718 resultaten.
Haantjes en spierballen.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 178 De spierballen zijn weer eens aan het rollen,
de leiders steken woest de borst vooruit,
begluren elkaars opgeblazen snuit,
en doen hun best om heel gemeen te grollen.
Zo nu en dan wat met de mensheid sollen,
wat maakt het voor een president ook uit?
In ’t vuur stuurt hij de anderen vooruit
om zelf naar een beveiligd nest te hollen.
Als iemand…
Sterren aan de hemel.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 198 Als bruut geweld de harten weer doet bloeden,
terreurgeweld dat niets of niemand spaart,
als god of mens ook nu niet kon verhoeden
dat dwazen weer tot beulen zijn ontaard,
dat twijfel dan de blik niet zal verblinden,
dat angst noch haat de mensheid dan verdeelt,
dat 't hart zich met de rede blijft verbinden
en solidariteit de wonden heelt…
Bloemetjes en vogeltjes...
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 308 Zij wou zo graag een vogeltje bekijken,
hij wou wel eens fleurig bloempje zien.
Hun biologisch inzicht wat verrijken,
daar hadden ze allang naar uitgezien.
Het vogeltje kwam dapper naar haar lonken,
ze voelde zich gelukkig en vereerd.
Het bloemetje stond voor zijn neus te pronken
en voor hij 't wist, was hij al gecharmeerd.
Hun kennis…
De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen,
waar elke fantasie haar voeding vindt,
waar grenzeloze hartstocht wordt bezongen
en waar de mythe aan haar tocht begint.
Een reis doorheen een wereld vol verhalen,
op zoek naar dramatiek en avontuur,
waar passies en emoties nooit verschralen
maar zich verblijden in ’t poëtisch vuur.
Een taal die…
Ochtendlijke peptalk.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 314 Wat sta je daar versuft en dwaas te gapen?
vanwaar die rare trek op je gezicht?
Wat heb je nu alweer voor doms verricht?
Je oogt in elk geval niet uitgeslapen.
Ik wil dat je meteen deemoedig zwicht,
probeert om al je moed bijeen te rapen,
al ligt je hersenpan op apegapen -
hoewel, ze was ook nooit een zwaargewicht.
Allée, probeer je nu eens…
De jaren van verstand.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 317 Zeg mij, waar zijn de jaren van verstand?’
k Probeer nu al zo lang ze te ontdekken,
maar ’t lukt me niet om wijsheid op te wekken
en ‘k heb helaas geen trucjes bij de hand.
Wie kan mij eens een beetje hulp verstrekken?
Hoe raak ik bij die wijsheid aanbeland?
Bestaat er soms een bollebozenland
en moet ik daarvoor heel ver weg gaan trekken?…
Zoete verlangens.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 252 Zie hoe ze de voorbijgangers verleiden,
en lonken naar al wie aan 't raam passeert,
zij die door menigeen worden begeerd
voor kort genot dat hevig kan verblijden.
Maar nadat de genoegens zijn verteerd
zijn er ook velen die hun spijt belijden,
die lusten in 't vervolg maar liever mijden
als zoete vruchten die men 't beste weert.
Maar toch…
Volgend jaar, dan doe ik het!
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 376 'k Heb veel intenties voor een frisse start,
nu 't nieuwe jaar er weer zit aan te komen,
Wat ik in 't oude niet heb ondernomen,
heeft al mijn goede wil alleen verhard.
Geen mens die nog mijn ijver in kan tomen,
met prachtig resultaat als ik volhard,
en elke knoop wordt volgend jaar ontward.
Verheugd geloof ik in mijn eigen dromen.
'k…
Zonder inspiratie...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 304 Mijn inspiratie heeft me net verlaten,
ze heeft besloten om op reis te gaan.
Heel eigenzinnig liet ze me verstaan
dat ik haar af en toe met rust moet laten.
Ik smeekte haar, maar nee, het mocht niet baten,
ze vond dat ik 't gemis maar moest doorstaan.
Wie weet is het met 't dichten wel gedaan
nu zij me geen ideeën aan kan praten.
Maar…
Presidentiële wensen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 De grote charlatan heeft weer gesproken,
de vredeshoop in haat en nijd verteerd.
Zolang hij maar zijn entourage eert.
De potten worden elders wel gebroken.
Hoe heerlijk toch om vuurtjes te gaan stoken,
want ja, hij heeft het lesje goed geleerd,
de aandacht moet gewiekst worden geweerd
van wat hij in 'geniep heeft uitgestoken.
