Netgedichten

netgedicht (nr. 72.988):

vroon

plotseling en veel te vroeg toch ook
staan wij vandaag als vrienden samen
om welgemeend ‘tot ziens’ te zeggen
tot waar wij jou weer omarmen zullen

wij waren samen nog lang niet klaar
niet met elkaar en niet met het leven
dat verrassend de wegen samenbracht
waarop wij elkaar ontmoeten mochten

genietend van de grote en kleine dingen
volgden wij samen het spoor van liefde
vol het zoet en de misères koesterend
die vol voldoening zich herinneren laten

wat zouden wij graag nog even knuffelen
onder het genot van een goed glas wijn
om op elkaar en het samenzijn te klinken
dat ons tot maatjes in het leven maakte

de verwantschap die jij ons voelen laat
in de vriendschap de liefde en intimiteit
zal altijd warm en welkom gezelschap zijn
in onze reis naar de oever van de overkant

dankbaar vreugdevol heffen wij het glas
op wat en die jij voor ons geworden bent
met wijn die roder is dan de roodste liefde
die in volle tranen jou altijd glinsteren laat