421 resultaten.
De Syrische verpleegster
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 219 Mijn droom vervuld van koorts en vage pijn
stopte toen ik voelde dat iemand aan mijn bed was.
Ik zocht rond en steeg omhoog naar wakker,
opende mijn ogen en zag iemand in een jas.
Toen pas zag ik de twee vriendelijk ernstige ogen,
de pupillen door irissen donkerbruin omrand,
donkere wimpers iets doorgetrokken en gebogen,
geheime schoonheid…
Avond mijmering
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 119 Avond mijmering
Ik sta buiten op mijn schemerig balkon,
ontvluchtte mijn stille kamer
die de hele dag al tegen mij zweeg.
Achter het einder sterft de zon
in oranjerode vlammen
en veegt met duister, langzaam de hemel leeg.
Een zwakke bries voelt weldadig koel,
bomen bewegen traag hun takken
alsof ze mij zachtjes wenken.
Spreeuwen zoeken…
Alzheimer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 Het huis is nu leeg en stil,
alleen de eenzaamheid die nu op mij wacht.
Wat eens moest komen is nu gebeurd,
van de week heb ik jou weggebracht.
Soms lijkt het toch even, zoals het vroeger was,
dan zit je weer tegenover mij en eet een boterham,
of je staat bij de bank, rommelend in jouw tas
op zoek naar je bril of naar die bruine kam.
Soms…
Ouderdom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Als de jaren zich aaneen gaan rijgen
tot een schier oneindige reeks
dan verliezen de dagen hun eigen kleur
en vergrijzen tot eentonigheid.
Als ook het wereldgebeuren vervaagt
in de schimmigheid der dagen,
dan sterft de tijd in eenzaamheid,
komen herinneringen steeds meer tot leven.…
Terug in de tijd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 98 Kon ik weer terug in uw moederschoot,
daar waar u binnenleidt, vrijt en leven schept,
een mensenkind wrocht naar het laatste concept
en laat mij dan groeien negen maanden groot.
Baar mij weer zoals ik kwam, huilend en bloot,
maar geef mij nu de jeugd die u mij ontnomen hebt
laat mij groeien in liefde en veiligheid en ongerept
is er dan…
Alzheimer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 226 Je bent nu nog als een verteerd blad,
niets is meer over dat bij jou als mens
eens zo kostbaar heeft gewogen,
nog slechts de lege nerven
in een fijn gemaasd patroon.
Jouw kostbaar wezen
dat nog zoveel te geven had,
door de ziekte in de tijd vervlogen,
blijf je in mijn herinnering,
vervagend, als eens zo dierbaar persoon.…
Hongersnood
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 145 Honger.
Een vrouw die haar kind niet meer kan zogen,
een jonge moeder, het verdriet al gepasseerd,
die mij voor hulp haar kind nog aanreikt
in een laatst wat moedeloos gebaar.
Het kind met donkere starende ogen,
een hoofd op een lijfje tot op het bot verteerd,
dat al stervend nog naar mij kijkt,
als zegt het:” Och laat me maar ”.
-------…
Liefde op het eerste gezicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Als een vogel vliegend door de zon
een schaduw in een vleugelslag voorbij,
zo vluchtig was jouw blik voor mij
op die dag toen onze liefde begon.
Onze ogen die bij rond zien elkaar vonden
die elkaar onbewust even passeerden,
toen snel terugkeerden en elkaar fixeerden
naar elkaar staarden van waar we stonden.
Een bliksemflits die uit het…
Asiel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 Langzaam verwaaiend in de wind,
voetstappen in het natte zand,
hier kwamen ze aan land
een man met zijn vrouw en hun kind.
Met al die anderen in haast gevlucht
kwamen zij uit een overvolle boot,
bang voor vernietiging en de snelle dood
die elke dag kwam, hoog uit de lucht.
Nu na al die jaren van oorlogsbrand
en de tirannie van een vijandig…
Een droombeeld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 Droombeeld
Ik wil gelukkig en blij zijn
in een schone groene wereld
onbevangen kunnen lachen als een kind.
Zonder zorgen en luchtig te mogen leven
zoals paardenbloemenpluisjes zweven
gedragen door de wind.
Lopen over schone witte stranden
de zee ingaan en de voeten zien gaan
door het water zo helder als blauw kristal.
