Alle inzendingen over Yvonne Hak

Ik heb je leren kennen een aantal weken terug. Ik vond je meteen heel erg leuk en je was ook nog eens lief. Je wist me op mijn gemak te stellen, steeds maar weer, ook als ik het weer eens moeilijk had. Je leerde me ook weer te genieten na een hele lange tijd. Daar ben ik je ontzettend dankbaar voor. Maar ik haat mezelf dat ik je…

Waarom nu jij Je had nog zoveel plannen Nog zoveel te doen Net 50 en veel te vroeg Niemand had dit verwacht Iedereen is verbaasd Nooit meer de normale gang van zaken Nooit meer je krukken Nooit meer je kar Nooit meer een afspraak Nooit meer ergens naar toe Nooit meer achter de computer Nooit meer samen We moeten nu alleen verder Zonder…

Een bericht komt binnen, zonder geluid Ik voel bijna je warme handen op mijn huid Verlangen zo groot, maar het doet pijn Te weten dat je nooit echt de mijne zult zijn…

Dat je me nu helemaal niet meer wilt kennen daar kan ik echt nog steeds niet aan wennen We speelden een spel en 't kwam te dichtbij ik was te eerlijk dus de gevolgen waren voor mij Maar ik kon niet anders en nu ben ik je kwijt je vriendschap moet ik missen, toch ik heb geen spijt Alles wat ik voor je voel is veel te veel want er is al een ander…

Daar stond je, na zoveel weken een biertje in je hand Stiekem heb ik naar je gekeken bijna voelbaar was de afstand Ik durfde niets tegen je te zeggen en jij praatte met iedereen Zo graag zou ik 't uit willen leggen maar jij negeert me alleen Een traan glijdt langs m'n wang snel vlucht ik naar de wc Dit gevoel maakt me bang wat moet…

't Was een spel dat weet ik wel maar het voelde zo echt Had ik maar nooit gezegd hoe ik me voelde en wat ik bedoelde Wilde je niet verliezen ik had niets te kiezen dat heb jij gedaan door de deur dicht te slaan Kom, het is nog niet te laat mijn deur die altijd open staat voor een vriend, dus ook voor jou gewoon omdat ik van je hou…

De stilte, oorverdovend brak m'n hart Mijn bericht, jouw antwoord en onze nieuwe start Gewoon als goede vrienden geen gedoe dit keer Maar voor ik 't wist gebeurde het ons weer De blik in je ogen m'n hart klopt in m'n keel Vingers spelen met de mijne 't wordt me bijna te veel Weet niet wat ik hier mee moet verliefd tot over m…

Dat je voor me zou staan was wel te verwachten Maar dat dit zou gebeuren had ik niet in gedachten Ineens lig je naast me je armen om me heen Laat me intens genieten terwijl mijn grens verdween Het verlangen en de spanning in weken opgebouwd Komen hier en nu naar boven en alles voelt vertrouwd Het was zo verkeerd maar ook ontzettend…

Het bleef niet bij die ene keer Want een week later ben je er weer De tijd is kort het verlangen groot Ik sluit m'n ogen en geef me bloot Met jou beleef ik dit gestolen moment Het voelt zo goed als je bij me bent Maar in de stilte komt het verdriet Je bent al weg en ziet het niet Voor jou de lol voor mij de pijn Mijn hart…

Vanaf het eerste moment dat je me aan hebt geraakt wist ik dat het gebeuren zou die keuze was al snel gemaakt Het hoogtepunt met jou was een keerpunt in mijn leven nu is er geen weg meer terug kan alleen mezelf de schuld maar geven Ik geniet van elk moment wil het liefst steeds bij je zijn er is geen toekomst voor ons samen en dat doet…

Jij was nog geen feit En heit en mem werden bezwaard Met een ziekte die mem moet overwinnen Neem je me kwalijk Dat je leven nog even moet wachten Dat je zus nog niet met je kan spelen Vergeef me dat ik nederig mens Beslis of je al mag leven of niet Neem me niet kwalijk dat ik kies voor mij En tenslotte voor jou klein mens Je bent mijn wens…

Ik laat m'n ogen dwalen over je lichaam als je naast me ligt Ik streel je met m'n handen zie de glimlach op je gezicht Ik geniet als je me aanraakt je vingers verzachten mijn pijn Ik wou dat je nooit meer weg ging en voor altijd bij me zou zijn Ik weet dat dat een droom is die nooit echt uitkomen zal Ik kan het toch niet helpen dat ik…

Ben jij het sprankeltje hoop dat mij hielp? Dat mij weer een zet in de rug gaf? Dat mijn ogen weer liet stralen? En mijn hart gaf wat het nodig had? Dan mijn leven compleet maakt? En mij doordringend aankijkt, alsof ik bijzonder ben? En mij alleen al gelukkig kan maken door een kus? Dan denk ik bij me zelf, dit zijn vaak dromen die niet…

