Alle inzendingen over Paul Eluard

lieve noa wat wordt de wereld groot vind je ook niet negen jaren oud ben je alweer en soms – lijkt het was het gisteren nog maar dat jij jouw komst kondigde van velen verrijk jij het leven zielsgelukkig maak jij jouw mama jacqueline en jouw pappa - patrick binkemans trots zijn ook de oma’s jackie en adri net als jan en peter paul…

daar sta jij dan een schoonheid ben jij als den van tien jaar nu al want wis en waarachtig noa - jij bent jarig geen violen voor jou geen trommel ook of fluit voor jou is er het engeltje van dj paul elstak en dr phunkin dat jij van en met jebroer zingt de oudste en de grootste thuis voor joshua en boaz ben jij broer bengel en broertje…

Vooruitgang: de storm die opstak aan de poorten -- van het paradijs.…

Jij bent het mooiste dat ik ooit zag, zei de blinde Ik voel het aan de wind en het ruisen van de bomen Ik hoor het aan de stille warmte van je stem Ik kan je schoonheid bijna dromen. Ik voel, als de zachtheid van je hand me raakt, De kleuren van je lief-zijn en je glimlach Ik zie je niet en toch voel ik diep in mij : Je bent het mooiste wat…

Onlangs liep ik langs een spiegel En ik vroeg : wie is de mooiste ? De spiegel zweeg en besloeg van mijn adem Even later liep ik langs het water En ik vroeg : wie is de mooiste ? Het water zweeg rimpelloos Even verder zag ik jou en je knikte Ik zag je glimlach in je ogen En ik dacht niets want ik kon niet denken En in mijn adem…

Ik stop al mijn gevoelens in een zwarte doos En werp ze in het midden van de oceaan Geen enkele zee is ondiep of bodemloos Zwijgend als een steen zal ze langzaam ondergaan Op het deksel schreef 'k mijn allerlaatste gedicht Onleesbaar door het schuiven van het zoute zand Veilig voor de storm, onbereikbaar voor het licht De tijd houdt de sleutel…

De oude man loopt Over het brugje en ze Kraken allebei…

Jij kwam in mijn leven en de morgen geurde naar lavendel Al het kille van de regen liet je me drogen aan je warmte Met een streling van je stem kleurde je de schaduw van mijn denken Met je lief-zijn en je openheid ontsloot je de boeien rond mijn enkels Je sliep in mijn woelen en de nacht leek amper duister Omdat je me met jezelf me door…

Je bent mooi Zo mooi dat ik je niet raken kan Maar dat hoeft ook niet Want telkens weer word ik Door jou geraakt. Het is als de zon die opkomt En van het grasperk van mijn ziel Wordt al het duister weggeveegd En alles ontwaakt. In het lover zingt de eerste vogel En een bries vertelt me een vreemd verhaal Over stilte en over…

Veeg elk verschil van mening van tafel Haal uit de kast je mooiste glazen Vul ze met wijn of met bier van gember Laat ons drinken en zuipen als dwazen Veeg met het schuim onze prilste zonden Laat ons vergeten wat ons onderscheidt Laten we klinken op onze banden en standen Zijn voor altijd, voorgoed, verleden tijd Veeg met de drank…

enkel één ding is de moeite waard niet het kletsen en het schreeuwen van criticasters is voor mij belangrijk noch de glimmende lach van cynici die mijn doen en laten nu bespotten enkel één ding is er dat voor mij telt de glans van ongeveinsde waarheid als repliek op de verleidelijke leugen die de storm van twijfel waaien doet in wat het geweten…

Wat is de aarde toch een lege plek wanneer de middag grijs en koud als versteend staat in de lenteknop een jonge tak staat in de lenteknop wat zijn de dagen arm maar teder wat is de aarde toch een lege plek wanneer de middag grijs en koud als en april zijn eigen weg gaat ------------------------------------ Uit: 'Van gelijke duisternis…

Letters hangen als dronken draden Speelbal van de wind en van de tijd Als dons doorweekt met zure tranen Hopeloos op zoek naar rechtvaardigheid Lampen zwijgen als grauwe graven ’t Schijnsel iets te vaag en iets te wijd Verlicht de stad haar sluikse slaven Hulpeloos gehuld in zwijgzaamheid Gevels kreunen als lage laden Schuiven langs elkaar…

de nachtelijke hemel is grijswit als een ondoorzichtig stofblad zweeft zij ons boven de daken tot het zich zacht vallend nestelt in het licht van het avondverkeer het sluipt in kieren en spleten stapelt zich op vensterbanken dwarrelt op takken en twijgen het fladdert over stad en land welke zij zo in witte lakens legt als de wereld…

Soms wil ik met jou in een hoekje verdwijnen Alleen wij beiden, met een glaasje wijn. Bij licht van kaarsen kan ik in je ogen lezen : "Hoe mooi het leven had kunnen zijn" In de verte hoor je het slaan van de golven En het maanlicht kleurt het zeeschuim blauw Je lacht en je glimlacht en je praat over vroeger En ik besef : ik ben heel graag…

