Alle inzendingen over Tour de France

de stroop die mijn lippen zoet ontaard in een verstrengeling van geluk, extreme verlangens zij zijn zoet als bezegeling de vraag die je hart je stelt waar bevrediging toch blijft eenzaamheid verkropt stilte je lichaam waar leven in verstijfd bitter, zoals alleen gal dat kan vormt zich een wereld vol smaak met die eerste vriendschap met…

Het machtigste raadslid in Zetten staat vaak in de raad met twee petten en spreekt hij dan raad wordt iedereen kwaad ook hij moet zich houden aan wetten.…

Er was eens een egel in Ede Die erg in zijn jeugd had geleden Niet dat men hem sloeg Of uit het hol joeg Er waren steeds stekeligheden…

op een harp speel ik zacht over liefde en vertrouwen elke snaar raak ik aan om tot een geheel te komen zuivere klanken vormen een lied over ons leven en het bestaan ik raak je snaar met lage tonen woorden spreken met hese stem…

de bomen waaien niet dat doet de wind een vrouw is zwanger want een man baart geen kind en liefde beschrijf je niet dat moet je ervaren het liefst kus je zoveel je mond vol met blaren je huid zacht zoals je huid want waarom vol met zalf? ik heb je liever puur natuur dan vet en maar voor een half de zon schijnt licht helaas geen warmte…

Een keurslager uit Hazerswoude Verleidde een vrouw, een getrouwde Ze heeft nu wel spijt: Hij had haar altijd Alleen maar een worst voorgehouden…

u bent een zak meneer, een zak met zaad een stumper vol onrustige hormonen u volgt een kudde van verloren zonen en leeft bij gratie van die ene daad u bent een kwezel zonder ruggengraat de deurmat van een stevige matrone zij staat u toe haar vesting te bewonen maar immer bent u mikpunt van haar smaad u vlucht in voetbal, troost u met de…

met vallen en opstaan verankert beetje bij beetje elk voetspoor mijn gehechtheid bij elke stap de gedachte hoe duizelingwekkend je aardigheidjes mij aantrekken met spreidarmen vang ik je walswind je stof uit rulle grond gewaaid poedert mijn gezicht onontkoombaar is de terugkeer naar mijn gang van kruipen met opstand en verval beetje…

enkele vragen onbeantwoord en toch een goed gevoel want soort zoekt nu eenmaal soort dat scheelt een heleboel…

Prins Bernhard is laatst fel van leer getrokken tegen de smaad die hem is aangedaan, hij trekt zich dat nog altijd hevig aan, zit steeds, voor zijn gevoel nog met de brokken. Onechte zoons, zoals men blijft beweren zijn, zegt hij, zeker niet door hem verwekt, maar goed, verdient hij daardoor ook respect? "Noblesse…

ik schuw ze niet de holle ogen die me in de slaap bezoeken soms blikken ze onaangekondigd door het raamwerk van een droom of lenen licht van mijn pupillen om in een waas te staren naar wat ze niet meer kunnen zien met warme vingers wis ik dan hun glazig zwart opnieuw tot stof en as en schud restanten van me af…

Ik kijk naar je mond het speeksel in de hoeken je ogen in de mijne waar moet ik het zoeken je hand is gesloten het lemet wijst naar mij je lichaam beweegt het wordt warm in mijn zij een kus van mijn moeder ik zie ze nog staan het leven, een flits mijn god, ik moet gaan…

Met moeite blijft de kijker bij de tijd: Irak is net bezonken en nou ziet ie Weer overal berichten rond Haiti Dat thans een broeinest is van burgerstrijd Of er soms oorlog komt vraagt niemand meer Wel waar het is. En waarom nou toch weer.…

In de donkere krochten van de metrogrot mensen over elkaar heen struikelend daar tussenin een vrouw met bruine strengels haar en witte schoenen met blauwe veters een vuilnisbelt van geluiden over haar heen gestort toen ze plots 'zacht' zei.…

Er was laatst een koe nabij Wesel Die deed het opeens met een ezel Men vond het best wel Een kostelijk stel Maar nu zit die boer met een kwezel…