In de lucht de…
Ruzie aan het diner
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 356 Ruzie aan een diner.
Ze zaten wat verder aan een tafel,
zwijgend in hun eigen chagrijn.
Een knappe vrouw, niet zo jong meer,
boos starend in haar glas wijn
en een wat rossig uitziende heer.
In het conflict dat er duidelijk heerste
werd niet gepraat maar kwaad gezwegen,
het “eigen gelijk” was kennelijk erg groot.
Een toenadering wordt zo…
Ruimte
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 77 Ruimte 2
Het was op een van die warme nachten in de zomer
waarbij de warmte nog zwaar in het huis hing,
dat de slaap maar niet wilde komen,
het bed op den duur wel een pijnbank leek
en ik smachtend naar koelte naar het raam toe ging.
Ik opende het venster en genoot van de koele bries
die ik zwakjes door mijn haren voelde gaan.
Het was donker…
Het oude kerkhof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 91 Het oude kerkhof.
Het zware ijzeren hek dat eens toegang gaf
was grotendeels al verdwenen.
Daarachter zag ik eeuwenoude graven,
met scheef gezakte zwaar verweerde stenen.
Het geheel was donker beschaduwd
door eeuwen oude zware eiken,
lang geleden eens geplant in een grote kring.
Waar de geur van het roemruchte verleden
maar niet wilde…
Spiegeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Ik keek neer op het donkere water,
op het immer rusteloze oppervlak
waar vanuit de diepte
mijn spiegelbeeld naar mij keek
en toen in honderden stukken brak.
Een spiegeling onherkenbaar
tot eigen mozaïek gecomponeerd
wegreizend op wijder wordende rimpelingen
aan de oever werd uitgedoofd
en tot weer spiegelen werd gekeerd.…
Zelfbeeld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 248 Zelfbeeld.
Ik merk dat wat je veel ziet of meemaakt,
tot de dagelijkse dingen gaan behoren
omdat ze hun nieuwheid hebben verloren
waardoor je er vertrouwd mee raakt.
Zo merk ik dat ik niet meer zo erg schrik,
wanneer ik al vroeg bij het ochtendgloren
in de spiegel kijk, ongekamd en ongeschoren,
want ik weet nu die lelijke vent daar, ben ik…
Indië
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 Denkend aan het oude Indië
denk ik aan mijn vroege jaren,
mijn leven van voor de oorlog
hoe gelukkig we toen nog waren.
Ik zie weer die koele witte huizen
langs de tamarinde lanen staan,
waar op het heetst van de dag
de luiken voor de ramen gaan.
Bovenin de kamers, die ruitjes
altijd weer in glas in lood,
waar het zonlicht doorheen speelde…
Herhalend Patroon
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 180 De CDA-man sprak weer stoere taal:
‘Balans herstellen, einde aan verschillen’,
En weet je wat hij óók heel graag zou willen?
Een dienstplicht van een jaar voor allemaal.
Wees maar niet bang voor stormbaan en gemodder,
Hem kennende is dit een losse flodder.…
RUUD SONTAG...laat de zon weer schijnen boven Aalsmeer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Ruud Sontag, Topman bij het, ons
zo internationale vliegveld Schiphol
Zou het in z’n naam zitten: Sondag
Zondag, Sunday, Sontag
Dat de zon gaat schijnen boven Aalsmeer
veel minder strepen aan de lucht overdag
en een flinke streep door de nachtvluchten
Het zit in de naam en het zit in de persoon
Zoals ook ik met mijn naam Krediet: vertrouwen…
Ruud Douma met "There was a boy"
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 246 geen geen minuut aan het zingen
en m'n tranen verraden onze gelijkenis
zijn jongens-kamertje, mijn jongens-kamertje
zijn lieve tante Annie, mijn lieve tante Annie
zijn mooie jurken en die van mijn zus Fineke
een half jaar gedragen en Juliana gespeeld
hij is spelend in jurken blijven hangen
als een mooie waarachtige Dolly Bellefleur
Nu als Ruud…
Niet even tussendoor
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 96 Op de fiets kwam ik tot Poppel
en Kleef, het buitenland
Vrienden woonden in Gendt
Ik kreeg stevige dijen en kuiten
de school was in de stad
de hogeschool in een andere stad
Toen paste mijn wereld niet meer
in een cirkel van een uur gaans
maar in Amsterdam was het weer
zoals in mijn kindertijd, alles
dichtbij, de wereld groot genoeg…
Aan een man in de supermarkt
gedicht
4.0 met 36 stemmen 11.069 En toen, gifmuze, kroop hij in mijn blik:
een man, klein, dik, met onbemand gezicht
die keek alsof hij Ron of Ruud moest heten.
