “Stad”. Van 't witte Peerd een stief kwartiertje lopen naar d'Olle Grieze. Eerst een ijsje kopen bij Talamini. Zo wie doet me wat. Nu weet u wat beroemde dichters doen als ze een keer niet werken voor de poen!…

Geen slecht woord verliet zijn mond Met hem viel altijd iets te vieren Hij was de lijm die alles bond Ik wil afscheid kunnen nemen Bij hem zijn een laatste keer Mijn eer bewijzen nu hij hier is Strakjes kan dat dus niet meer Het is zwaar te accepteren Dat hij in stilte cremeert deze week Ik wil zo geen afscheid nemen Niet rouwen om mijn ome…

Ach, Teuntje...met de jaren anoniemer Al werd ze op TV nog vaak herhaald Haar ster was al 'n tijdje uitgestraald Het nieuws was echter des te legitiemer 't Is in de kantlijn van het harde heden: Alweer 'n stuk verleden overleden…

Wie er het eerst was, Vraag je mij, De angst Of De dood, Welnu, geen van beiden, Kan ik je zeggen, Want de angst voor de dood Heeft ze op de eindstreep Ruimschoots verslagen…

"Toon me het leven", hoor je de twijfelaar zuchten. Ik wijs hem op de schilderachtige luchten. Ik toon hem de groene wouden. Ik toon hem de winter met de sneeuw en de koude. Ik toon hem het landschap en zijn pracht. Ik toon hem de rotsen in hun kracht. Ik toon hem de zee met zijn stormend geteister.…

Ome Jan de oude kroegbaas dronk al jaren veel te veel, zag hij vroeger witte muizen, heden zijn ze blauw of geel. Daarom dacht -ie bij zijn eigen ~dit gaat helemaal niet goed ‘k zal de dokter consulteren, hoop dat hij er iets aan doet.~ ~ ‘k Wil je grondig onderzoeken.…

toon me je ogen, ze laten me zien toon me je lippen, ze laten me voelen toon me je handen, ze geven me warmte toon me je hart, met al zijn liefde hou van me.…

Als ik alleen maar was Een kop op een karkas Had mijn bestaan geen zin Goddank er zit iets in Ik weet niet hoe het heet Een ziel? een kern? een pit? Mijn moeder zei:"'t is God Die ergens in ons zit..." Maar soms voel 'k me zo leeg En onze lieve Heer Van wie mij werd verteld Vind ik dan nergens meer Maar als ik op een dag Wat naar…

'Dit is het einde van de weg' zeiden ze. Er stond een bordje: DIT IS HET EINDE VAN DE WEG 'Hier, dit punt,' zeiden ze. Ze hurkten erbij neer en raakten het voorzichtig even aan. 'Is dit het?' 'Dit is het.' Het was herfst, het regende, het stormde. Ze stonden op, draaiden zich om. Later kwamen ze nog even terug met een vergrootglas…

Met gevaar voor eigen leven verkondigen filosofen de terugkeer van de rede, de rede die over mij zal vaardig worden... Ik klop op een deur, hoe vaak is hij niet opengegaan, werden vermoedens geen tranen en ondraaglijk ongeduld? Ik denk zoiets als: mijn moeder daarentegen werd door honden verscheurd, toen zij op…

Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aankomt, voor je bidt en vecht Pas als die iemand met je lacht en grient, dan pas kan je zeggen... "Ik heb een vriend"…

Twee mensen De een is aardig, de ander is aardiger. De een haalt de waarheid boven water, de ander haalt de waarheid boven water en wringt haar uit. De een verbergt zich, de ander verbergt zich en is onvindbaar. De een valt, de ander valt en staat weer op en valt opnieuw. De een klampt zich aan de ander vast, de ander klampt zich aan de een vast…

Ik heb gehuild, gelachen en gevochten Ik lag in warme bermen en in gladde bochten Ik hief het glas, het viel in duizend scherven Ik wist de grijze hemel Toch weer blauw te verven Ben blijven pogen Al verbranden al mijn schepen Ik heb gebaald, gefaald En heb hem vaak geknepen Er was applaus en ik werd heftig uitgefloten Maar als ik ga dan zeg…

Verder van de wereld weg elke dag een beetje dichter naar de hemel toe Elke dag een treetje…

Ik weet het: het mooiste zou zijn als ik onvindbaar was en altijd naar mijzelf bleef zoeken. Hoe interessant zou dat niet zijn! Maar ik ben zo vindbaar... zo voor het oprapen... doe het licht uit, struikel over mij! ------------------------------------- Uit: 'Gedichten 1977-1999'.…

sterven doe je niet ineens maar af en toe een beetje en alle beetjes die je sterft 't is vreemd, maar die vergeet je het is je dikwijls ontgaan je zegt ik ben wat moe maar op 'n keer ben je aan je laatste beetje toe…

liefde is...alles begrijpen van elkaar zonder iets te zeggen. liefde is...alle ruzietjes weer snel bijleggen. liefde is...naar elkaar luisteren en elkaar vertrouwen, maar het allerbelangrijkste van liefde is om van elkaar te houden!…

Laatst vroeg ik aan een hommel: 'waar gaat gij heen met spoed?' ze zei: 'ik ga naar Zaltbommel,' ik dacht: 'wat rijmt dat goed' toen riep een tweede hommel: 'en ik moet naar het Gooi', ik dacht: 'wel-voor-de-drommel ook dát rijmt wederom mooi.' ------------------------------------------ uit: 'Dan heb je geluk' (2001)…

Nu 't rouwrumoer rondom jou is verstomd de stoet voorbij is, de schuifelende voeten nu voel ik dat er 'n diepe stilte komt en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten en telkens weer zal ik je tegenkomen we zeggen al veel te gauw: het is voorbij hij heeft alleen je lichaam weggenomen niet wie je was en ook niet wat je zei ik zal nog altijd…

. -------------------------------------------------- uit 'Kruis en munt' van Toon Tellegen (1941)…

. ----------------------------------------------- uit het werk van Toon Tellegen (1941)…

De leugen kan traag zijn moe niet vooruit te branden, kan dik zijn kortademig amechtig of zelfs dood -op sterven na- maar als het om de waarheid gaat dan springt zij op en begínt toch te rennen... juich de waarheid toe maar geef nooit een cent voor haar kansen ------------------------------------ uit: 'Daar zijn woorden voor'…

Wij liepen in een bos langs oude dennen, varens, berken mos en spinnewebben. Wij konden daar slechts fluisteren, durfden elkaar niet goed verstaan. Plotseling hoorden wij hoge stemmen: 'Ga weg! Straks vallen alle bomen om!' Wij stonden stil, hielden onze adem in. De zon scheen, het was het midden van een dag. Een beek leek wel te rinkelen…