Alle inzendingen over Vaas Mark R.

In dit geval is dat als volgt in alle regels toegepast: r. 1 dagploeg, knokploeg r. 2 potlood, boekenbal r. 3 koekeloeren r. 4 lokroep r. 5 avondklok r. 6 dromenland, nachtkus…

Mark Rutte dreigde hij met een mes iets aan te doen. Hij is inmiddels uit de politiek gegaan. Je bent voor Mark en Jort bepaald niet aardig Als je dat tweetal met de dood bedreigt, Waardoor je uiteraard reacties krijgt, Want dat vindt iedereen SP-onwaardig. Gelukkig werd zijn oproep niet verhoord. Zijn carrière heeft hij zelf vermoord.…

Natuurlijk ben ik thuis als man de baas En als mijn vrouw mij niet zo wenst te noemen Krijgt zij gewoon haar vaste bosje bloemen, Maar dan wel in een iets te slanke vaas En ook laat ik voor straf haar ’s avonds los Met Bello in het slankedennenbos.…

deed  bij het Tros programma 'Een Vandaag' zijn beklag over het gedrag van Mark Rutte tijdens het Catshuis overleg.…

Muziek tot in de diepte van gelijkenis: Mark, de vriend die ik immer mis. Zijn leven vermengde zich met mijn leven. Hij gaf, het, gratis en voor niks. Zijn houding om altijd van te blijven houden. Mark leerde mij te leven, gedurende mijn beleven. Hij is, zal zijn, blijvend een lief klein sterretje in mijn hart.…

Op het eerste gezicht was-ie voor d'r gezwicht en zich rijk getrouwd kon z' in de schoonheidssalon. Na behand'ling (intens) was ze 'n heel ander mens, maar d'r man was d'r zat. Hij verdween, want-ie had al z'n liefde gericht op het eerste gezicht.…

Wat 'r echt niet om loog, was z'n timmermansoog, maar d'r wipneus liep ook in de gaten.…

Scherven van de vaas tegen de muur gesmeten, verkracht. De ander leest naar R-E-C-H-T-S.…

als rijm na vaas als dommelend wakker worden thuis als nieuw als mengend meegenomen de kleuren van liefde…

ik steel jouw woorden en zet ze op de vaas als bloemen zo mooi sprekend jouw liefde…

Ze heeft geen lust meer om nog open te bloeien maar doornen heeft ze ik knip ze omzichtig af nu troont ze in mijn slankste vaas…

Zie de mens, solipsistische woordbraakmachine Een zelfrepeterende jukebox, nonstop Sophietje zegt nooit 'Mark, hou nou maar eens op' Een kletskop die wèglacht, da capo al fine Aldus doctoranda Von Weisglas tot Water In 't Binnenhofleven privé psychiater…

Je hebt daarna een and're "vaas" gevonden die jou voorzag van helder water. Die je verzorgt en van je houdt voor nu en heel veel later.…

Voort voort, ik word gek van alles tegelijk zien een totaalbeeld vanaf hier en daar en van boven en opzij de wereld, mijn kamer het veld vol zonnebloemen in een vaas en nog een vaas alles bij elkaar geplakt tot fictieve gezichtspunten die in elkaar overlopen zoals mijn hersenen dat doen met alles dat de zenuwen meedogenloos…

Hij had 'r in de grote stad gevonden. Hij zag 'r elke dag opnieuw op straat en zijn avances hadden resultaat. Het was zover: ze deelden nu de sponde. Hij zei 'r, dat ze teergevoelig was. Het was een uiting die 'm later speet: hij was ontactisch, want het vrouwtje leed aan rokershoest waarvan ze niet genas.…

Ze kreeg van d'r man, die ze haatte, een messteek. Geen snelverband baatte, zodat ze bezweek als gevolg van de steek, waarin ze d'r man had gelaten.…

Schat, je ogen zijn zo mooi, je huid is o zo zacht, je glimlach doet me trillen, je tanden glimmen in al hun pracht. Waarom ben je toch zo mooi, van binnen en van buiten, ik vind dat niet alleen, hoor al die mannen naar je fluiten. Maar zij roepen je voor niks, je houdt alleen van mij, we horen bij elkaar, dat maakt me superblij.…

