Alle inzendingen over Paul Eluard

daar, waar dromen najagend met ambitie, inzet en overtuiging sturend op resultaat nieuw land wordt herwonnen uit het flevo waar inventief ontwerpen en gebundelde energie geworteld in de kunst van samenspel geïnspireerd door de passie van makers weids en krachtig als haar molenwieken hefbomen zijn voor bouwen met toekomst waar opgroeien…

keuzes op kruispunten wie kent ze niet het ideaal zoekend piekeren we eindeloos met impasse tot gevolg waarin ongewild besluiteloosheid kiest kiezen vraagt moed zonder oordeel vooraf eerlijk oprecht en open van ideaal en haalbaar het voor en het tegen naast kosten en baten alles goed te wegen kiezen vraagt lef onzeker te durven…

heerlijk zijn de ogen die altijd lachen fijn is de taal die met humor sprekend oneindig wel lijkt de warme aandacht die zorgzaam koestert niemand die ziet dat langzaam verdrinkt wat jou gaande houd want even voor jouzelf is er nooit de tijd je voelt je drenkeling in de zee van geluk die jij golven laat meestal in de schaduw blijft…

ik moet gauw opstaan om de hond uit te laten het ontbijt ook te maken voor de rest van het gezin om daarna weg te snellen naar de baas die wacht zo gaat het elke dag weer geen tijd voor de kapper wat doe ik met mijn haar eerst de kinderen nu nog naar school toe brengen kan ik straks nog parkeren of wordt het lopen weer te laat dan…

is met liefdevol respect een flirt met het talent van wie jij houden wil een edele gast of gozer die grenzen respecteert met luisterend begrijpen heeft echt belangstelling bij het doen en het laten in wat de ander beweegt is een vertrouwde vriend die de vrijheid borgen zal van elke vorm van liefde is in elk woord en gebaar van…

de toevlucht hoop is als een veertje dat zit in de ziel zonder woorden is het een deuntje dat nooit stopt ook al stormt het beeft de aarde onder onze voeten het houvast weg het stopt ons niet al is het donker zwarter dan zwart in vreemde tijden die ons koud zijn door het gemis dat juist zo innig is dat het grip welt uit elke kruimel…

wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen heeft oog voor het talent biedt hun kansrijk ruimte tot het vinden van de weg die hen zichzelf laat zijn juist ook door te erkennen dat mekaar gelijkwaardig zijn elkaar ruimte geven vraagt voor verschil dat er mag zijn wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen wakkert nieuwsgierigheid…

misschien ja is hij soms te onbehouwen klopt hij op de verkeerde deur bezigt hij niet gebruikelijke taal waar tegenspraak helpend is wordt lippendienst geprezen de kritiek vaak welgemeend lastig en niet loyaal gelabeld een denkpatroon vastgeroest in een verklevend paradigma overwoekert de vrije mening van tegendenkend perspectief…

‘leeg’ en nu dan als alles weg is, je nuchter kijkt in de lege dag. de huls van het laatst geschoten woord, die echo die kale ruimte de uitzichtloze uren. kijk ik op van het blad waar, opgezogen uit het niets, in zwart het wit zich vult. woorden gekregen van rondtrekkende geesten, van dode dichters, dronken schrijvers, van invallen,…

voort,voort, wat er is is nu niet meer, het is al verleden. ga, ga, stap snel, de volgende, haast, haast. pak, neem, struikel, stap, hinkel, til, sta niet meer stil. vort, vooruit daar ligt het, daar, daar ligt het te wachten, te wachten in rust. de rust van ruisen, van niets, van bomen en bladeren en wind, van vogelgezang en vissen…

met een gewogen geweten verstaanbare taal sprekend bied jij helder een houvast aan de spelers op het veld waar deuren gesloten lijken ben jij vertrouwd het schild dat de spelers spelen laat door ze vensters te openen waar tegenkracht nodig is creëer jij daarvoor ruimte door motivatie te bronnen voor verrassend resultaat de focus…

wat een geluk vandaag je mag het leven vieren een groot feest waard elke dag opnieuw weer herinneringen maken intens genieten ook van het gulle lachen je buik voelen schudden elke dag tot nu toe gezien, meegemaakt gestart en afgesloten is reden voor dit feest ook al die dagen die niet bijzonder lijken want morgen weet je is niet…

als een baken voor de vele reizigers statisch en fier zijn takken zwaaiend zijn wortels ankerend in de aarde groeide hij onwankelbaar ieder jaar droogte storm en regen trotserend mooier en machtig krachtiger weer terwijl zijn fluisterend blad luisterde naar dat wat de jaren hem vertelden over wie er in het heden passeerden wat hun gedroomde…

waar de jas van het oude jaar ons van de schouders glijdt stookt het vuur van verlangen met vurigheid van hartstocht elke mens rond om ons heen waar de les van het oude jaar ons klein tot nederig maakt omhelst ver weg en dichtbij nieuwe hoop de verwachting in miljoenen verlichte huisjes waar in kou van het oude jaar toekomst ons belofte…

dat wij van morgen kunnen blijven zingen om toekomst te geven aan het nieuwe leven door wat wij nu doen gedragen door elkaar bronnen wij de vindtocht naar het nieuwe gewoon in ruil voor het ontwijken in de omgang met elkaar kunnen wij samen mijden wat ons nu vermijden doet zo rijm en ritme vindend op de anderhalve meter zullen…

