43 resultaten.
Trap naar de zon
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 119 Op die hoogte was de lucht ijl
maar de wind bracht de koelte
van de sneeuw op de toppen
de ogen slurpten het eerste licht
Het lichaam voelde zich uitgerust
klaar om verder omhoog te gaan
de zwaarte makkelijker te verdragen
zodra de eerste stappen waren gezet
Vanaf een hoogte naar beneden
de wegen leken strepen waarop
figuren bewogen veraf…
speekselvloed
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.282 ajuinen
een parasol overkoepelt de tafel
we zinken in een kuipstoel
in een ovaal van lauwe schaduw
slagroomwafel in een ooghoek
jonge, broze, witte wijn breng ik naar de lippen
kraakverse garnalen en zeeslakken op een zilverschaal
verstrooien de vingers, vertroetelen het verhemelte
in een sluimerroes zie ik zeepaarden met gele stippen
jij slurpt…
Kloosterherinnering
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 151 In mijn cel wachtte een gekregen wekkerradio,
een stiekem naar binnen gesmokkeld tijdschrift
met soft-erotische foto's, fotojaarboeken met
soms naakte vrouwen erin, schilderboeken met
eveneens naakte vrouwen en terwijl ik naar
piratenzenders luisterde, slurpte ik van
blikjes goedkope bier om de cafeïne te
overtreffen, zodat ik na wat gefriemel…
Pandora
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 420 Daarmee is alles uitgelegd, zelfs de vloek
dat u, mijn bevrijder, zich in dit spinnenweb zet
en als grauwe weduwnaar slurpt aan uitgeroeide dromen.
En o o wat zijn de gevangen dichters vol jolijt
wanneer ik hen als spelbrekende klikspaan zeg
dat uw geheugen zo leeg is als een ontrafelde windhoos.…
Het schaakspel
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 774 De mannen slurpten aan hun thee.
De zon ging op en de zon ging weer onder.
De schakers zaten achter de blokken en tuurden met hun hele zware hoofden.
Ze tuurden met hun heel gewichtige hoofden.
Naar geheime getallen en ook naar geheime breuken.
Schaken, schaken, wiedewiedewaken.…
Geluk, zo zedig en zo zeker
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.088 Want zag mijn angst uw peerlen schijnen,
't verblijde hunkren slurpte ze op.
- Thans, moe van lusteloos genieten,
laat ik uw vliede' onachtzaam vlieten
en wíl niet meer gelukkig zijn.
Ik voel u naarstig in mij branden,
maar gij wordt koorts in mijne handen,
en uw genuchten worden pijn.…
De schinkelwink
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 719 Na lange tijd komt zij weer thuis,
een grote tas vol protzels,
haalt haar machientje uit de kluis
en slurpt een bord met schnotzels.
Daarna doet zij de streuvels dicht
en schinkelt in het donker
want dat is schinkelwinkse plicht,
zo staat het in de Glonker.
Nee, niemand weet hoe zij het doet.
Wil jij er ééntje kopen?…
de liefde en de lente
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 49 de winter gaat, de liefde blijft
de lente komt, de liefde rijpt
spartelend, dartelend, vrijen zij vrij
fonkelend, kronkelend, zij aan zij
de liefde kust, wil overtuigend beminnen
de lente slurpt gulzig warm zonlicht naar binnen
zij wentelen zich verlangend in groenend gras
laven hartstochtelijk aan weidse plas
de lente bruist, de liefde…
Kabouter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Westerwolde slurpt regen
dorstig, plassen op de wegen
gras kan er weer even tegen
dor en geel als het al was.
Het gorgelgargelt in de goten
sijpelt door in droge sloten
Poes blijft thuis, krijgt natte poten
stof wordt modder, paden dras.…
De vreemde geur van halletjes
gedicht
2.0 met 27 stemmen 8.161 mij bijt
omdat ik in hun halletje sta
Ze vertrouwen me toch mooi die mensen
Ik kan 'm net zo goed
met een jas van de kapstok smeren
De galerij over spurten
en in zweet naar de uitgang zoeken
Ordinair gegil galmt van de gevels
Die mensen, termieten
in hun ingestorte betonhopen
ik ontvlucht ze
als een kleine miereneter
die fooitjes slurpt…
Rien ne va plus •
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.918 Maar je wilt dichter worden, melkt de woorden van
Rimbaud en Baudelaire en slurpt je moeders soep
onder vijandig licht.…
Ons nationaal drinklied
poëzie
4.0 met 15 stemmen 3.065 Zoals uw land werd neergesmeerd:
Modderig, lichtloos, plat,
Zo blijft uw geest ook - tot gij keert
Daar waar gij werd, totdat
U lekker slurpt uw moeder Mist
En uitkokt, weet-ik-waar,
Waar gij dan verder rot en gist,
Wellicht lust men u daar! -
Welaan: Vervloekt!…
Zelfdruk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 Maar het geschepte slurpte inkt om haar te maken nu,
vond haar vreugde en haar beeld, wist zich draagster
van het kerngegeven, moeder van betekenis.
Ik voelde haar per afdruk groeien. Eindeloos
dwaasheid verliet mij in zijn slijmige slierten.…