Netgedichten

netgedicht (nr. 57.476):

Zijn

vandaag stond ik langs de lijn
voor een dag geschorst of meer
vertoefde even nog in schone schijn

moest echter naar leegte uitwijken
aldaar ging de werkelijkheid
redeloos en onstuimig te keer

voelt u zich ook wel eens teveel
dat moet haast wel
iedereen neemt daar ooit aan deel

of zou het zo zijn
dat het eigen is aan de mens
per saldo staat men alleen

en blijkt het verbinden,
onverhoopt,
een ingebeelde wens