En alles wat hij dacht was mij bekend:
belasting, voetbal, Emma, missverkiezing,
broccoli, koffiefilters - heel zijn mond
een dunne brief vol blanco levensdrift.…
Prinsjesdag 2010
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 147 MIJ minuten uit de keel
waarin ook brokken wonen die voor ’t merendeel
MIJN Koninklijke hart meedogenloos doen bloeden
U aanziend, constateren WIJ weer vreemde hoeden
nette pakken, heden zit u hier nog individueel
De rest van het seizoen bent u waarschijnlijk heel
onzichtbaar, terwijl Die Drie hun plannen broeden
Soms verlangen WIJ naar Lubbers…
jij van mij
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 2.288 jij van mij
als en spel
ooit
van twee bomen
begon het
naast elkaar groeiend
recht en trots
totdat de takken zich verstrengelden
toen volgden tijden van bloesem
waarvan – nu nog
volgens zingen
waar bloemen spreken
met vlinders in hun buik
door de jaren heen
verankert zich de liefde
groeit het dankbare respect
onderwijl de liefde…
Erfgenaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 De steen is glad, altijd koel
altijd even blauw
en thuis in mijn zak
We zijn aangekomen en onderweg
We leven en logeren
vandaag in dit hotel
Het uitzicht is wonderlijk saai
Je hoort de treinen razen
over het passeerspoor
Jeanette heeft haar reiskleren uitgedaan
Ze zit te lezen, het is nog te vroeg
om beneden te gaan eten
We hebben…
ik ken ze allemaal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 351 geamputeerde rokersbeen
de vrouw met het hoofddoekje die niet begreep
waarom ik de deur voor haar open hield
de man achter die vrouw, wel op afstand
de man op de fiets die anders
nergens terecht kon
de koningin van de botanische tuin
de chef van het landschappenpark,
bezorgd om erica, grasgrazend de vrijwilligster tegemoet
ik ken ze allemaal
Ruud…
Inge de Bruijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 70 Kom, kies een sporter uit de kleurendoos:
Manon van Rooijen, Groenendaal of Roos
de Jong, Bjorn Blauwhof. ’t Fleurig kleurtheater
vervolgt met Fanny Blankers, Debbie Bont,
Henk Mostert, Erik Blaauw, Piet Bleeker, San-
der Groen, Henk Groener, Gerrit Mintjes, Jan
de Rooij, Sjaak Swart, Simone Rozemond,
Ruud Geels en al die hockey-Rode Rikken…
Foutje
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 907 Van Nistelrooy stond heel lang buiten spel
Maar nu lijkt zijn blessureleed geleden,
Al kon hij toch het veld nog niet betreden
Voor PSV's UEFA-cupduel.
Hij was niet ingeschreven door de staf.
Die schreef hem blijkbaar pessimistisch af.…
Bekokstoofd
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 696 Voor Sharon met haar pollepel kon zwaaien
In Kok zijn keuken als zijn koksprinses
Zijn op het socialistische congres
De rooie hanen uit protest gaan kraaien.
Want wordt hen iets van bovenaf bevolen
Dan stoven zij zo'n Kok het liefste Koole.…
In papier
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 581 Dit landschap van winterzilver
zou hij teruggekeerd meenemen -
het raam opendraaien en
nieuwe dauw binnenlaten
decemberkoude laten waaien,
frêle lichtstilsel ruimte geven
en het verzameld struikgewas
de bodem van wakend gras
en de gekwetste populieren
zwijgend naar binnen gebaren:
dit bij elkaar, verpakt in papier
zou hij meebrengen voor…
Zonder sprookjes
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 667 Soms, zoals nu, denk ik mezelf
aan een avondmeer, golfslag
eenvoudig zonder sprookjes,
een wereld waarin nacht valt
met overgebleven lichten,
oranje, likkend aan het water
een auto in de verte en ik alleen
aan de oever onder de bomen
met gedachten die niets vinden
geen zinnen uit losse woorden
niets dan woorden die haar zoeken
in vergane…