Alle inzendingen over T. rex Trix

het is uit met haar vriend maar ze wil nog niet huilen dat schuift ze nog eventjes ver voor zich uit want voor die regenbui wil ze nog schuilen want pas als ze huilt is het helemaal uit pas dan neemt ze afscheid van voorgaande jaren pas dan komt het verdriet dat ze nu nog verdringt tot dan zit ze maar in de ruimte te staren. ik heb…

Hij is het zonnetje in huis onze Frank, een beetje simpel en in de liefde wint hij het van ons met vlag en wimpel. Zij beide broers zijn dol op hem, schoonzusjes inclusief. Bij het huwelijk mocht hij jonker zijn. achttien, is dat niet lief? En toen er pas een baby kwam werd hij vader, met zijn broer. Achter de wagen loopt hij soms en dan…

mijn dag is weer goed want de zon schijnt van binnen. Ik weet dat ik altijd mag zijn wie ik ben Zo ga ik de dag weer met liefde beginnen. Eerst voor mezelf wat ik voel, weet of ken. want enkel het nu is de tijd van het leven. Geweest is voorbij en de toekomst blijft ver. En als dan de blijdschap naar buiten blijft stralen word ik misschien…

Ik ben officieel oma met alles erbij want op visite dan kijkt hij naar mij. Zijn pappa of mam die tellen wel mee maar vandaag is hij enkel met oma tevree. Hij maakt dat ze lacht, hij zorgt dat ze stoeit en dat ze zich vooral maar alleen met hem bemoeit want daarvoor zijn oma's voor aandacht en gein. Dat heeft hij goed door al is hij…

't is water, 't is vuur 't is van eindeloze duur 't is lucht, 't is aarde 't is alles van waarde mijn leven, mijn lot in één woord: God…

't mag dan een chemisch stofje wezen in je brein of in je bloed maar wie zet dat dan in werking als je zomaar iemand ontmoet? 't is een wonder, wonder, wonder.....…

en vrolijk liep in trap afwaarts, wie deed me wat vanmorgen. Ik werd 50 en dus middelbaar, weg met alle zorgen. Vandaag zou ik dus Sara zien en jawel hoor, heus daar zat ze, pontificaal in een luie stoel, de handen saam als bad ze. Met weelderige vormen, een pruik met rode krullen, een diepe grijns op haar gezicht. Het was waarlijk om…

Ondanks zijn hoge leeftijd verliefde hij zich weer, tot ergernis van kind en kraai. Zij kwamen in het geweer. Alleen het kleinkind respecteerde deze late keus van "pa" Hij sprak op de begrafenis een aardig woordje na. Een tuiltje rozen op de kist getuigde van haar moed en ach de woorden van het kind die deden haar zo goed. Na afloop…

een cardioloog die pas startte, die had nog geen weet van de smarten van liefdesverdriet want die zie je zo niet aan de buitenkant van al die harten…

Probeer daar maar mee te leven, in de cel, 't is om het even Gevangen zul je altijd zijn in je eigen zielenpijn…

mijn mooie gave bomen ze zijn voorgoed verpest het halve lover afgekapt slecht hun kruin die rest voorbij hun hoge kale stam zie ik de grauwe stad waar ik vóór die slachterij totaal geen weet van had alleen omdat een enkeling te lang was en moest bukken waagden ze het om aan mijn plantsoen het mooie zicht te ontrukken als ik al ergens…

Eindelijk weer sneeuw...en ijs op de sloten. Waar zijn mijn noren of kunstschaatsen nou? Misschien in een verloren hoekje op zolder. Ik kan ze niet vinden en sta in de kou. Nog één keer de schaatsen onder te binden, te zwieren en zwaaien net als weleer maar hoe graag ik het ook zou willen, ik durf en ik kan en ik mag ook niet meer. Maar…

o, mooie herfst, mijn jaar getij je komt al dichter, dichterbij soms voel ik je al even wanneer ik vroeg de deur uitga de zon al schijnt, dan sta ik af en toe al wat van kou te beven en later op zo'n mooie dag dan pluk ik als het even mag een emmer vol met bramen zo heerlijk lopen door het duin of ik pluk asters uit mijn tuin en zet ze…

daar waar vaders zaaiden in moeders vruchtbare schoot daar waar je met de oogst daarvan van je jonge jeugd genoot daar waar straten wemelden van voetjes druk in het spel daar waar een vriend te voorschijn kwam na een enkele druk op de bel waar sokken nog werden gestopt, kleren werden vermaakt waar op het zondags rustuurtje gebreid werd…

