Alle inzendingen over STERKEND

Mijn Lieve Vader: de dag met U doorbrengen van morgen tot nacht: sterkende woorden om zich elk uur te herinneren.…

(tanka) Geelgroene bladen van lelietjes der dalen brengen in het bos licht opbeurende vlekjes op triest, gevallen herfstloof.…

Van binnen, groeit in stilte, een sterkend hart. Onaantastbaar beschermend voor ieder die het zou willen raken. Laat mij! Zijn de enige woorden die zij nog kan slaken. Vanuit haar cocon zal zij ooit weer naar buiten treden. Dan... onmogelijk, haar oude en nieuwe hart nog... samen te kunnen smeden.…

Mijn sterkend hart Probeert te verwerken Maar moeilijk is het wel Om datgene te begrijpen En mijn verwarde ziel Maakt zich van je los Doch klampt zich aan je vast Omdat het angstig is Jij en mijn gedachten zeggen Dat we voor altijd een zijn Maar mijn gevoel is bang Om je ooit te verliezen Mijn hart is zo verknocht En het jouwe eveneens…

De milde nacht geurt het verlaten veld toont zijn korte ontluiking gewekte teunisbloemen gaan langzaam open verlangen naar al wat door het duister waart naderbij zweeft en verdwijnt in hun wijde kelken dalen sterrenstralen neer als zachte degenstoten treffen diep _ bezingen het gewone gebeuren zich toe te vertrouwen aan welbekend…

(tanka) 'k Wil wat verrichten, ben zwak, maar word bemoedigd: voor mijn beeldend oog vliegt een bij in kringen rond, een krijgspet op haar kopje.…

De bijbelse bergrede straalt gezag uit zendt blije lichtstralen over zoekende mensen op hun levensweg met vragen deze sterkende boodschap wordt in de twintigste eeuw licht verdoezeld door denkbeelden van hippe jongeren die eigenzinnig de wereld onderwijzen daarbij verspreiden de woorden bij het meer van Galilea gehoord zich bescheiden…

Wie kent ze nog; Italianisanten Díe eeuwen terug een reisje ondernamen Om zich als landschapsschilder te bekwamen Rond Rome van het licht te watertanden Zich sterkend door een broederschap te vormen Die haaks stond op het oude Lucasgilde Dat enkel ouderwetse leden wilde De Bentvuegels hadden hun eigen normen Indien een kunstenaar zich…

Christus geeft de mensenziel sterkend brood, dat na beproeving en loutering zegen doet ontwaken, als herboren loot.…

naar beneden geeft zich over aan de wil van de oeroude Schepping over hem heen stijgt en daalt telkens een gondel langs de helling steeds onderworpen aan menselijk gezag de hotsende stroom bereikt het lage dal zoekt als kabbelend riviertje de tijd zonder eind het onmetelijke water en de opzuigende lucht zendt daarbij altijd een sterkende…

Bezadigde kluiten voelen zich zwaar, worden door natte koelte sterkend gekust, verzorgen teer leven, dat in hen rust, hoopvol uitziet naar de wintertovenaar. Verstild wandelt bezwerende daadkracht door het kleffe zwart, schept met wonderhanden luchtig kruim voor de maandenlange nacht.…

Een blije overwinning behaald, of niet, "zonder bedenking deemoedig voortgaan," zij ons gemoed een helder sterkend lied. Een onhaalbare zege blijft bestaan, is een stralende ster in het verschiet, wacht tot het aardse zwoegen heeft afgedaan.…

bezadigde leeftijd is tevreden met de plaats van wonen en werken maakt eigen huis en tuin tot een geliefd sieraad dat kundig wordt bewerkt steeds meer glans zal geven tussen vier slaapkamerwanden gaat aangename schemer over in zachtzinnig zwart uur en bed vol rijke zegen door onze zorgzame en liefdevolle Hemelvader geschonken om er sterkend…

Boeken vol sterkende boodschap trachten de mensen wijze levensmoed te schenken. Kunstenaars mogen godsdienst beheren, tonen hun deemoedige krachten. Penselen, beitels en zingende nachten geven luister aan de lof des Heren.…

Toch geeft die vergane klank een boodschap mee: toonkunst, groots of nietig, is een druppel bloed, zwervend, zonder lichamelijke stee, bezoekt ieders hart, geeft sterkende gloed.…

op grote zilverreigers dalen stijgen waakzaam heersend - toch zachtzinnig hun vleugelslag verspreidt ademtocht over zwemvogels kruipende diertjes bij drukke kikkervergadering door die besloten wildernis sluipt een roofdier heimelijk rond maar eerbiedigt de hier luidende wet met zorgzaam kundig speurvernuft zoekt slimme moeder vos sterkend…

mijn leven de eerste pas de laatste eerder ik zie ze niet graag gaan hou vol verwerk het gif dat helend werken moet in je bestaan het is nog immer niet gedaan laat hoop en moed je leven vullen laat rustig tranen uit je ogen gaan maar God ik hoop dat ze vloeien van blijdschap omdat je weet dat je vechtend blijft bestaan want troost je sterkend…

Want, hoe ge mijne kreet in eigen grol mocht smachten, o Zee; hoe 'k eigen drift om eigen trots verbeet: nog dieper dan mijn rouw bijt, sterkend, de gedachte, dat gij mij niet en kent en ik uw grenzen weet.…

Verkwíkkend is veelal de arbeid, en sterkend. Toch nuttig, zoals het opvullen van mijnen: het plaatsen van kolen en stinkende olie waar ze behoren, diep in de aarde. Maar ’t edelste streven maakt moe en maakt hongrig.…

Hoe sterkend is die aanblik Der rijk bebouwde landen, Met welig golvend koren, Met tarwe, garst en boekweit, Met haver, vlas en rogge, Der groene vette weiden, Vol grazend vee, door wilgen Omzoomd, waar langs de Rijnstroom, Met schone bochten slingert!…

Eet naast me 't sterkend alsem-kruid der dage-malen: ons beider eenzaamheid gaat doelloos neder-dalen de koele treden van mijn rijk: vergetelheid.…