Als de dag jouw ogen had en de nacht jouw stem En de ochtend vervuld blijft van jouw glimlach Dan breekt het maanlicht tot een zonnestraal Dan schuilt het duister in de plooien van de dag En dan ontstaat de lijn van het eeuwig licht En sterren weerkaatsen in het hemels blauw Nooit meer schuift het wolkendek dicht Want jouw charme bevrucht elke…

oud in jaren jong van geest zit jij daar als de wijze uil met ogen sprankelend nog van het doorleefd ervaren wat onderweg naar morgen echt het allerbelangrijkst is die knipoog of dat belletje dat briefje of lieve berichtje dat jou telkens weten laat dat jij meer nog dan de jaren gevierd bent om wie jij bent door de mensen om jou heen…

wie jou ziet zal het niet geloven jong en oud ben jij tegelijkertijd gelijk de smaak van goede wijn is jouw eigen wijsheid krachtig zoals kleurrijk ook jouw liefde is de gouden jaren van het leven brachten jou geluk naast tranen zien in het doorgegeven leven loten ontspruiten aan jouw stam die schaduw biedt en houvast met het heden als…

wat zeggen wij tegen het mooiste meisje het mooiste meisje van de hele wereld dat alle dagen ons het leven vieren laat met haar altijd vrolijk fleurende glimlach die ons prachtiger is dan platina of goud jij bent ons ongetwijfeld het allermooiste dat ouders in een dochter wensen kunnen met een mooi hart en een prachtige ziel ben jij de…

Je bent ijs en je glijdt Als een druppel damp op een spiegel In de bitterheid van mijn glas Ik tracht door jou te kijken Op zoek naar je ziel Je smelt en alles wordt zoet Zoals de ochtend zelden was Niemand weet wat ik voel Zelfs de bomen niet Enkel de wind maar die zwijgt Want het timbre is zo mooi Dat elk woord wordt verstild En als…

de haarlokken ooit donker bruinend tegen het zwarte aan met de jaren langzaam grijzer tot nu wit als sneeuw bladeren in een boek dat modellen toont hoeft bij hem niet hij knipt snijdt en scheert het laatste nieuws vertellend zijn mening klaar heeft hij over alles en iedereen niets kan ik bedenken waar hij niks van vindt over hoofddoekjes…

de jaren weten dat de jonge wijnstok meer druiven draagt en betere als hij ouder wordt dat jeugd roes is zonder wijn en ouderdom wijn zonder roes de jaren weten dat ouderen jeugd kenden maar jeugd geen ouderdom dat zorg om prille blik slechts nieuwe rimpels geeft de jaren weten dat je zo jong bent als jij je voelt dat je eerst oud bent…

een taart met kaarsjes cadeautjes ook natuurlijk met kleurrijke strikken slingers en een dikke zoen met dat alles vieren wij jou op deze veertiende jaardag het meisje dat jij ooit was wordt prachtig om te zien een heuse jonge dame nu met je vriendje aan je zijde je oefent ijverig de lessen die jij op school nu leert door ook thuis zo…

waar de havenlichten wenken vaart stevig onze levensboot met aan boord het veilig anker van niet te wissen herinnering onder azuurblauwe hemelen soms ook stormen trotserend stuur jij de oogst van jou liefde altijd weer in een veilige haven daarop koersend koesteren wij de momenten die wij genoten naast ook zorgen die er waren om voor…

65 is een gouden jaar zeker in het weten dat eerst met 66 jaar het echte leven begint nog niet eens gestart ben ik dan al bepakt met ervaring van liefde de oogst ook daarvan die rijker maakt dan rijk met wijsheid van ervaring die zich verankerd weet in het opstaan na vallen over de struikelsteentjes die het vindpad plaveien waarop…

ongewenst en ongewild beangstigend kil en koud is daar de confrontatie dan van heden met het verleden door juist ook het handelen van mensen tegen mensen die het beter moeten weten waar ooit een wrede macht hen systematisch moordde vervolgt nu hun nageslacht nietsontziend het buurvolk het mens zijn diep onterend vegen zij met minachting…

verjaardagen komen met de jaren zoals verjaardagen ook weer gaan al lijkt dat steeds sneller ook te zijn daarom vieren wij hen vasthoudend als de feestelijke mijlpalen van leven die ons toekomst in dromen geven met in de ene hand de herinneringen aan het intens toen genoten geluk naast pijn ook van afscheid en verlies de andere hand…

morgen is zij jarig haar kleine trots een feest of cadeau vertellen tranen is er echter niet haar moeder leuk en opgeleid met hoge hypotheek ontslag en schulden dopt de boontjes zelf schaamte voelt ze bij elke aanmaning die eindeloos komt machteloos ook het tij te keren natuurlijk wil zij wel het beste zelfs liefst voor haar meisje…

zuiver en jong is nog de wijnrank als zich de liefde meldt met prachtig de loten die zij spruiten laat rijk en vol is het leven in het volle besef geniet elk moment als druiven in trossen het terroir van de wijngaard als seizoenen verstrijken rijpt zich de liefde tot donkerrood fruit witte chocolade dan wel kruidige rosé van druif…

zaterdagmorgen muisstil nadert het meisje stapje voor stapje op blote teentjes haar slapende ouders vandaag is speciaal met papa naar de stad voor mama’s jaardag een kadootje kopen voor haar allerliefste over papa buigend fluistert zij zacht papa echter slaapt nog door een falend hart voor altijd nu rouwen kan niet want zonder…