Een onverwachte achterstand, in de 84e minuut, een extra spits wordt ingebracht, voor hem een officieel debuut. De aanvoerder kopt op de lat, de spanning is te snijden, de thuisploeg wil kost wat kost, een nederlaag vermijden. Het is al in blessuretijd, de verse spits ontvangt de bal, hij passeert de nummer vier, geeft dan een droge knal…

ik haatte op een dag al mijn leugens, mooi verpakt in knik en vriendelijke lach terwijl ik anders voelde ik wilde dus mezelf zijn en niet zo op mijn hoede gaf alle ruimte aan mijn pijn en opgekropte woede zie nog mijn baas, de heer van Geel geheel van kleur verschieten mijn handen wrongen om zijn keel dat was pas écht genieten…

Ik woon in de bergen, ik woon in het bos. Ik zit in de bomen en veel tussen het mos. Ik woon in een rivier, ik woon in de zee. Ik lig daar lekker te dromen en maak een heleboel mee. Ik woon in de duinen, ik woon in een baai. Ik zwem daar tussen de vissen samen met een haai. Ik woon onder de grond, ik woon in een kanaal. Ik maak…

Ik was verliefd, verliefd op jou. Maar dat was toen, hoe is het nou? Ik zag je lopen, zag je gaan. Meteen die liefde weer, zo spontaan. Jij bent voor mij de vrouw, waar ik nog steeds van hou!…

De trein reed door nog honderd meter. Langs het spoor een verdwaalde veter Ook een jas, in donkerrood, Oh, wat was hij dood...…

Een mooie vlinder fladdert in de blauwe lucht De warme stralen van de zon verwarmen haar tere vleugels Het licht laat de kleuren van haar vleugels schitteren De zon lacht naar de vlinder, de vlinder lacht naar de zon De zon brandt van verlangen De vlinder fladdert van geluk De warmte tussen hen is voelbaar De liefde tussen hen is zichtbaar…

Een ijle druppel mist springt hoorbaar, zuivere harpslag van kristal, vast op het gelaagde glas waar achter, in reddingsgordels val, ik bid om bevrijding, uw verschijning. Deze nacht gaat de kachel niet aan, zal ik ontvangen, zal ik doorstaan de schoonheid, de getallenwaan die de koude schenkt aan wie verwacht bloemen in de nacht.…

Ik beef, schok, schreeuw, ontwaak. Een beeld zweeft uit het natte raam, Er is geen uitweg meer, ik maak een einde aan uw naam, gooi een net van taal door het duister en vang een laatste woord. Ik knikknie naar het venster, luister: een vader, moord. Het is een droom? Nee echt. Wiens vader? Al mijn vrienden leven in geluk. Het is geen droom…

Westerstormen beuken op de dijk, woedend sist het water in basalt. Klompen klossen op de klinkers. Kijk, scheldt de wachter tot zijn God, hier valt geen strijd te winnen. Harder dan hard is de steen, onwrikbaar blijft de sluis. Doggen jagen ieder die mij tart. Zeven vromen stierven in mijn huis. Mijn goud ligt onder de haard, mijn hart is U…

Na dagen sloegen dan de ogen open, De lippen dipten, likten van het water. - Och lief, ik kan eenmaal de tuin in lopen, ik spaarde al mijn krachten voor dit later. De oude dame steunde op mijn schouder en schuifelt bevend door de glazen deuren. Op de drempel zegt ze: -het wordt weer kouder, maar de oude lelie begint te geuren Hoor! Hoor…

De jongen spijbelt langs de dijken, zijn vader jaren zoek, zijn moeder half zot, door heel de school vernederd tot op het bot, verdwijnt hij naar het veen. Daar lijken drie schapen hem nog uit te blaten. Over hekken gaat hij, riet, moeras en voorbij de vennen, weer wat gras. Hij ligt er neer, krijgt in de gaten dat tussen groene pollen kweek…

Daar liggen, een verslagen legermacht, zwarte schimmeldraden vreten door de stammen, bomen, geveld door gele honingzwammen. Nu heel het beukenbos is omgebracht blazen duivelzwammen sporen over heel dit continent. Er wacht het hoge leven een koude nacht. Schimmels grijpen, vreten, boren. Uw beeld waart in mijn bestaan als een wrede schimmel…

De man en de angstige jongen verdwalen gescheiden door tijden en dromen en dalen van hoge, verdorde, bevroren gedachten naar donkere wouden van telkens verwachten. Wie zag in flitsen het verleden verschijnen en dan de verwarde, gewonde verdwijnen?…