Alle inzendingen over Onverlicht?

hij droomde honderdduizend lichten in onverlichte straten waar nietszeggende gezichten in gapend zwarte gaten vol uitgedroogde lijken hem aan leken te kijken hij droomde honderdduizend wensen in onbewoonde steden waar doodgezwegen mensen uit een bloederig verleden vol waanzin, moord en nijd hem smeekten om wat tijd hij droomde honderdduizend…

Nog een uurtje, dan zijn we er, sommige delen van ons wegen- net zijn onverlicht wat het verder dromen makkelijker maakt. Ineens schrik ik op, van een flits opzij, zie je dat, rechts voor? Ik droom eventjes niet, want wat we beiden zien is een echte heuse vallende ster, waarop jij zegt snel, je mag een wens doen.…

Dan keer ik bitter weer, langs onverlichte straten en slinger troosteloos mijn feestneus door de lucht. ---------------------------------------------- uit: 'Vanaf de dag dat ik mensen zag', 2007.…

velden in een neutrale kleur, de hemel gaat over in een onbetwiste horizon van willekeur: voorlopig zijn de bomen nog bestoft met donker velours, de kale takken reiken naar het licht om een splinter licht van acceptatie te ontvangen, hoe wordt de wereld opnieuw behaaglijk om met onbevangen tinten te behangen in deze overvloed aan onverlichte…

handen geboeid op mijn rug met in het touw een knoop ik kan nu niet meer terug wat mij rest is enkel hoop ik fietste door de stad het was al ´s avonds laat het onverlichte pad me niet bewust van kwaad opeens heb jij getrokken heel hard aan mijn tas ben vreselijk geschrokken wist niet wie jij dan was je bleek een onbekende ik slaakte…

Mijn geest waart rond langs vreemde kamers, passeer de mensen die ik kende, hun verleden getekend op onverlichte muren, daar hangt nu een leeg raamwerk,waarin een favoriete droom werd ingelijst, sta ik op dezelfde vloer, alsof ik hem zelf heb opgeborgen in een kist, die men in de grond liet zakken, dat moment draaide knopen in…

Ik kwam je onverwacht weer tegen in dit nog lopende winterjaar, op een dat kruispunt bij de altijd bloeiende hazelaar, waar we elkaar al hadden verloren omdat wij de zonnegang niet hadden verkend in onverlichte treden deze af te wegen, de blik gericht op de fixatie van de horizon, de slinger van de levensklok dreunt onverminderd door…

ijsje, je vochtige tong glijdt heel erotisch over het witte ijsbergje op de krokante toren, ik snap al helemaal niet wat je daar nog doet met deze hitte, ga toch lekker vakantie vieren in een land waar ze wel sociaal zijn, laat die malle Rutte toch in de stront zakken met zijn arrogante verschijning en wat erger is, zijn asociale, inhumane, onverlichte…

tastbaar onvermogen, zolang de dichter leeft, de lezer in twijfel achterlaat maar zijn martelgang zelf regisseert als wat met hart en hand geschreven wordt de ware kern niet raakt om het verleden te beslechten, weer verschijnen laat, in een moment van stilte of steelt het gewoon van een ander, wat zich aan de toekomst hecht, zei wat onverlicht…

De heuvels van de ademloze vreugde, de triomfantelijke woorden, ze vielen ze waren een harde klap in het gezicht, dood, net als een kaars waarvan het onverlichte vlammetje dooft.. nog bevoor het de kamer had verlicht en de liefde, die als veelvuldige handen, door bomen de takken aanraakte...jij zag haar niet.…

Van hier naar nergens en uitsluitend door de nacht loopt een parcours langs steile onverlichte wegen.’ Bang zie je achterom. Supporters zijn verdwenen.…

Enge hangplekken onverlicht Dan is de beroving lekker uit het zicht Of zo'n lekkere knokpartij Ambulancepersoneel pesten hoort daar ook bij Jongeren die de beest uithangen Ongeacht kleur of nationaliteit Zijn het spoor volledig bijster Missen ieder greintje van verantwoordelijkheid Ik heb niet echt het kerstgevoel Ik heb er dit jaar…