Alle inzendingen over Samen

Zacht was je gevoeligheid teder was je houding vriendelijk was je woord die in vier woorden sprak. Zwoel was de nacht zwak was mijn hart dat bonsde aan je rug waar mijn huid tegen lag. Licht in mijn hoofd door jouw sierlijke vorm dat als fluweel voelde vredig maakte het mij verward. De ochtend zal beter kleuren om…

er was nooit bloot wat is sluiert in vertrouwen ontdek het altijd in van je houden als je opent doorkijk geeft in langs me lopen mijn hoop ontmoet in ogen naar samen tasten waar rood in roze moeiteloos zal passen niemand zal de sluiers kleuren alleen wij geuren ons intiem gebeuren…

Bij alle deuren andere namen achter ieder raam een licht verdeel de vlam en beleef Kerst samen word brenger van een goed bericht…

Een ieder doet zijn best om te stralen als de lampjes in de boom doet een stapje meer voor goede sfeer nadat hij zijn dorst heeft gelest mensen zijn iedere keer weer net even vrolijker en kijken tevreden terug naar hun verleden geen fout, geen kreuk in het papier alleen plezier vinden allen hun weg naar kerk of zomaar een samenzijn…

Echte vrienden in het leven zijn zeldzaam Die zullen we niet snel maken in het leven Maar die zullen we ook nooit kwijt raken of vergeten Echte vrienden kan je alles vertellen Zonder dat ze ooit iets door zullen vertellen Al zie je elkaar soms een lange tijd niet Als je samen bent merk je dat niet Dan is het als of je elkaar elke dag ziet…

De wind snijdt laagjes warmte uit mijn ziel. Met de adem zichtbaar voor me uit gesneld, maak ik het buiten tot een nieuw decor. Ik heb het aanschijn al zo treffend in mijn loop geteld.. Wit versmelt het grijze straatbeton zich aan de rand van het, met overige sneeuw bedekte, uitgestrekte bos. Zoveel paden, zoveel wegen.. Zoveel stukjes onbekendheid…

wist je vingers kleurde nagels las de lijnen in de palm van je hand voelde hartslag zag de ringen om je pols die tekenend het leven vingen juist de kleine dingen jouw patronen in het schonen van de dag het knellen van de ringen liefdevol je lijf dat alles heeft gegeven in warmen mocht jij niet eens een ander zo omarmen wij…

mag ik je hand in zacht aanreiken samen kijken hoe ons leven verder loopt jij hebt de tred ik de stappen ja ik moet leren in ons tempo toch me aan te passen samen hebben we een weg gekozen obstakels zijn er overal alleen dit samengaan is onze overwinning al…

ik hoefde jou alleen maar aan te kijken en we lachten jij met een olijke twinkeling in je ogen en ik met mijn soepele mimiek van mond en gezicht waarin oren opnieuw geboren leken te worden wij zochten naar een exposé waarin onze liefde in antwoord zichtbaar groeide geen scheiding maar juist de brug samen nemen en omkijkend…

(niet) aan mij als je mijn parfum ruikt proef mij (niet) wanneer jij je lippen op een ander zet kijk je naar de hemel, zie hoe groot het werkelijk was dat (zo men zegt) zelfs daar grenzen bestaan en wanneer je over je vinger voelt mis dan (niet) de ring die je droeg als sterren vallen, bedenk dan (niet) dat ik wensen zou om ons samen…

het regent nu maar in de warme zon zie ik je staan oogt blikken die het rood weerkaatsen nee het is geen schrikken wij weten al de azen je opent me ik stamp het licht van alle plassen dicht met rode laarsjes aan jij laat me gaan in spelen als een kind alleen jouw liefde droogt mijn blonde haar…

Laat ons drinken, praten, samen zijn. Alles nauw bekijken, voor niets nu laten blijken, waar de sluier waarheid vind. Het is die schijn die ons verbind. - De schemer valt. Alleen ben ik gekomen, alleen ga ik weer heen. Ik loop als ieder in een richting, en kijk hoever mijn blikveld reikt. Zoveel luchten, zoveel kluchten..…

Ik beloof je de hemel op aarde, en meer als je blijft vannacht nog een laatste keer.…

Kan het zo eenvoudig als het voedend delen van innige sappen, die samen tot 'ons' ombuigen als dansende twijgen die in de nacht naar de dageraad neigen tot volle knoppen bevrucht en in bloesems ontwaken tot we ons een weg naar binnen beminnen om bezweet en uitgeput ineengestrengeld in te slapen. Ja, kan het zo eenvoudig zijn?…

ze stonden wat te turen handen boven hun ogen starende blikken gericht op de zee slechts gekleed in een fel rode bikini en een donker blauwe boerkini gewoon gezellig samen hand in hand twee jonge vrouwen op ‘t strand…

