‘t huilt

het licht beroert
en hoe onvolgroeid was ik
het dromende kind

er werd gespeeld, gekneed, gevormd
onder de schaduw
van witte
onderkleren

het schreeuwt
het beeld in mij
verdwenen toen ik wilde huilen
om de pijn die ongetwijfeld komen zou

er was niets meer dan lichaam
en een volle, vuurvluchtende maan

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 11 september 2007

miemakehotmail.com

' t huilt

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 21 stemmen 415