Alle inzendingen over Onzekerheid OR Troost OR Praten

Door het verwaaide haar vergaat het stof, gedachten spoken steeds weer rond dagen stromen voorbij in onzeker weten waar het denken telkens stokt hier blijft de tijd staan in de schaduw van een lege plek, zonder naam of woorden en alleen hier speelt de wind een wrede troost…

ik heb geen heldere woorden om met jou te praten geen stormachtige zinnen om met jou te fluisteren de stilte is zo luidruchtig dat ze ons gesprek verstomt de pijn druppelt uit onze zielen en zelfs dan vind ik geen klanken van troost…

Moraal: je bent niet gek, als je in jezelf, dus helemaal niet als je tegen je spiegel praat…

Dat er bijvoorbeeld Altijd iemand mag zijn Die ergens op je wacht Altijd weer klaarte Van een dag die open plooit Na de diepduk van de nacht. Altijd vroege lentes en nazomer in september Binnen de contouren van tijd En herinnering aan iets Voor straks en later. Maar altijd, altijd ook een hand Die door je haren strijkt En zegt:het is…

Om samen met mijn onzekere ik tegen mij te spelen. Alsof er iets is dat er word gezegd alleen wel in delen. Dus zoek ik daarvoor naar een realistische reden. Niet dat het iemand anders echt kan schelen. Ik ben dan ook de enige die dit blijkt te beleven. Want het is mijn gevoel dat me kwelt onder de leden.…

In deze tijd van angst en onzekerheid, probeert hij positief te blijven, maar kan het niet. t'Is moelijk om met deze situatie om te gaan. Bidden om Gods onmisbare kracht, is het enige wat hem troost kan geven. En staks als hij mag opvaren naar de hemel, dan weet hij, dat de pijn voor altijd wordt verzacht.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik wil met je schreeuwen een felle ruzie voor je koken in discussie ik wil met je praten me aan je ergeren je nooit verlaten het bed met je delen ik wil met je knuffelen je horen zeuren je verrassen weer opfleuren ik wil je troosten zoveel dingen met je doen met je proosten en onze eerste zoen…

Gekweekte rozen, hebben hun geur verloren. Smakeloze tomaten, smaken naar water. Haastige mensen, zijn hun diepe wortels kwijt. Neem een moment om stil te staan. Vertraag uw moderne klok. Denk aandachtig na. Het is koffietijd.…

dichten is gedachten rijgen beschrijven wat je denkt en voelt van de inhoud kippenvel krijgen nu 't geluksgevoel bekoelt troosten is met weinig woorden steunen, luisteren, meelevend zijn begrijpen al hetgeen je hoorde over onzekerheid en pijn troostend dichten is niet verhelen dat je om die ander geeft het verdriet samen wilt delen…

Normaal spreken, normaal praten, ach het is hem niet aan te rekenen, want wat je nooit geleerd hebt, kun je blijkbaar niet meer aanleren.…

Ik wil er voor je zijn en ik wil je helpen maar ik weet niet hoe, Twijfel en onzekerheid bij alles wat ik doe. Als je niet met mij praten kan, Hoe kan ik je helpen dan? Misschien is alles je gewoon even te veel en valt het je zwaar, Maar het word beter en makkelijker dat beloof ik je, echt waar!…

Je hebt me lang in onzekerheid gelaten, Slapeloze nachten, iedere dag Gister wilde je er ineens met me over praten En wat ik verwachtte was een tegenslag. Het kwam voor mij zo onverwacht, Je uitte je gevoelens voor mij, Stiekem had ik daar al die tijd al op gewacht. Was dan eindelijk die onzekerheid voorbij?!…

Je hebt me lang in onzekerheid gelaten, Slapeloze nachten, iedere dag Gister wilde je er ineens met me over praten En wat ik verwachtte was een tegenslag. Het kwam voor mij zo onverwacht, Je uitte je gevoelens voor mij, Stiekem had ik daar al die tijd al op gewacht. Was dan eindelijk die onzekerheid voorbij?!…