Van 't pijnhout vlug ter zeil van alle kanten regenen, En met hun zilvren glans de zwarte dennen zegenen.…

Op tv tell-sell voor reptielen speelfilm met Tyrannosaurus rex nieuwsflitsen voor schildpadden. Het wereldwijde willozenweb wordt weekdierrijk uitgesponnen door de verenigde kwallanden.…

kom, zet je, en luister naar 't verhaal van Fram en Boos die vrolijk bliezen op hun neptrompetje mijn oren dul maar 'k gunde hen 't verzetje hoewel ik het mij anders had gedroomd: dat stille beeld uit oude prentenboeken waar kindertjes te zien zijn bij 't ontbijt met chocolademelk en boterkoeken...…

ik blaas de kaars uit weg alle schijn van de dag even rust de nacht is mij lief de aarde draait wel door om licht en donker de mens ook om zichzelf ik blaas de kaars uit even weg van alle schijn…

ik ben jouw rots in de branding zeg jij zo vaak maar bij wie kan ik schuilen bij wie kan ik huilen als een kind dat het volwassen zijn soms zo moeilijk vindt en toch ik ben jouw rots in de branding je fluistert en je droogt mijn tranen…

't Is kil in mij warmte verdwenen Ik ril en zoek wat zal ik vinden ? 't Is koud in mij woorden zijn weg Een angst sluipt naderbij wat zoek ik? 't Is warm in mij de kilte verdwenen Woorden komen terug heb ik het gevonden?…

Droom voorbij jij vervaagt tot een schim in de verte Langzaam ontwakend een glimlach in m'n hart 'n herinnering Geleefd en gevoeld in woord en gebaar Gezien en geroken jouw huid jouw haar Jouw liefde bracht geluk verdriet en pijn 't Afscheid heftig intens maar volmaakt Jij, alleen jij bent degene die ook m'…

't Kind onwetend zuiver spontaan 't Meisje hopen en geloven nog onbevangen De vrouw bereid tot geven en ontvangen 't Leven eenmaal gegeven geen weg terug ...…

vertonen tonen Geslaakte kreten stilte verstomd 't einde ... zuchtend verzuchten…

't Spel wat óver is, is voorbij, je kunt 't ook óverspel noemen. 't Spel gespeeld door jou en hem, verdriet over liefde, die niet mag. 'k Had zo graag, 'k zou zo graag, ach, 't mag gewoon niet! 'k Zeg je maar één ding, je moet het met rúst laten. Een héél gezin gaat naar de knoppen, omdat jij en hij verliefd zijn!…

Ik verveel me, kijk naar buiten, wat een regen...naar een rondje om kan ik fluiten. Wat zou ik graag zonnen, op het platte dak van de buren, helaas kan ik slechts naar buiten gluren. Maar morgen weer een dag... in de hoop dat ik dan naar buiten mag!…

het licht beroert en hoe onvolgroeid was ik het dromende kind er werd gespeeld, gekneed, gevormd onder de schaduw van witte onderkleren het schreeuwt het beeld in mij verdwenen toen ik wilde huilen om de pijn die ongetwijfeld komen zou er was niets meer dan lichaam en een volle, vuurvluchtende maan…

Wanneer gespleten tongen woorden slaan en lippen blauw zelfs kou kunnen laten bevriezen zullen veren gedoopt in huid op huid het dons altijd kunnen verbloemen al blijft de gift git het blanke vel leest naamloos…

krijg het beeld niet uit mijn geest helder alsof het gisteren is gebeurd bij elke herinnering brandt ‘t dieper in de tragedie werd deel van mijzelf voedt eeuwig kwellende weemoed de tijdachtige afstand tussen ons groeit het graf erodeert, bloemen verdwenen ouderen sterven en jongeren vergeten graf lijdt onder de tijd die ons scheidt…

Ach, men klaagt hier beneden immers altijd: Met het weer, is 't niks gedaan!…

Ik zie hem steeds in groot formaat verschijnen In alle praatprogramma's op TV Ook in de krant krijg ik hem steeds maar mee En telkens kruipt mijn hart in de gordijnen Want een keer was genoeg, ik hoef sindsdien De kop van deze creep nooit meer te zien. De foto's van kinderpornograaf Robert M. zijn in de media alomtegenwoordig.…