Alle inzendingen over Uitwijk

ze vergeet dat wat ze niet vergeten wil ze weet wel wat ze niet weten wil namen gezichten vervagen ze blijft ze al niet eens meer najagen want wat ze wel weet is ze staan nooit meer stil ze kan ze niet goed meer bekijken en langzaam sluipen de dagen dichterbij dat ze voor zichzelf zal gaan uitwijken…

Er komt een school voor meisjes met een hijab Zo´n school lijkt mij een vreemd soort segregatie Ik vrees voor een hernieuwde isolatie Nu ik de ophef rond die draperie snap Want is dit geen triomf voor hen die morden Sinds hoofddoekjes tot halszaak zijn verworden?…

transparante brandgeschroeide Vleuggelloze astronaut Een ruimtereiziger van ooit Gekomen en van ver Verwijlt nog bij het ogenblik Waarop zij door de dampkring brak Als aan het bovenmaanse Firmament ontvallen ster Haar ego strijdend met haar ik Nog dolend op verloren grond Op zoek naar een rifugium, Geen hot springs of heraklion, Een uitwijk…

Woorden hebben haast struikelend halen zinnen op volle snelheid in en verdwijnen in het bochtige niets snel, snel, tijd tekort zoveel te vertellen op de snelweg van de duistere nachten waar de vluchtstrook uitwijken mogelijk maakt en verhalen onbesuisd racen elk rood stoplicht wordt genegeerd zal de tijd geschreven woorden inhalen…

er hurken huisjes langs de dijk een uitwijk als 't regent en als nachtwind snijdend rijt de bomen vangen immer wind daar boven torent Cyriacus, als een wachter en als kind van deze stad zijn koepel huivert rond zijn naam die ongekend in het zonnebad vertelt van nu- en van verleden tijd geborgenheid staat stil in ieder open raam…

vandaag stond ik langs de lijn voor een dag geschorst of meer vertoefde even nog in schone schijn moest echter naar leegte uitwijken aldaar ging de werkelijkheid redeloos en onstuimig te keer voelt u zich ook wel eens teveel dat moet haast wel iedereen neemt daar ooit aan deel of zou het zo zijn dat het eigen is aan de mens per saldo…

Kom ga met me mee even weg van al die mensen zonder huis zoekend naar een toekomst die uitwijken en inboeten hun leven in de waagschaal wij zoeken een plekje zonder krant of journaal leggen ons een lange tijd neer in het gras dat is wat ik wil alles even achter ons laten we de dag zwijgen we nu stil willen in onze dromen vrede…

Zonder licht is er geen leven We zouden in de duisternis bezwijken En nergens naar kunnen uitwijken Maar gelukkig is ons licht gegeven. “Ik ben het licht” zegt Jezus onze Heer “Wie in mij gelooft, zal niet sterven Maar zal het eeuwig leven verwerven.“ En daar heerst geen duisternis meer.…

Fijn porselein met verwende smaken, Bleek-blauwe poppen die zo wijd uitwijken, En zonder perspectief - de rijken kijken Bij 't kopen, of de kleine barstjes kraken.…

Soms doemen doden op zoals gisteren mijn moeder (1913-2009) toen geen vliegtuig vloog geen trein noch tram reed vrachtwagens omwaaiden voetgangers vleugels kregen bomen auto’s vermorzelden sommigen een engeltje droegen op het nippertje uitwijkend voor vallende brokstukken van daken, gevels en muren Mijn moeder zou niet wijken zij zou met…

Ik zie uit over een ware oceaan in mijn gedachten wel te verstaan en nader het einde van een oprit of als ik even om me heen kijk nog een kleine toegift of korte uitwijk Zo doordrenkt de natuur mij van een dikke mist, voor mij althans, het is de gang waarnaar men gist na een klim vooruit in de jaren, om alles wat stoffelijk is te vergaren…

smaak vallen maar voorlopig zullen haar jonge muren nog geen verhalen uitstralen of vertellen die eeuwenoude kasteelruïne zal met haar restanten in sprekende beeldtaal schillen fantasie bij menigeen afpellen bij het zien van dat iele boompje met haar jonge twijgen zal je blik vaak snel naar de schoonheid van die oude getekende boom uitwijken…

Ik loop langs je heen, niet uitwijkend. Met mijn schouder strijk ik langs jouw schouder wanneer ik langs loop. Ik voel dat ik rood word, maar dat kan jij niet zien. Ik voel dat je me nakijkt wanneer ik verder loop. Ben je verbaasd? Begin je al iets te vermoeden? Ik wil het laten merken, maar alleen aan jou.…