Wat maakt…
Wensen voor het Nieuwe Jaar.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 119 Wat 't nieuwe jaar voor jou in petto heeft?
Het spijt me, maar ik kan het niet vertellen.
'k Heb echt geen glazen bol die kan voorspellen
wat jij in 't Jaar Achttien zoal beleeft.
'k Wou dat ik je veel vreugde kon bestellen,
dat 't leven jou intens voldoening geeft,
je alles krijgt waarnaar je hartje streeft,
en bovenal een flink pak hersencellen…
In Memoriam S.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 353 Ze had echt van die heel charmante ogen,
die keken me intens verlangend aan,
dus kon ik de verleiding niet weerstaan
al strelend haar voldoening te verhogen.
Helaas, die diepe vreugde is vervlogen,
onlangs is zij heel vredig heengegaan.
Ze had het al een tijd laten verstaan.
De tekenen, die hebben niet gelogen.
Het leek alsof haar ogen wilden…
Wild en onbezonnen.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 191 De winter geeft zich niet zomaar gewonnen,
want vooraleer hij weer aan ’t vluchten slaat
en ’t land opnieuw voor lange tijd verlaat
is hij nog aan een offensief begonnen.
Hij weet zich met zijn ongemak geen raad,
dus danst hij vrolijk, wild en onbezonnen;
hij heeft een web van sneeuwvlokken gesponnen
want binnenkort is ’t immers weer te laat…
De wereld van de wielen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 184 De wereld van de wielen is ontwaakt.
De knapperds met de goed gespierde kuiten,
die kunnen nu weer ongeremd naar buiten
en al dat moois wordt hogelijk gesmaakt.
Zodra ze rijden, zijn ze niet te stuiten,
en zie hoezeer de fans worden geraakt
wanneer er eentje noodgedwongen staakt
en pijnlijk naar zijn duiten kan gaan fluiten.
Niet dat ik…
Zit de schoonheid echt vanbinnen?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 318 Nu Berlusconi weer is opgedoken,
lijkt hij bijlange na niet uitgeteld.
Hij komt nog altijd vrolijk toegesneld
wanneer hij nieuwe kansen heeft geroken.
De jaren hebben hem nog niet geveld,
al heeft hij 't een en 't ander uitgestoken.
Zijn veerkracht lijkt nog sterk en ongebroken,
en zijn geweten licht en ongekweld.
Maar of de Italianen…
Een formidabel man.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 292 Een formidabel man is overleden
en zachtjes naar de eeuwigheid gegaan,
een baken en een rots in het bestaan;
hoe moedig heeft hij elke strijd gestreden.
Zijn levenslust was nimmer te verslaan,
en ook al heeft zijn lichaam sterk geleden,
toch heeft hij menig boeiend oord betreden
en is vol kracht zijn eigen weg gegaan.
De twinkeling van humor…
Strijd in de verkiezingstijd.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 187 Politici beleven drukke dagen:
ze trekken vlot hun stoute schoenen aan
om heel gemotiveerd op pad te gaan
en moedig op de burgerstem te jagen.
O hemel toch, die irritante vragen
van journalisten die hen gadeslaan
en hen het liefste op hun bek zien gaan,
of lastigaards die eeuwig komen zagen.
Het is toch hevig zuchten en veel zweten,
opdat…
Een veel te korte nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 202 Een veel te korte nacht...
Wie heeft destijds het zomeruur bedacht?
Wie zorgt ervoor dat wij als arme schapen
alweer een uurtje minder mogen slapen?
Wie hoort er onze droeve jammerklacht?
De aandrang om te geeuwen en het gapen,
de rampspoed na een veel te korte nacht,
‘t beroepen op de laatste levenskracht
om ’t eigen lome lijf bijeen te…
Ongehoorzaamheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 272 Ik heb in Het Journaal iets raars gehoord.
Toen Puigdemont de vrijheid is ontnomen,
toen zijn er ook wat aanklachten gekomen -
want anders was die actie ongehoord.
Maar wat me toch een beetje heeft gestoord:
dat ‘ongehoorzaamheid’, naar ‘k heb vernomen
daarvoor ook als een reden wordt genomen;
dat gooit toch wel wat normen overboord.
Want…
Ere wie ere toekomt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 280 Zie hoe ze hem toch keer op keer verwennen
en hoe hij op zijn wenken wordt bediend.
