Alle inzendingen over VOORBEREIDING

Schoorvoetend keert het daglicht weer Verschijnsel dat geen twijfel leidt Morgenzon vroeger uit de veren De slaap niet echt gewreven uit het oog Het geeuwen hoorbaar tussen oude bomen nog niet op groeien voorbereid.…

Hij zoekt, ter voorbereiding op zijn taken, Nog vijftig leerlingen die met hem waken.…

ze was een ouwe doos nog goed betimmerd de inhoud van de doos had ze eigentijds gehouden bij voorkeur opereerde ze in het milde schemeruur met sotto voce teksten onder bevlogen handen een slimme meid is op haar einde naar behoren voorbereid…

Ze kwamen plots de grens over marcheren Ons landje was daar niet op voorbereid Eén tank slechts had het leger indertijd Daar zijn ze weer maar nu om te cremeren? ‘k Vertrouw het niet...in elke kist een dooie? Vertel mij wat...‘t zijn Leopards van Troje…

Alsof het voor het eerst was in m’n leven, Goed voorbereid, door Kieskompas en zo, Vertrok ik strijdbaar naar het stembureau, Daar heeft een man mij een biljet gegeven. ‘Voila’, zei hij, ‘laat zien dat u het kunt,’ Maar in het hokje brak m’n potloodpunt.…

Praten zonder voorbereiding. Planloos durven schrijven, over zin en onzin, van ons bestaan. Filozie schrijft zichzelf spontaan, wanneer welwillende mensen, elkaar opzoeken, en vinden.…

De zorg moet dus de zorg weer gaan versterken ter voorbereiding op de deltawerken.…

Waarom moest mij dit overkomen met zo'n geweldige vent zelfs niet in mijn dromen had ik dit herkend Wie had dit kunnen voorspellen dat het zo zou gaan dat ik in mijn leven dit nog moest doorstaan Hopelijk gaat de zon weer schijnen en is dit verleden tijd voorlopig kan ik het nog niet rijmen ben ik op alles voorbereid…

De wiekarmen uitnodigend gespreid tot elke maalstroom voorbereid het weidse landschap overziend verwerkt hij water met de wind. De polderschoonheid kopt in blauw naar ’t stralend rood op morgendauw. Geschreven bij het schilderij van Reinier van den Berg.…

De zender doet van alles vlot verslag, Dus wilde men zich vast maar voorbereiden, Op wat nog komen gaat: het eind der tijden, Ik zag de film voor die bewuste dag. De mooi hymne zong ik mee, terstond, Omdat ik ’t oprecht het einde vond.…

Ook - ik – ben - voorbereid – op – elk - gevaar, En - zet - mijn - woorden - ietsjes - uit - elkaar.…

Vervreemd is zij van haar oorsprong en begrijpt niet wat zij hier doet doolt maar wat door de straten geen idee hoe het verder moet er was geen agenda of een of ander levensplan die haar kon voorbereiden op wat haar te wachten stond hun daden waren gruwelijk moordend, plunderend en onterend hun geweten weg wraak is wat hen bond…

De Franse dokter opereert in duikvlucht en leert zo een techniek die mettertijd zijn vruchten afwerpt bij zwaarlijvigheid: gewichtloosheid als middel tegen vetzucht. Zo neemt de dokter straks een ferme duik in de zachte vetlaag rond mijn buik.…

niet voorbereid op wat leven me zou brengen wanneer ik je midden een vuurgloed van beleven vond verliefd als ik was passie voelde branden toen jij mij in een oneindig duren ter verwelkoming kuste voeling kreeg met wat liefde heet in je bezieldheid vergroeide tijdloos één…

ik voelde hoe jouw vingers mij raakten en in contact een ander mens van mij maakten leeg had ik mij voorbereid blokkades geëffend en de wegen geschoond van eigendunk en dwarsheid overweldigend was jij binnen gekomen nog virtuozer dan ooit in mijn stoutste dromen jij had het format dat mij doorhad…

aanstonds verschijnen dronken sterren aan een onlangs nog knokig hemelfront de straat lijkt al voorbereid, zo loom zo stil en gedwee de avondklok rond er vertonen zich taalarme bladeren, om in voegen te liggen, in luwte te schikken seizoenloos te wachten op een zucht op iets om in wakker te schrikken…