waar liefde zich als wingerd hecht groeit en bloeit het nieuwe leven in moeders warme veilige schoot waaraan steeds meer ongeduldig de vader en het broertje luisteren tot op een zomers zonnige julidag het mooiste meisje van de wereld als esmee zich dan tonen laat dit prachtige wonder van het leven sprankelt levenslust en optimisme zoals…

zou jij mij vragen welke leeftijd het gelukkigst is dan zou ik welgemeend zeggen dat zij vandaag op haar best is want wat was is het verleden die als gast kwam en ging wat nog komt is toekomst beloftevol maar ongewis wat een vreugde dus is het elke dag in het hier en nu met moed te leven wat vandaag ons geeft dat jij de ogen hebben…

met een hart vol vreugde feliciteer ik jou vandaag de zoon, man en vader die ons vervult met trots jou een van ons te weten wij ervaren eens te meer de impact van jouw zijn op de wereld om jou heen door trots jezelf te zijn bij alles wat je doet en laat als wij aan jou denken glimlachen de kleine dingen die echt van waarde zijn in…

plotseling en veel te vroeg toch ook staan wij vandaag als vrienden samen om welgemeend ‘tot ziens’ te zeggen tot waar wij jou weer omarmen zullen wij waren samen nog lang niet klaar niet met elkaar en niet met het leven dat verrassend de wegen samenbracht waarop wij elkaar ontmoeten mochten genietend van de grote en kleine dingen volgden…

de kop geheven schuin omhoog zijn oren spitsend waarschuwt hij stil tot daar dan mag jij gaan verder komen moet je niet de staart strak hoog en staand zijn lippen krullend blaft hij grommend waar je bent moet je blijven waag het niet hier te komen…

in hetzelfde schuitje zeggen wij zitten wij allemaal met elkaar al zijn er ook grote verschillen in de vele bootjes en jachten sommigen varen het comfort ontspannen op hun balkons een goedgevuld glas drinkend van luxe gemak stijlvol voorzien anderen varen een motorboot die host en klotst op de golven alsof er geen grote zorgen zijn…

ik vier je jij bent immers het vieren waard voor de mensen die jij betekent die jij jou ook betekenen laat je bent de wereld alles waard immers er is enkel één als jij ik vier je zoals je bent in al jouw kleuren een mens vol met talenten die jou doen of laten bepalen waarmee je laat zien wie je bent een facettenrijk levensdiamant…

ik vervolg alleen de weg die ons ook samenbracht door het mooie levensbos mee en tegen de stroom zoals wij dat altijd deden in de pracht van de dagen van ons heerlijk samenzijn ook deze dag ademt vol wat ik nooit heb verloren toont mij zoals de herfst de kleur van jouw bestaan in nu verscheiden licht zijn wij altijd samen nog briljant…

een bioscoop met de kleintjes gaan stappen met je vrienden feestjes om van te dromen ze mogen nu even niet de frustratie van de afsluiting de hulpeloze machteloosheid van willen maar niet kunnen het knaagt ons de verwachting het verdriet boost het gemoed dat niet wil of kan begrijpen dat een onzichtbare vijand ons in beperking ketenen…

als de dag komt dat mijn benen breken omdat de weg van leven langer is dan ik lopen kan laat dan het loslaten jou niet weerhouden de weg naar de einder verder te gaan als de dag komt dat mijn longen leegzuigen omdat de weg van leven een langere adem vraagt laat dan het verlies jou niet beletten want de vaart der volkeren kent geen einde…

ze zijn er in alle soorten en maten heel veel leuke zitten er bij je hebt grote en ook hele kleine jonge en oudere – dun of juist een beetje dik je hebt vaders waarmee alles wordt gedeeld vader die je laten lachen of – soms – huilen je hebt vaders van toen en nu van morgen en ooit vaders die kunnen zeuren die binnen of buiten de lijntjes…

vier met volle teugen de gave van de jeugd zoals de ouden beminnen de gift van jaren vier met volle teugen de groei van de ervaring de sprong in het duister het spontane en het onopzettelijke vier met volle teugen de lust van leven in de hartstocht zelf met genot te betalen vier met volle teugen het heftige en het ergerlijke want…

er was eens… blondgelokt en goedgemutst – pinkeltje groot nog maar – een staartjesprinses – lucinda – jonkvrouwe van het licht! ze schilderde lach – waar ze ook kwam – een likje hier – een likje daar en stralen maar! haar huisje spiegelde – glitter en glimmer – wat zij ondeugend pretoogde. de staartjesprinses: waar zíj was – van…

de druppels de druppels die jij ons liet – van druilige buien mistig grauw en grijs – van klaterend gelach gul en welgemeend – van zeeën die jij bevoer heinde en ver – van overwonnen stormen zwart en dreigend – van gehuilde tranen om verdriet of geluk – van het kabbelend genieten stil en intens de druppels de druppels die jij ons liet…

de eerste keer komt als hij komt de eerste keer hoe jij je dan voelt zo speciaal – spannend fijn magisch vreemd het vrijgevig vibreren het voelt hemels buitenaards lekker de eerste keer durf – eventjes maar – te twijfelen te luisteren ook naar het hart in het hoofd want die eerste keer beangstigt en verleidt onweerstaanbaar de…