Netgedichten

netgedicht (nr. 72.708):

onstuimig is de zee

in hetzelfde schuitje zeggen wij
zitten wij allemaal met elkaar
al zijn er ook grote verschillen
in de vele bootjes en jachten

sommigen varen het comfort
ontspannen op hun balkons
een goedgevuld glas drinkend
van luxe gemak stijlvol voorzien

anderen varen een motorboot
die host en klotst op de golven
alsof er geen grote zorgen zijn
bij en voor de gewone mensen

sommigen bestrijden eindeloos
de vijand die zo onzichtbaar is
omdat het steeds weer mis gaat
in het meedogenloos gevecht

anderen kruipen biddend weg
angstig in hun reddingsboten
hopend op een kalmere zee
die dan hen ook redden zal

sommigen drijven hulpeloos
op amper nog drijvende vlotten
terwijl zij smekend schreeuwen
om een veiliger boot of haven

anderen missen de zeebenen
vrezen alles wat deint en golft
kunnen niet staan noch liggen
omdat zij zieker dan ziek zijn

waar wij samen reizen moeten
rust op ieder van ons de plicht
de reddende gordel te werpen
naar veiliger en rustiger havens

een peddel of riem misschien
kan wellicht al voldoende zijn
om anderen op weg te helpen
naar aan horizon lonkende rust