Netgedichten

netgedicht (nr. 27.995):

Tourniquet

De wereld werd mij
aangeboden als labyrint
met gelijke deuren, moeilijke
keuzes voor je begint, de extreme
linker- en rechterzijde, dien ik
het meest te vermijden, door andere
deuren kieren geuren, laat me
verleiden door haar kleuren, stevig
aangedraaid door een tourniquet,
traag draaiend, in z’n vaste sporen
ingebed, een wenteltrap die leidt
over uitverkoren treden naar een
niveau omlaag, in de draaikolk van
de tijd kom ik mijn slakkenhuis
weer tegen, overweeg zwaar mijn
rug, de last voert me waar ik
ben begonnen, naar een aardser
hemel of de doden galerij of zijn
die beide maar verzonnen, of is
er nog andere weg terug?