Alle inzendingen over Van Marwijk

'Geen armoe, stel dat ik zou stelen. Laat rijkdom mijn ego niet strelen. Ik vraag, als dat mag, slechts brood voor één dag en maak mij bereid om te delen.'…

Voortdurend klinkt: "Tok tok, alweer een ei", Alleen mogen de arme kippenboeren Al tijdenlang geen enkel ei vervoeren En zo vult zich de Gelderse Vallei. Geheid dat u daar dus succes zult boeken Als u met Pasen eieren gaat zoeken.…

Hij was een stille, zeer bedeesde man, die hield van bloemen, dieren en insekten totdat het warme gras zijn lichaam dekte: 't is nu gedaan met de heer Nijlen (Van). ----------------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten (1964)…

Kom, laat mij los, laat mij maar lopen, ik vind de weg wel door het bos. Mijn hart is sterk, mijn oog is open Kom, laat mij lopen, laat mij los. Vrees je dat ik de weg niet vind, mijn vrijheid al te duur zal kopen? Jij vader was ook eenmaal kind, en toch ben jij ook weggelopen. Kom, laat mij lopen, laat mij los.…

De Hollandse regering kan wel roepen Van dat haar houding stoer en strijdbaar is Nu oorlog welhaast onvermijdbaar is Maar toch stuurt men geen Nederlandse troepen (Tot opluchting van ene S. Hoessein Die anders vast zijn land ontvlucht zou zijn)…

Een limerickdichter in Vlijmen dacht, toen er niets meer viel te lijmen: 'Hoe moet ik Chirac, George Bush en Hussein in vredesnaam met elkaar rijmen...'…

Een foto in mijn hand, laat een bepaald beeld zien, een aantal kilo`s lichter, om precies te zijn tien, als ik naar mezelf in de spiegel kijk, wil ik dat beeld het liefste verscheuren, ik lijk wel een kleurplaat, die ze vergeten zijn in te kleuren...…

Rodica en Dodica waren aan elkaar gebonden zo heeft de vroedvrouw ze gevonden Rodica en Dodica de ooievaar speelt trekharmonika Op de trekharmonika schilderde de schilder Rodica en Dodica Rodica was net zo groot als Dodica op die trekharmonika Op de trekharmonika speelt het liedje van Rodica en Dodica Dodica had een vrijer en Rodica had…

Waar zij de nacht ontdekt zich onder toeziend oog verlegd speels schaduwen langer rekt en zetelt in haar recht zo donker licht vergeelt en jaloerse blikken steelt…

Je zegt,”hoe denk je dat ik me voelde”, Zij snapt nog steeds niet, wat ik bedoelde. Mijn ellende, en groot verdriet, Uiteindelijk snapt ze het, nog steeds niet. Leven, met een keiharde ziekte, is, Moeilijk, maar mijn vrouw was mijn grootste gemis. Nu zegt ze,”ik ben ook maar een mens”, Tja, dat was toen nou juist, ook mijn wens. Dat was,…

Ik ben er uit principe sterk op tegen Dat u als reus gebruik maakt van geweld En met een flink pak slaag zo'n dreumes velt, Maar als u het toch doet, hebt u mijn zegen. Wanneer u meent er op te moeten slaan Dan zal ik dapper achter u gaan staan.…

Wellicht loopt het heel tragisch met mij af, Ik die als stugge roker noodgedwongen Voor het behoud van twee gezonde longen De pijp toch maar voorgoed aan Maarten gaf, Ik die het roken dus heb opgegeven Kom strak door longontsteking om het leven.…

de grote stroom die nu onophoudelijk over de rand verdwijnt zand, droger dan de zon verdragen kan verliest haar grip op de werkelijkheid de grote vloed die straten dansend stof omringt, blote voeten smelten glas eerst delven, dan kloven en slijpen tot de pijn boven komt en schittering bekoort blijf kijken niet alleen naar de grote…

Nu is van Kalifornisch goud de tijd; De sterrevende zon vergaart Haar krachten voor een verre vaart, De laatste van die dag ter aardewaart. Daar heeft de zon een laatste maal Haar stervensweeë gouden praal Verzameld in een glazen tremportaal.…

Hij was maar een verbindingsofficier Toch werd Jan Blom tot schrik van Balkenende In bijna heel de wereld een bekende Want CNN kreeg hem in het vizier Maar de premier verklaarde onomwonden: Die Blom die was gewoon verkeerd verbonden…

