38216 resultaten.
Het duister
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 617 Alleen in het donker
Wandel ik door het verlaten dorp
Langs het
Spiegelende zwarte water
De koelte
De rust
Kalm ga ik zitten
Beroer de zwarte spiegel
Met de toppen van mijn vingers
Het duister duwt me zachtjes in mijn rug
Ik laat me vallen
Glijd in het ijskoude zwarte water
In de rust
Een laatste schok
Stopt mijn hart
Of vult de leegte…
De Rust
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 1.606 's ochtends
de zon kleurt het water zilverroze
ik ruik de natuur
het doet goed
de innerlijke rust…
kust
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 114 het geluid van de zee
ademt kalmte en rust
en ik ga daarin mee
waar het water het land kust…
Voor Cor van Schaik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 435 Beeldschoon jouw afscheid
langzaam kleurde de lucht
rood in Zomerland…
De ontmoeting
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 163 alle kleuren heb
ik aangetrokken
op dat ik je
niet kan mislopen
de wereldkaart ken
ik van buiten
zodat ik onderweg
niet stranden zal
nu de mist haar
rokken laat zakken
slaat de schrik me om 't hart
daar de weg ineens verloren lijkt…
Bloemen voor Fairouz
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 647 Zij die zoveel leven bracht op Internet
is heengegaan zonder ons te verlaten
want wat zij achterlaat is blijvend
gedachten, emoties, verbondenheid
in de hemelse tuin
van mijn onderbewustzijn
bloeien de mooiste bloemen
eeuwig voor Fairouz.…
Verdwaald
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 232 hoe kon je zo verdwaald zijn
was het leven zo’n gevecht
de strijd in jouw hoofd
ondoorgrondelijk
hoe wij jou ook liefden
bleek dat niet genoeg
niet voldoende reden
om te blijven
daar waar wij zijn
wij die het leven anders ervaren
al is ’t nooit zonder slag of stoot
is het gemis al begonnen…
Abrupt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 196 het verschil tussen gisteren en vandaag
is een immense stilte
die je achterlaat
je stond aan het roer van een schip
met eindelijk verse wind in de zeilen
al ben je abrupt van koers veranderd
heb je het aardse verruild voor het hemelse
want zomaar tussen gisteren en vandaag
is het doek gevallen…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 267 bij aankomst
vielen bevroren
tranen uit de lucht
het was een weerzien
van dwarsliggers uit alle hoeken
te midden van borden vol leuzen
stond de kist
erboven prijkte een mooie foto
van Ferry met poes op schoot
ik heb nog nooit zoveel
fotografen gezien Fer
op ’n crematie
zij kwamen allemaal om
Opa Water te groeten…
Plots
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 184 ben je uitgevlogen
ons voorgegaan
wellicht
van hier waar je
sinds ‘56 woonde
ging je over in ’t licht
nooit meer Maison Kelder
gebakjes eten, met jouw verjaardag
voor ’t Nieuwe Jaar
zal de stilte ooit gaan wennen
al voelt ’t voor nu
wel heel erg raar…
De tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 151 tikt onverminderd
door
niet even
staat hij stil
nu jij
ons ontvallen
bent
veel te vroeg
in de bloei
van jouw
leven
omringt
door liefde
….
en de tijd
tikt onverminderd voort…
Zilveren cirkels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 Het kalme water schrikt met een doffe kuch.
De rimpels vluchten in alle richtingen uiteen.
Weldra keert de rust weer terug.
Water is geduldig.…
Sfeerbeeld
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.300 de duinen voor me
schenken handen vol rust
wanneer ik met de wind in mijn rug
stormachtig water na springtij
aan het eb toevertrouw…
Kristalhelder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 139 Water aan mijn voeten.
Ik voel de rust.
Zie mijn woorden
uitmonden in zee.
Waar jij ze leest.…
Zand en water
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 199 'k ben de druppel in
de oceaan
'k ben de zandkorrel
in de woestijn
'k ben onzichtbaar
voor wie me niet wil
maar druppel of
zandkorrel, ik blijf:
van m'n leven
niet stil.…
De wens naar water
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 147 Mens van natuur, water bomen bloemen
wat een mens maar wil
alles kun je opnoemen,
maar water denk ik stiekem en stil:
staat bovenaan de lijst!
Of het tweemaal de douche is, die ik me veroorloof
een kinderbadje in de tuin
een spuit flacon met verkoelend windje
het is meer dan een fortuin
net als die schitterende zee!…
Kort door de bocht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 Rusteloos voortbewogen water
kent geen moment geduld.
De ware beweegredenen
blijven in nevelen gehuld.
In de bocht van de rivier,
in de luwte van de stroom,
komen golven tot rust,
beweegt het water sloom.
Hoe kalm zij hier ook is,
de rivier is te breed voor mij.
