Netgedichten

netgedicht (nr. 82.383):

mantelzorger

heerlijk
zijn de ogen
die altijd lachen
fijn is de taal
die met humor sprekend
oneindig wel lijkt
de warme aandacht
die zorgzaam koestert

niemand die ziet
dat langzaam verdrinkt
wat jou gaande houd
want even voor jouzelf
is er nooit de tijd
je voelt je drenkeling
in de zee van geluk
die jij golven laat

meestal in de schaduw
blijft jouw kus helend
voor wie jij lief hebt
de naaste of de zieke
die jij met zorg mantelt
zo lang als nodig is
ook al laat dat jou
leeggezogen achter

heerlijk zou het zijn
wanneer even iemand
om jouw schouders
een arm slaan wil
die oog heeft ook
voor jouw eenzaam zijn
die gewoon even vraagt
hoe gaat het met jou