Ik ben Van Hattum en ik weet, dat 140 pond zo heet, maar dat de naam direct vervalt, als het leven wijkt uit de Gestalt. Dan ligt, onder de naam van lijk, die honderdveertig pond te kijk; Gij zijt bij het défilé misschien: alleen ik zelf zal het niet zien. Da’s vreemd: ik zie, wat Gij niet ziet; wat Gij dán ziet, zie ik weer niet…

Nu soortgenoten uit Amerika Ten oorlog trekken na gedegen training Bent u wellicht nieuwsgierig naar de mening Van ons, dolfijnen van het CDA. Wel, politiek krijgt Bush van ons gelijk, Maar toch blijven wij mooi in Harderwijk.…

Een topcouturier uit Almere, ontwerper van officierskleren, kreeg toen maar de schuld: 'Uw plicht niet vervuld, dit pak moest Jan Blom camoufleren....'…

Ik ben een kind, Van God bemind, En tot geluk geschapen. Zijn liefde is groot; 'k Heb speelgoed, kleedren, melk en brood, Een wieg om in te slapen! Ik leef gerust; Ik leer met lust; Ik weet nog van geen zorgen. Van 't spelen moe, Sluit ik mijn oogjens 's avonds toe, En slaap tot in de morgen. Geloofd zij God Voor 't ruim genot Van…

De uren die wij slechts gedroomd beleven En die wij naar verkiezen overslaan Staan in het grote boek van ons bestaan Gewoonlijk als de mooiste bijgeschreven. Zo was er ook in Bagdad, naar men meldt, Van twee tot drie geen sprake van geweld.…

Bericht van Bush aan alle frontsoldaten: De oorlog gaat nu echt ontzettend vlug De Irakezen trekken zich terug Dus weg met al die bommen en granaten Vandaag begint de vrede, en wie wil Die mag naar huis vertrekken. Eén april!…

onder veren kussen dons bedolven liefde sneeuwt om ons en drijft tussen de lakens in bed, kasteel verover mij je silhouet danst schaduwen en ik streel een glimlach uit de nacht wacht op het ontwaken van de dag, dan verdwijnen wij alleen de wind weet waarheen…

Laatste woorden voor de slaap gaat, ga je onder verzonken in het donzen dek verholen, hol je mij nog even in laatste woorden en je gaat onder Dag.…

Bommenregens vormen Rode plassen in de straat Oneindig groot verdriet Slaat om in blinde haat Met onwaarschijnlijk groot gemak Word de waarheid ruw ontwricht Door de oorlog af te doen Als schoon en doelgericht Vertel dat maar aan de man in Hilla Die het geweld wilde ontkomen En bij zijn angstige vlucht uit de stad Zijn familie hem…

Je bent gestorven maar niet dood je beeld verschijnt als ik wat sta te staren naar een pagina: een Hawaï-bloes paars met rood, je lange vingers op het bruidssatijn, een hoofd waarvan ik weet dat het van jou moet zijn Ik heb je langzaam zien vervagen tot ik de ramen van de kamer…

Voordat wij hier op deze wereld waren Is reeds een eeuwigheid voorbijgegaan En weldra na ons tijdelijk bestaan Draait deze aardbol nog miljoenen jaren. Dus wie tot levenslang veroordeeld wordt Zeg ik als troost: het leven is maar kort.…

Hip Hip Hoe Hoe Hoe Sienjaal! Knallende voeten Paarswitte lijnen en roodzwarte Herauten Duikt de bal op Sliert een waaier van zand Losbrekend patos Witte wegen: lijnen van spelend licht Ritmus van de alomvattende wellust Lopen lopen Slechts met het ene doel Half back en center Bots…

In Hongkong lopen de Hongkongchinezen Met een beschermend doekje voor hun mond. De enge ziekte SARS waart immers rond Zodat zij ernstig voor besmetting vrezen. Dus straks wordt ook in Nederlands wellicht Het dragen van een chador nog verplicht.…

ze zomert in mijn hoofd en vult mijn gedachten met warme woorden die verzachten ik had het even koud gekregen maar haar aanwezigheid heeft de kilte verdreven je foto bracht ook mij het licht ik ben alweer voor jou gezwicht…

Gestuurd door het daglicht, Dwaal ik alleen door de nacht, Gevoelens die ik niet kan plaatsen. Schieten weer weg als een bliksemschicht, Had dit niet van mezelf verwacht, Gevoelens die als wolken kaatsen. Heb ik geproefd van het ultieme geluk? Of kan ik eenvoudig niet met anderen overweg? Geen begrip voor mezelf, laat staan dat anderen mij…