De drang naar zee onstuitbaar
en water trekt aan het oog voorbij.…
Geluk vinden is simpel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 268 Zegt de ene vis tegen de andere: "Als ik water heb gevonden, dan kan ik pas gelukkig zijn!".
Het vinden van innerlijke rust (geluk) is zo simpel dat je het over het hoofd ziet.…
Gedicht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 378 En vond de woorden die zo treffend waren
dat ook het water nimmermeer zijn rust weer vond...…
Uitvaart ~ Voor Marion ~
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 472 nu de zeilen zijn gehesen
jij aan jouw laatste reis begint
je lichaam bleek niet te genezen
vaar jij met de morgenwind
op naar nieuwe avonturen
varend naar het zomerland
dankbaar voor alle mooie uren
staan wij aan de waterkant
zeil je langzaam uit het zicht
overmand zijn wij door smart
maar je warmte blijft en licht
voor altijd in ons…
Graf en kruis
poëzie
3.0 met 7 stemmen 750 Die iets diers naar 't graf moet brengen,
Plante stil een kruis daarnevens:
Schoon dan de ogen tranen plengen,
In het hart komt hoop des levens.
Waar bij 't kruis de tranen vloeien
Om hetgeen men 't graf moest geven,
Daar gaan schone rozen bloeien,
Rozen, die het kruis omweven.…
Grafbeplanting
poëzie
3.0 met 3 stemmen 530 Op het zwijgend erf der doden
Moet de treurwilg zijn gezet
Maar de popel ruise er nevens:
Bij de rouw het stil gebed.
Op het zwijgend erf der doden
Sta de donk're beuk in de aard;
Maar de meidoorn sta er nevens:
Aan de weemoed hoop gepaard.
Op het zwijgend erf der doden
Bloeie 't roosje in de…
Lieve Pa,
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 493 ik spiegel jouw schoonheid
terug in de rivier
welke 't brengen zal
daar waar de zon de aarde kust
kletterend van hoger gelegen
tot in 't kabbelend beekje
tot dat je weer
daar bent
samen met haar…
Genummerde bomen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 604 'k Liep alleen door het woud,
En te midden van 't hout
Zag ik enkele genummerde bomen.
't Was een merk, dat ze alras zouden worden geveld.
'k Zag de houthakker, die door de heer was besteld,
Met zijn bijlen en zagen al komen.
Ik stond stil en ik dacht:
Van het menselijk geslacht
Zijn zo telkens ook enkele…
Uitgezongen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 205 de juiste woorden te vinden
lijkt een onmogelijke opgave
nu jouw stem stilvalt
beantwoordt de zon
de meest onzinnige vragen niet
hult ook zij zich in stilte
de lijster ja, zij zingt luidkeels
' jij was zo mooi, jij was prachtig
maar jij hebt strijd nu gestreden '…
Vastberaden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 lange dagen
klamme nachten
vol gedachten
vol gedachten
over iedereen
die ik hier achterlaat
kies ik bewust
bestemming
onbekend
genoeg gedokterd
genoeg gepraat
zo ook gezwegen
ben ik klaar
om over te gaan
en me over te geven aan
hen die mij komen halen
naar daar waar liefde
de voertaal is…
Gebroken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 304 en dan opeens
is de cirkel rond
wederom terug bij jouw
vroegere liefde, Vrij Theater
bezield nam je het stokje over
van voorzitter
net met pensioen
dus nu had je alle tijd
strijdvaardig als je was
zette je de koers in z’n vooruit
grote plannen om Vrij Theater
te behouden in barre tijden van
je werkte hard, heel hard
wellicht te hard…
Ontvallen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 245 strak in kostuum
met gesteven boorden
zongen zij traditionele
muziek van Russische bodem
zelfs de muzikanten speelden
in groen kostuum en hoge pet
van alle rangen en standen
strijdliederen vol passie
nu zijn ze uitgevlogen
Syrië hun doel
al zullen ze daar nooit aankomen
de hemel bleek hun bestemming…
Lieve Mama
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 222 nu jij het aardse hebt verlaten
en over bent gegaan naar zomerland
zullen wij jouw feestelijkheid missen
het horen roepen van ‘stuk’ of ‘70-roem’
heb jij je gevoegd bij jouw geliefde Ben
met wie je vele jaren toerde
meanderend door het vlakke land
genietend van vele steden, de natuur
ook zullen wij jouw kookkunst
moeten missen, kippen-tomatensoep…
Verhuisd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 388 in het ritme van onregelmatigheid
pompte jouw hart al enige tijd
met moeite
het hoofd wilde wel
had nog zoveel plannen
maar het lijf
nu jouw ogen zijn gesloten
ben je over naar daar
waar wij geen weet van hebben
nooit meer die guitige lach
de Belgische ondertoon
pretogen wanneer je genoot van het leven
nu verhuis jij naar onze herinnering…