Alle inzendingen over Raad van Kerken

bewandel het mozaïek van je ogen voel je wimpers troosten ze stroken tegen het blote van je bange ruggengraat en spoel je voeten dan in je tranen en was je handen en je hoofd gedoopt ben je verdoofd beloofd een herborene…

Voor Harjanne de Boer Verdwaald in mijn Dromen ben ik af en toe Ik weet niet meer hoe Ik er uit kan komen Ergens ver weg gloort Mooi zijden zacht Gefilterd licht Met aan ' t eind Een kleine held're ster En dan weet ik het Mijn geluk is niet meer ver…

Een Hoge Hoed en gestreept gras langs zijn kuitbroek geen blauw oog te zien achter de schutting Marjelle draagt graag botten naar haar hooizolder op roze pantoffels schuift zij door de wintertuin Mondjesmaat wankelen haar manke afdwaalkinderen citroengeel verpakt in glas, aas voor haaien Fijngestampte wurmen mengen zij met brood…

spaarzaamheid kwam de zorgeloosheid tegen zou je niet sparen voor later je jaagt er alles doorheen waarom sprak hij dan zijn er altijd mensen zoals jij dat doet me verdriet sprak spaarzaamheid alleen er zijn ook veel egoïsten zoals gij die helpen niet de zorgeloosheid zei ach spaarzaamheid het is goed bedoeld hoor beste man maar goede raad…

Een vingerhoedje voorbeeld is meer waard dan een vat vol goede raad…

Het rad van het leven gaat nu te snel voor mij, ik vertraag en kijk toe.…

Het rad van fortuin. Het geluk draait in het rond. Het leven bestaat uit kansen. De liefde bestaat uit sjansen. Wat schijnt lijkt gezond. Drie maal rond is een kus op jouw mond. Drie maal rond is een vriendschap met rozen. Hij blijft steken op de plaats van een gelukkig verpozen.…

de overijverige raadgever die zo veel goede raad heeft weggegeven dat hij nu helaas zelf radeloos is geworden…

Goedbedoelde raad: 'Ik zeg het voor je bestwil.' Bijna nooit iets fijns.…

mijn allerbeste maat na twaalf slagen werd ik minder zichtbaar en werd er niet gespot over mijn lichaam ​​​​​met touw en schaar wist mijn schepper wel raad daarmee maakte hij mij steeds meer plooibaar ons samen zijn was vanaf de start moeizaam…

Als een briesje Je bent als een briesje gekomen stil, rustig, soms een wild gevoel dat wat ik bij jou heb vernomen gaf mijn leven weer een doel Jij bent gekomen maar ook weer gegaan iets zien wil nog niet dat zeggen kilometers ben je dan bij me vandaan alleen die gedachte kan ik niet aan wennen…

wie zal het vragen wie zal het raden wie zal het zeggen wie zal het zijn jij of zij of ikke of wij een schampere lach de wind fluistert zo ontzettend jammer zij schreef zo goed het brak haar hart gedegradeerd te zijn tot onbenul raden maar.... wie draait het rad?…

De Kerk van Rome die ooit werd geleid door Petrus, Piussen en Innocenten en wijdverbreid is op vijf continenten is toe aan ander personeelsbeleid. De rook is wit, maar ik beweer glashard: de nieuwe paus is hoogstwaarschijnlijk zwart. ---------------------------------------- ...illustratie: kardinaal Arinze...…

in de holte van een torenspits een kreupele kroon in de mist glipt de duif door een kier het gebinte kreunt onder een dunne mantel trefzeker als de naald van een kompas strijkt de duif neer in de afdruk van een rubberzool ribbels in een vlies van slijk herinneren aan de gebochelde dwerg die schichtig maar sluw achter orgelpijpen wegduikt…

Kasseien blinken het dorp hangt in de regen de klokken luiden er staan steigers rond de kerk een tijd van restaureren…

De kerk tooide oranje voor slechts één keer er komt zeker geen tweede keer want de bisschop zei furieus dit gaat te ver, ’t is heus zolang de haan op de toren staat is mijn haan die naar behoren kraait en daar hoort geen vlag of oranje bij.…

Foei, zomaar in de kerk oranje dragen ! Een schande, en het is dus zeer terecht dat men zo’n schurk het priesterambt ontzegt waaruit hij nu gelukkig is ontslagen.…

Ik liep verloren door de lege straten Wanhopig speurend naar gezelligheid Op zoek naar wat vertier in deze tijd Helaas, ik zag geen mens om mee te praten Zelfs hoeren zijn niet langer aan het werk Uit nood geboren dan maar naar de kerk…

De kerk als plaats van bezinning en verdieping waar tegelijk een stem jouw naam fluistert tussen het geschilderd plafond en imposante natuursteen van de kolommen terwijl het schip is gezonken in zee van beelden en sculpturen.…

Hielpen zij, die mij gaven aan deze kerk van Sint-Maarten, in glas gebrand, in hout gebeiteld, ook de naakten in de straten, de hongerigen op de pleinen?…

Maar: je kunt me altijd bellen, roepen en om raad vragen, Altijd!…

Een kerk die geen kerk meer mocht spelen omdat er geen plaats voor een monument was Bulldozers komen de kerk ontheiligen Laten de muren omvallen in een ruïneplas Amen Grondvesten die bescherming boden voor iedereen Waar men bezinning kon ervaren in sereenheid Een schuilplaats was voor de eenzamen van ziel Don liet het licht schijnen en maakte…

Het machtigste raadslid in Zetten staat vaak in de raad met twee petten en spreekt hij dan raad wordt iedereen kwaad ook hij moet zich houden aan wetten.…

Nog probeert de kerk boven alles en ieder uit te torenen Nog probeert de Kerk het laatste woord te hebben: 'AMEN' Maar is er geen 'SAMEN'? de Kerk sterk in saamhorigheid? Zullen we op ingeslagen weg niet in gekrakeel en eigenwijsheid verzanden? Ik kijk links en rechts van me....…

Ze weet zich eigenlijk geen raad…

Als men zegt, de kogel is door de kerk, wat betekent dat dan eigenlijk? 't Is toch eigenlijk gekkenwerk, want het zegt toch klaarblijkelijk dat de zaak beklonken is. Maar als je 't nu letterlijk pakt, is het eigenlijk zo, dat één of andere onverlaat met een geladen pistool de kerk binnengaat.…

een zalige zelfstandige zonder personeel hij moet alle zelf doen" Toen pakte hij mijn hand het voelde als een zegen Toen viel het kwartje het kwartje voor het te branden kaarsje in de kerk en ervoer: God was een luchtje aan het scheppen tijdens een rondje een rondje rond zijn kerk!…

De kerk uit de jeugd van die vent Het Huis waar wij ’s zondags verbleven De lucht was voor tachtig procent Van mirre en wierook vergeven Die vent in de kerk uit mijn jeugd Hij leidde een stichtelijk leven ‘Beschermer van alles wat deugt’ Zijn ambt werd kritiekloos vergeven De jeugd van die vent in de kerk Bezoedeld door handen die kleven…

Ik droomde altijd van mijn bed in de Berkelse Kerk. Gek hè, maar toch heel normaal voor mij omdat deze pracht in eenvoud de kerk is waar ik thuiskom. De enige plek op aarde waar ik aarden kan. God, als ik zou vragen: mijn bed, geplaatst in de kerk...…

De zes man van de Raad van Elf willen dat ook jij hen dubbel ziet!…