Dat hij alleen de grootste eer verdient,
geen dwaas die deze waarheid durft ontkennen.
Zijn leefomgeving keurig uitgekiend,
en valt er een obstakel te bekennen,
dan slaan zijn knechten steevast aan het rennen;
de beste zorgen krijgt hij toegediend.
Een comfortabel…
de doden die zich niemand kan herinneren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 slaap zacht, minister-president
we zijn het allemaal toch zo weer vergeten
denk maar niet aan de doden die u niet kent
‘we hebben het immers niet geweten’
kunt u zich dit misschien nog wel herinneren, ja?
ik bedoel een dorp met een naam die iedereen kent
dat dorp met die pijnlijke naam die rijmt op Hawija
slaap zacht, minister-president…
Zelfbeeld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 248 Zelfbeeld.
Ik merk dat wat je veel ziet of meemaakt,
tot de dagelijkse dingen gaan behoren
omdat ze hun nieuwheid hebben verloren
waardoor je er vertrouwd mee raakt.
Zo merk ik dat ik niet meer zo erg schrik,
wanneer ik al vroeg bij het ochtendgloren
in de spiegel kijk, ongekamd en ongeschoren,
want ik weet nu die lelijke vent daar, ben ik…
Prentjes
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 291 Maar wacht, vannacht als ik een groots sonnet zet…
dan komt daar vast een illustratie bij!
Petrarca schreef ook weleens een sonnet.
Al zijn die, vergeleken met mij toch brij…
Illustraties kreeg hij nooit, noch internet!…
Bedankt Frank Fabian van Keeren
snelsonnet
2.0 met 8 stemmen 349 Gegroet...dit is de eerste keer
Dat mijn sonnet hier wordt geplaatst
Het is echter niet voor het laatst
Want morgen ziet u mij alweer
Van Keeren moeten we helaas gaan missen
Hij heeft het veel te druk met zich vergissen.…
Sonnet
poëzie
3.0 met 17 stemmen 5.256 Sponsae aeternae*
Ik weet dat gij mij nog verschijnen zult,
Zo zeker als de bloemen wederkomen:
Der dingen dove dek hebt gij genomen,
Het donkre leven dat de steden vult,
De winterwind die klaagt door dorre bomen,
Ten sluier die uw eeuwge glimlach hult...
Ik zou gelukkig zijn, als slechts geduld
De slaap kon vinden om van u te dromen...…
Iets als een sonnet
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 327 Wanneer word ik van de pijn bevrijd
die sinds jaren op mijn schouders rust
wanneer wordt mijn geweten gesust
en raak ik weg van eenzaamheid.
Hoe weet ik of na zo'n lange tijd
jij niet al iemand anders kust
onze liefde niet al is geblust
of raak ik je nu zelfs voorgoed kwijt.
Ik lees weer alles wat je hebt gestuurd
en raak plots…
Sonnet
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 397 Als ick lees den ghedichten van Vondel, van Hooft
dan voel ick mij stadigh versincken in tijdt,
den daghelijckse dinghen verlaten, bevrijdt.
Of Pieter of Joost mij mijn toekomst ontrooft.
Ik sie dan den wolken waar Breêro van schrijft,
ik ruik dan den lucht zonder geuren van hier.
K’hoor ’t ruisschen der bomen, proef den claeren rivier
en wensch…
Sonnet
gedicht
3.0 met 98 stemmen 75.936 Soms loop ik 's nachts naar het Victorieplein,
Als kind heb ik daar namelijk gewoond.
Aan vader hand zijn zoon te zijn,
Op moeders schoot te zijn beloond
Om niet. Om niet is het, dat ik hier ga,
De vrieskou in mijn jas laat dringen,
Alsof de tijd zich ooit zou laten dwingen,
Terwijl ik roerloos in de deurpost sta
Om thuis te komen. En zo…
Sonnet
gedicht
3.0 met 164 stemmen 30.151 Beer is huid
Slang is leer
Struis is veer
Vis is kuit
Schaap is wol
Os is haas
Geit is kaas
Paard is knol
Kip is ei
Bij is was
Das is das
Vogel vrij
Flamingo
Flamingo
------------------------------------------
uit: 'Vandaar dat ik ween', 1992.…
SONNET
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 773 Héél even heeft u niet goed opgelet
en weeral staat daar zo’n verdraaid sonnet.…