Alle inzendingen over Sonnetten

Er was eens een meisje in Leiden waar ik een sonnet aan wou wijden, maar ’t zat er niet in want na dit begin was ’n limerick niet te vermijden.…

dit versje rond ik heb al mijn hoop op u gezet oh, ik smeek u om genade herschrijf voor mij toch dit sonnet…

Geverfde pop, met rinkelen omhangen, Gebulte jonkvrouw in uw staal' korset, Lamzaligste aller vormen, stijf Sonnet! Wat rijmziek mispunt deed u 't licht erlangen? Te klein om één goed denkbeeld op te vangen, Voor epigram te groot en te koket, Vooraf geknipt, koepletje voor koeplet, Kroopt ge onverdiend in onze minnezangen.…

in verzwegen sonnetten van 14 zinnen leemte schrijven dichters zonder woorden over het chagrijn en het gebrek aan mooi lopende woorden…

Ik hou wel van een huppeltje in een sonnet voor mij hoeft een sonnet niet streng te wezen ik hou wel van een jongetje met een pet ik hou wel van het pimpelen van de mezen ik maal niet om het wapperen van een vlag voor mij hoeft die niet strak en stijf te hangen ik hou wel van verrassingen in mijn dag ik word niet graag door protocol gevangen…

Sonnets are full of love Chr. Rossetti Sonnetten zijn vol van liefde, dus ik zal Mijn hoogste liefde ook in sonnetvorm uiten, Niets weet ik dan die liefde, niets staat buiten Niets boven haar - zij is mij 't een en 't al.…

Maar als hier een sonnet moet gaan verschijnen, dan zal dat zijn met zuchten en gezweet...…

Het is weer nacht…dan denk ik …knikkebol… dat Wilders in het torentje zal raken en hij ‘doet’ óók nog Buitenlandse Zaken Financiën geleid door Henkie Krol (!!) Gelukkig denk ik dan in al mijn boosheid: Ik lig niet wakker van mijn slapeloosheid…

mist ik sloopte energiek de twee kwatrijnen terzinen werden gretig uitgewist geen rijmklank zou mijn vrijheid ondermijnen ik had mij jaren jammerlijk vergist en nooit meer liet ik een sonnet verschijnen…

Oligofrenen en microcefalen, minkukels in de uitvoering der wet, u dient een echte dichter te betalen. ------------------------------------------------------- uit: 'Duizend sonnetten 1966-1996', 1997.…

eigenzinnig te zijn vond hij mijn eigen idee wel gegrond in sonnetten hanteer ik alleen rijm of hij het nou niets of geweldig vond experimenteren zit in mijn brein.…

Om middernacht zit ik te schrijven, eigenlijk hoor ik in mijn bed, maar eerst nog een sonnet, daarvoor wil ik wakker blijven. Gedichten.nl zegt hoe het moet, dus pas maar op, jullie hebben wat te goed...…

Vervang ik ieder woord van dit sonnet door één geslacht, dan al bereik ik het. Hoe zegt u? Jezus Wie? Van Nazareth?' -------------------------------------- uit: '1000 Sonnetten 1966-1996'.…

Je moet je ergens aan de regels houden, in een sonnet en op het voetbalveld. Dat is dus logisch, denk je bij je eigen. Je wordt wel ouder maar je blijft de oude. Jij, Johan, bent nog lang niet uitgeteld, maar ik moet nu na nummer veertien zwijgen. --------------------------------------------- uit: '1000 Sonnetten 1966-1996', 1997.…

'Dicht nog een sonnet' sprak de Maximale Factor. 'Maar ik heb ruim tweehonderd verzen op de site gezet...' Was hij blind of zag ik helder? 'Tabee, over het peerd getilde vrind.'…

Ik was van plan om mijn gedicht te wijden Aan hoe we overladen zijn met sport En ook met commentaar zijn volgestort En hoe ik dat van nu af zou gaan mijden Maar ja, toen werd ik plots #VerliefdopGriet En kwam de chute van dát sonnet er niet…

Zojuist verloor ik weer mijn ziel aan Bach Adagio 'Concerto en ré mineur' het heeft zoveel van verlangen en treur ben vaak door zijn noten en tonen van slag zoals hij gevoelig wenend meevoert langs het hemelsblauw klassiek gelaat van het schoonste wezen op aard, voel dan eeuwige droom die met liefde ontroert kom vrouw, waan der permanente…