Je hebt me lang in onzekerheid gelaten, Slapeloze nachten, iedere dag Gister wilde je er ineens met me over praten En wat ik verwachtte was een tegenslag. Het kwam voor mij zo onverwacht, Je uitte je gevoelens voor mij, Stiekem had ik daar al die tijd al op gewacht. Was dan eindelijk die onzekerheid voorbij?!…

Je hebt me lang in onzekerheid gelaten, Slapeloze nachten, iedere dag Gister wilde je er ineens met me over praten En wat ik verwachtte was een tegenslag. Het kwam voor mij zo onverwacht, Je uitte je gevoelens voor mij, Stiekem had ik daar al die tijd al op gewacht. Was dan eindelijk die onzekerheid voorbij?!…

De glimlach speelt met tranen De aanvaarding speelt tikkertje met de opstandigheid De wind sust troostend wilde haren En ik fluister naar de eindeloosheid van het onzekere met gebalde vuisten…

misschien praat de mens teveel daar hij patent heeft op de beweging verplaats je monden gaan in proces meestal van elkaar…

kun je en mag je zo maar niet negeren Verbroken relaties,woede,verdriet ga maar door Het is iets waar je met praten op kan reageren Schrijven valt ook onder de categorie praten Je hebt alleen geen oogcontact met elkaar Dat is dan geen reden om het maar te laten Een beetje belangstelling,is een mooi gebaar Ik weet dat ik de wereld niet kan…

Maar praten en naar elkaar luisteren, is er practisch niet meer bij.... Er wordt niet meer gepraat, dus gooien we de knuppel in het hoenderhok... Liever scheiden van, dan praten met mekaar... Wat zit de mens toch raar in elkaar... Er wordt niet meer gepraat, dus is 't stil.....…

De oplossing, hoe bizar 't ook klinkt is, wat 't vroeger was tegenwoordig steeds meer een gemis, want wat nog steeds telt, is praten... en overleggen. Verder valt hierover niets te zeggen.…

Ze lachen, praten met elkander, maar ik hoor niet waar 't over gaat. De man praat druk, de vrouw zij luistert, en ze lopen langzaam door. 'k Zou ook zo graag eens willen praten, maar waar vind ik een luisterend oor?…

Mag ik even met je praten Over iets gewoons als Het weer of De dikte van je winterlaarzen Laten we het niet hebben over Over mij Over hoe koud ik het heb Laten we praten over Hoe koud het is Voor ons beiden Laten we Pratend over weer En winterlaarzen Elkaar zeggen Hoe zeer we elkaar missen Hoe we samen lijden Door de stiltes…

Als je iets dwars zit moet je praten en het er ook niet bij laten je rugzak is misschien nog niet vol maar soms is het te erg en wordt het te dol om alles maar te moeten accepteren ik weet het, het is moeilijk je moet het leren wees in ieder geval altijd eerlijk tegen elkaar dan heb je het in het leven ook niet zo zwaar.…

Praten, dat is wat ik doe praten, over van alles en hoe praten, hoe zij alles vindt praten, tegen je puberkind praten, om maar bij te blijven praten, tot je een paar jaar verder bent, en je je eigen kind weer herkent…

Gewoon praten is voor het gros van de mensen een schier onmogelijke opgave geworden. Je zou denken, dat men doofstom is geworden? Doof omdat er niets gehoord wordt en stom, omdat er niets begrepen wordt? Toch triest dat zelfs gebarentaal hier niets meer uitrichten kan!…

Zodra misverstanden niet meer uit te praten zijn, is bij elkaar zitten helemaal niet meer zo fijn, echter, wanneer je overal over praten kunt, is een misverstand een ware kunst om te ontleden!…

Je moet er niet te zwaar aan tillen je kunt het, maar moet dat ook willen dit is makkelijker gezegd als gedaan om je rugzak stukje bij beetje open te laten gaan ook al lucht dat enorm op en zet het je leven even op zijn kop probeer er in ieder geval over te praten dan kun je het verleden misschien los laten!…