ik nader mezelf
door velen heen
ik keer weer
naar de goedkomst
ik werp me
op de goudbrekers
tot ik een wolk ben
soms een geiser
weiger langer
keizer te zijn
die naakt maar
luidkeels vaststaat
in de tourniquet
die hem de toegang
tot de hemel belet…
zij veinsden
verdiensten
liepen zelfverzekerd
naar het tourniquet
wilden ongehinderd
passeren maar
stonden door die
ene vraag perplex
u bent geboren
met helemaal niets
van wie heeft
u dit allemaal
genomen toch niet
om met zoveel
de weg op te gaan
van alle dromen
er werd gerekend
met plussen en min
maar een vergelijk
bleef…
De wereld werd mij
aangeboden als labyrint
met gelijke deuren, moeilijke
keuzes voor je begint, de extreme
linker- en rechterzijde, dien ik
het meest te vermijden, door andere
deuren kieren geuren, laat me
verleiden door haar kleuren, stevig
aangedraaid door een tourniquet,
traag draaiend, in z’n vaste sporen
ingebed, een wenteltrap…
Het Neerlands strafrecht schiet ernstig tekort!
Oom agent ziet steeds dezelfden aan
en als de ‘mannen’ net weer buiten staan
zorgt de draaideur opnieuw voor celcomfort
Ons nuchtere volk is Neerlands zegen;
eens komen ze de verkeerde tegen…
Vogels lieten zich niet doen
door het gebabbel der wandelaars,
of het geknars der tourniquets,
van overal weerklonk hun gezang .
Het Limburgse Arcadia.
Samen met geluid en kleur,
beweging en geur,
stroomde geluk mijn hart binnen.
Volmaakt geluk.
Voor even.…
115
Bezig met laden