Toen ik jong was, een lange tijd geleden, in de diepte van mijn grijze verleden. Op het strand samen met jou hand in hand, schreven we onze namen in het zand. Liefde voor eeuwig dat is een lange tijd, maar wel mogelijk (ik raak je nooit meer kwijt). Maar helaas herinneringen vervagen, alles glijdt weg, al die mooie dagen. Alles…

Sonnetten, klinkt! U dichten was genieten. -…

We liggen in jouw bed, alweer is het verlangen sterker dan wij samen. Het zweet parelt in heet beamen de natheid naast ons naakt zijn neer. En weer is elke ruit beslagen, wentel ik mijzelf in de overdaad die met jouw lichaam samengaat in tijdloos wederzijds behagen. Dan stopt geheel en als bij toverslag heel de wereld, ook mijn hart,…

de grond is wit de lucht is nevelgrijs maar wij zijn mensen die ons buiten wagen in donzen mantels die ons lijf behagen vertrekken wij dik ingepakt op reis geen angst of twijfel brengt ons van de wijs wij stellen aan het gaande pad geen vragen hoe lang het nog zoveel gewicht kan dragen en denken niet aan onbetrouwbaar ijs de bloedstroom…

Ook God ging dood, gelijk een mens en heel zijn leven bleek een leugen. Niet zijns dan was de schepping eigen, maar hij niets dan een vroeger wens. Niets meer dan ooit door mens geschapen, een langzaam vergeten waanidee. En God ging dood, maar zeer tevree, want God had nog een laatste wapen. Hij liet de mensheid voor wat het was, angstig…

Geen ezel zal zich tweemaal stoten. Neen, dat gebeurt alleen met mij. Ik zag haar bloeien in een mei, toen wij nog zingend waren, floten. Zij was zo lieflijk, de devote. Hoe zeer wou ik haar aan mijn zij. Maar zij liep steeds aan mij voorbij en aan mijn hart in duizend moten. Heel vaak heb ik mijn neus gesnoten. Heb ik gedacht: " nu is…

Op het terras overdacht zij de jaren er is veel veranderd in korte tijd ze vergaf hem zijn onbetrouwbaarheid als de drankduivel in hem was gevaren. Hij verdween frequent in stadse nachten ging er te keer als een wellustig dier ontwaakte op vreemde plaatsen van vertier terwijl zij onrustig lag te wachten. Zoals zo vaak keert het noodlot het…

ik voel het scheuren van de lucht in elke vezel van mijn lijf het lijkt alsof ik zinnen schrijf zonder lust naar pennenvrucht het broeit in fluisterend gezucht geen enkel woord staat buiten kijf slechts het allerlaatste bedrijf behoedt me voor een klucht want gedonder schudt me wakker en een lichtflits opent ogen ineens toont alles zoveel…

de sfeer is broeierig en klam we wachten op de lichtshow die ’t angstaanjagende indigo zal splijten met veel tamtam kabaaaaaaaaaaaaaaaaam daar jubelt juni het uit van plezier de hemel verandert zijn kleuren schijnt ineens weer op te fleuren door het overdonderend getier grote regendruppels likken als judaskussen langs mijn wangen vandaag…

het regent pijpenkrullen in mijn haar als ik mijn hoofd naar buiten waag de zomer is een druipende plaag voor bruinverlangend brandgevaar in plaats van bekoorlijke zomersproeten bevochtigen druppels mijn gezicht wanneer ik mijn ogen daarvoor dicht verdwaal ik in plassen met mijn voeten toch onderga ik dit alles met een grijns want al weet…

het regent pijpenkrullen in mijn haar als ik mijn hoofd naar buiten waag de zomer is een ware plaag voor bruinverlangend brandgevaar in plaats van warme zomersproeten koelen druppels mijn gezicht wanneer ‘k daarvoor mijn ogen dicht dansen de plassen rond mijn voeten het laat me allemaal stoïcijns al weet ik me zonneklaar geplaagd ik blijf…

Het is zover, de gekte kan beginnen. De lusten en de passies laaien op, de bierverkoop bereikt een nieuwe top door zij die ’t bal- en benenspel beminnen. En heeft er al eens een een zware kop, of raakt er soms al iemand buiten zinnen, door al te hevig smeulend vuur vanbinnen, geen nood, die komt er heus wel bovenop. Al kan ik zelf die…

De spierballen zijn weer eens aan het rollen, de leiders steken woest de borst vooruit, begluren elkaars opgeblazen snuit, en doen hun best om heel gemeen te grollen. Zo nu en dan wat met de mensheid sollen, wat maakt het voor een president ook uit? In ’t vuur stuurt hij de anderen vooruit om zelf naar een beveiligd nest te hollen. Als iemand…