Netgedichten

netgedicht (nr. 60.803):

straat vanmijn jeugd

daar waar vaders zaaiden
in moeders vruchtbare schoot
daar waar je met de oogst daarvan
van je jonge jeugd genoot

daar waar straten wemelden
van voetjes druk in het spel
daar waar een vriend te voorschijn kwam
na een enkele druk op de bel

waar sokken nog werden gestopt,
kleren werden vermaakt
waar op het zondags rustuurtje
gebreid werd en gehaakt

waar heel de straat nog speel domein
van tol en hoepel was
waar je ongestoord nog spelen kon
in het schone groene gras

daarheen gaan mijn gedachten nu
en ach, het doet me zeer
een file auto's aan de kant
daartussen het verkeer

geen kinderstem, geen kinderlach
er wandelt slechts een hond
stil en bezadigd naast zijn baas
zijn sporen op de grond

ik kan daar niets meer vinden
er zijn geen namen meer
alleen de zorg voor mijn oude pa
brengt mij daar telkens weer

hij woont daar bijna 90
nog steeds in het oude huis
en met geen stok is hij te verbannen
naar een bejaardenhuis

er komt een dag dat ik daar loop
voor de aller laatste keer
dan blijft slechts de herinnering
mijn straat is het niet meer