waar ik bomen schijn zie jij de takken waar ik in bladerkronen vlucht met blauw en zonneschijn zie jij de stam en wortels die hoognodig eerst moeten ontluchten jij bent mijn vruchtbaarheid jouw zorg heeft ons al op een nieuwe lente voorbereid…

heb je lief terwijl je valt en dwarrelt op de herfstwind je groeide lente in de hoogste toppen ontmoette zon en blauw was niet te stoppen kleurde in het eerst prilgroen en zomerde volwassen nu bladeren we tapijt maar in het samen oogsten is godzijdank een nieuwe lente voorbereid…

Dick heeft verstand van ambtelijke macht, Dick weet ook alles van terreur bestrijden, Dick kan geheime acties voorbereiden, Dick is een bruikbaar man, die nooit eens lacht. Als slangen listig, argeloos als duiven, Nee, alle lof voor Dick, laat hem maar schuiven!…

Ineens besefte hij het het was dat afscheid nemen telkens weer opnieuw begroeten met iedere handdruk tot ziens welkom je gaat toch niet weg maar hij kan niet blijven en hij was gegaan iedere weg had asfalt en bracht hem weer geluk bracht jou de wijsheid op het ergste en het beste voorbereid.…

Voorbereiding is het halve werk. Nooit begin ik met haast en spoed. Compleet geluimd begint mijn dag, pas goed.…

Als al mijn dromen gelijkwaardig waren aan de realiteit zoals die gisteren was Als alle verleden jaren nog beter waren ongebonden van tijd gedragen door Atlas Als alle verloren uren verzameld waren in zeeën van spijt en tijdloosheid er was Als het eeuwig zou duren en meer is te verklaren dan is voorbereid Dan weet…

De commandant heeft echter veel bezwaren en vindt het vrijuit vozen tijdens varen geen voorbereiding op het strijdgewoel. Dus géén gevrij, géén kus, géén soixante-neuf… voor onze krijgsmacht geldt: ‘make war, not love!’…

Hij is niet gelukkig nu langzaam na jaren voorbereiding zijn handen de bedolven stad bevrijden. Kranten en vakbladen zullen over zijn vondsten juichen - maar hij is niet gelukkig.…

het lichten van je ogen kleurde met een zacht stemgeluid de sfeer die wij wilden horen die uit ons samenzijn is geboren door genetische voorbereidingen van vele geslachten en generaties gedachten in jou sprankelt magie waarvan wij op bijzondere wijze ook de exponenten zijn omdat jouw energie onze aura’s versterken…

haar ogen één blik uit hen en alles is verloren alle zorgvuldig voorbereide zinnen alle kalmte en concentratie eigenlijk doet zij niks kijkt alleen maar zegt of hoort geen kwaad is zo vreselijk blij een bekend gezicht te zien zij glimlacht sereen, vol van vertrouwen en ik ben sprakeloos…

Met zulke ogen in ’t gezicht was zij te donker voor zijn licht, te teer voor zijn hardhandigheid en er door niets op voorbereid. Hij brak haar zonder dat hij ’t wilde, uit liefde die geen liefde stilde, zodat zij neerstreek, nooit meer vloog, nog altijd mooi: een nachtpauwoog.…

(opgedragen aan 't hele Barre Land) Ik ben bezig met de voorbereidingen.…

Tussen haar zusters, de verkoren rozen, Verbergt zij kuis en bang de zaligheid Die haar verwart en mijmerend doet blozen Nu zij vermoedt waartoe ze is voorbereid. De bloemen op haar haastige adem beven. Waarom die vrees?...want ze is mij teer verwant En heeft mij daarom argeloos gegeven Dit warme speelgoed, haar verliefde hand.…

mag ik jou lentebloemen geven jij zag ze ontkiemen de bollen wist al het leven ik rooide ze in zomers blaken ze droogden we lieten ze in onze rust hun kleur weer herverdienen het is nog vroeg in tijd maar deze winter heb ik alles voorbereid mag ik jou mijn eerste lentebloemen geven…