Ach, lieverd.. Geef je over, leg je hoofd maar op mijn schoot. Laat je tranen in ons drogen, wonder nu het avondrood. Er is geen afscheid, zonder leven. Geen liefde zonder, echt bestaan. Je hebt jezelf, al vergeven, ons in alles, aangedaan. - Rust maar. Rust maar zacht, mijn lieverd, mijn allergrootste schat. Laat mij…

Het is al nacht en jij slaapt, niet helemaal zonder mij. Maar ik ben er. In jou. Ik krul me om je heen. Het is al nacht en je mist me. En ik alles, wat jij bent. Maar ik ben er, veel langer, dan je nu droomt over mij.…

Een duinpan was onze bedding. Daar had het glimmende helm geklapwiegd, ons in slaap gesust. Daar werden wij wakker, wreven het zand uit de ogen, zagen een vogel hoog boven ons bidden, wisten ons prooi van wat dwingt. In de verte morde de donder. Een komen en gaan van krijsende meeuwen. Een hond sloeg aan. De auto's op de snelweg raasden…

Als de afstand groter lijkt wordt de liefde dieper in het onaantastbare vangende met je blik weet je weer wat pure verliefdheid is Het cement tussen de stenen van liefde die een huis bouwen van uiteindelijk geluk maar het onvermijdelijke verdriet ook een kamer gunnen een zijkamertje!!…

Hoe zouden we met elkaar praten als ik wist als jij wist dat je d’er morgen niet meer zou zijn, zouden we dan nog redekavelen over lulligheden onbenulligheden onder een profetisch floers van afscheid? In welke sfeer zouden we vertoeven jij en ik met jou reeds in het handbereik van de dood? Verhalen ophalen, anekdotes vertellen, in…

En ongemerkt kwam regelmaat in maaltijden wandelingen, lijn in gesprekken, herinneringen. We kochten kaarten, maakten foto's en deze vitrine met namen van schelpen op kaartjes die het leven had moeten betrappen maar kansloos liet ontsnappen, vergeeld, verregend onder stof; Bontmantel, Watermuiltje, Hartschelp. -----------------------------…

Graan ligt in je handen, wijn glanst in je mond. Je bent van het veld naar het huis gekomen. Je hebt te veel om van minder te dromen. Je maakt een vuur van hout dat je vond. Nu is het tijd om de brief te lezen, die zij van heel dichtbij verzond. Want zij zit naast je: je hand ligt in haar handen, je mond glanst in haar mond…

mag ik je ontmoeten vanavond samen eindelijk het kind begroeten dat onze samenleving heeft gebaard winkels zijn gesloten alleen de noodhulp is nog open de rest stalt thuis in echtelijk geluk maar het is koud en mistig buiten zo stil alsof de mensen iets verwachten ik zag een ster maar dat was even over achten…

Het is toch wat de kamer van mijn hart zo open en warm Dat is toch wat geen klep meer gesloten Iedereen kan binnen in mijn hart Soms is de kamer vol, benauwd dan weer ruim Leeg, eenzaam zelfs stil Het is toch wat zo open mijn huis met kieren en gaten Pompend hard, bruisend open Warm…

waarom brandt je hart door niet gezegde woorden trekt de rook slechts moeizaam op uit zaken die je stoorden er is geen liefdesstrijd we zijn het eens over alles dat je griefde kom laten we nu samen verder gaan ik steek geen nieuwe brand meer aan…

De grijze wolken zijn hetzelfde als toen ik je voor het eerst zag en we zoenden, alsof er niets natuurlijker was dan vrijen, op een grijze miezerige dag de liefde bloeide. Met ritmische tussenpozen aangetrokken het verlangen van je verwarmende lichaam aanraken zoenen likken strelen in rust liggend bij elkaar de dag de liefde bloeide. Steeds…

Dan glinstert vocht van de levende band die telkens weer aanzet tot ander spel, golft er van diep uit de buik heel fel de moed en kracht van een samen bestaan Dan laaf ik mij aan het wonderlijk wel dat mij bereikt met een enkele traan.…

Als je niet meer kunt vertrouwen op de wereld om je heen Er geen tijd is om te rouwen er te veel te snel verdween Weet dan dat ik in gedachten heel dicht bij je ben Ik het leed niet kan verzachten maar met mijn hart je pijn erken…

woordjes in je oor als een intiem gebaar ik streel je teder en je opent blozend ogen dicht genietend minnekozend wimpers krullen als je ogen zich met tranen vullen kwetsbaarheid zal ik met kracht verhullen jij bent voor mij de liefste vrouw we wiegen samen op de hoogste golven wetend dat de stranding snel zal volgen beloof ik jou mijn diepste…

Ontwaakt door een zucht voelt de uitademing warm met een kloppend hart tevreden in gedachte om even samen te zijn.…