Heeft u wel eens een adder horen praten? U wel meneer? Maar u bent niet goed wijs. En waar ligt eigenlijk dat paradijs? Ik zie alleen maar daglichtloze straten waar wordt geroofd, gescholden en geleden en nooit zie ik daar God of oom agent. Alleen een oude man loopt er frequent verkleed als hofnar uit de Hof van Eden, maar hij is dan ook…

moet je zien hoe klein de mijne is en laat eens zien, hoe groot is die van jou zo, het lijkt wel of de jouwe kleiner is hoe kan het nou dat een volwassen flinke man met zoiets kleins goed sms’en kan…

Een waarzegster in de plaats Schagen Durft veel voor haar diensten te vragen Want eens op een keer Voorzag zij slecht weer Waarna 't in haar bol is geslagen…

De droefheid komt van God de Heer, En buigt ze u neer, Zij heft ook hemelwaart! Veel erger – erger is ’t verdriet, Dat u de domme wereld baart, Dat u de mens niet spaart – ’t Verheft u niet, Het buigt alleen ter aard!…

Jamai speelt, na de musical 'Doornroosje' Straks ook nog eens in 'Hello Dolly!' mee Ondanks de nieuwe lichting 'Idols-2' Rekt hij zo z'n carrière nog 'n poosje Toch handig als je zo veelzijdig lijkt En nieuw hitlijstbestormend volk ontwijkt…

druilend langs de wangen van je ziel maak ik je huid vochtig van verdriet getemperd door een zonnestraal fluister je te weten dat ik er ben mist vangt zwijgend mijn onzekerheid en verzoekt genezing van de pijn maar jij die lief hebt voelt mij niet toch luistert je hart naar rode tranen…

De gokkast is in speelhal en café In drie jaar tijd in aantal flink gaan dalen Maar waar iets daalt stijgt ook iets in getale Wat afneemt neemt hier iets dat toeneemt mee: Het aantal kroegen dat niet rond zal komen Is hierbij fiks in aantal toegenomen…

Het is een stof dolend in je bloed dat meer vraagt en verlangt dan dat je hebben kunt. Je ziet elk gevaar van woorden en gedachten telkens weer geraakt een zwakke snaar ach, laat ook maar.…

Heten de beulen broeders, wordt er een zwaard betrouwd, eer nog de tranen der moeders, eer nog de lijken koud? Geen vriendschap, geen vriendschap, geen vriendschap onder de helm! Wie met hen hand in hand kan staan Is in het hart een schelm. Hoed u voor lange vingeren, hoed u voor grof geschut. Waar ze de brandel slingeren blijve noch kerk…

Fortuyn heet nu 'de grootste Nederlander' hoe kón de KRO toch zoiets doen, het aantal stemmen? Amper een miljoen, al tel je de reacties bij elkander. Het was 'een spelletje'zo wordt er nu gezegd. maar doet men daarmee de betrokkenen wel recht?…

Intens is mijn verdriet omdat je niet bestaat want in welke wereld is het dat het zo gaat Diepe pijn vanuit mijn hart kerft in ons leven omdat het zichtbaar is dat jij ons niets kan geven Niet meer dan als zijnde lucht geschreven in mooie woorden die wij allen wilde horen maar die ons niet bekoorden Godverdomme, alles was dus schijn…

voorzichtig geopende handen los zand de zeebries neemt het mee niet sterk genoeg de zorgen blijven kleven…

golven bepalen mijn zijn beukend geweld bulderend gedruis fluisterend rustgevend gedreven door een oerkracht en onzichtbare handen schier onbeheersbaar vormen zij mijn leven de zin ervan nog onbeschreven…

een flinterdun laagje vernis product van mijn verstand vormt een zwakke bescherming emoties vreten het aan onverwacht en onstuitbaar barsten ze uit in tranen in woorden in kleur in slapeloze uren…

Beelden doordringen op het netvlies van gesloten ogen. Donkere kleuren verbleken tot een vorm van verdriet. Tranen druppelen over wangen met sprongen. De pest is nu net dat ook de stilte valt nu voel ik me klote.…