Het is vandaag 29-10-08 de dag van 2 jaar geleden. Dat ik in haar ogen keek, en dacht.. Is dit nou echt het laatste.. Laatste woord... Laatste blik.. Laatste aanraking.. Voordat ik afscheid moet en zal nemen? Het geloven van is een besef van machteloosheid. Kan niet meer terug.. Zal het moeten doen met herinneringen van toen en nu.. Voel…

Het was de laatste zin uit mijn eigen gedicht Met je hand onder mijn kin en je adem op mijn gezicht Wat kom je eigenlijk doen ik snap het niet helemaal Warme lippen geven een zoen en vertellen hun eigen verhaal De nacht fluistert duizend zinnen de betekenis wil ik niet weten Zachte handen die me beminnen doen me de werkelijkheid vergeten…

Je geur ligt nog op mijn kussen Als je allang bent weggegaan Steeds opnieuw Parfum van verlangen En als ik geluk heb Ruik ik het morgen nog steeds…

De tijd is aangekomen, om het onbekende te ontdekken. Met de sleutel in mijn hand meegenomen, ga ik de kist van mijn hart opentrekken. In het oerwoud van wanhoop, kom ik de angsten tegen. Waar ik nu niet meer voor wegloop, maar er tegen vecht op hoop van zegen. Daarachter de bergen, torenhoog ontstaan door de vele problemen. Toen jij…

Onbereikbare liefde is als vloedgolven van de zee Telkens weer probeer je het aan, maar het lukt niet Het is te koud en te ver weg Het voelt onprettig De gevoelens zijn hevig en blijven in een cyclus om je heendraaien Je kunt er niet bij, hoe graag je het ook wilt Misschien kun je het beter loslaten. Het water glipt je toch door…

Yvonne - 12 jaar…

Elke dag opnieuw Ben ik op zoek naar jou waar ben je toch? Waar ben je gebleven? Waar is jouw ware ik? Ik ben op zoek naar de echte jou Zit je soms verstopt? Vertel me wat er aan de hand is Waar ligt het aan? Soms denk ik: Was je maar niet veranderd Je bent weggelopen, van je oude ik Laat die nieuwe ik maar verdwijnen Zodat jijzelf…

Gedachten tot wanhoop gedreven Ik voel van binnen alleen de pijn Niet wetend waar ik ben gebleven Niet wetend waar ik nu zou zijn De dag geschreven in het zwart Geeft mijn blijvende zwakte aan Het leven is nu eenmaal zo hard Geeft een einde aan mijn bestaan…

Je zegt, dat het je spijt Dat woordje komt achteraf altijd Je zei, het voelt zo goed Daarom snap ik niet dat het eindigen moet Je woorden snijden dwars door mijn ziel Kan ik het helpen dat ik voor je viel? Ging het te snel Of kwam het te dichtbij? Duidelijk is nu wel Het betekende voor jou minder dan voor mij Ik voel me gebruikt, gekwetst…

je hebt soms van die sokken die draaien aan je voet waardoor de kant waar de hak hoort te zitten bovenop de enkel zit dat is geen gezicht dus je draait de sok terug zodat de hak van de sok weer op de hak zit waar hij zitten moet alleen zit er inmiddels ook aan de andere kant een hak in de sok omdat je hak daar zat toen…

Wim krijgt een mooi boek Petra een tweedehands fiets Yvonne een schilderij En Rob een marmeren iets... Ik trakteer op dit feest - omdat het mijn laatste is - op mijn spullen en mijn erfenis.…

Ik noem ze niet bij name ik draag ze in mijn hart Waar ik ga, sta, werk, winkel uitrust, uit ga, woon of gewoon naar uitkijk Waar ik maar ben, waar ik maar leef wat ik ook beleef, wat me maar lief is Ze zijn er altijd in mijn hart: mjn man, mijn kinderen, mijn gezin, mijn moeder, mijn familie Ik draag ze in mijn hart en in mijn…

Meters elastiek omspannen kinderenkels hakken haken snaren tenen scharen benen springen in zingend grijswit spreiden, sluiten huppen, draaien nog een keer springen in en uit op swingend twistgeluid floept het wit van enkel naar kuit hakken haken snaren tenen scharen benen springen in zingend grijswit spreiden, sluiten huppen, draaien…

Centraal station een remonstrantse dominee sprak mij aan en deelde mij al heel snel mee dat wij dezelfde school bezochten leraren passeerden de revue na veertig jaar nog steeds niet dejà vu na het overstappen ineens temidden van studenten voelde ik mij heel snel thuis in veertig jaren waren de meest boeiende studentenelementen nog steeds dezelfde…

hangend aan een haak wachtend op de steek plots en snerpend om te blijven hangen daar waar ik ben mijn vlees.... net niet tot bloedens toe geliefkoosd; grote handen zacht en warm los nu en meegenomen de toonbank mijn vlees...…

De strijd tussen Veenoord en Noordlaren, Om het jaarlijkse recht van eerste ijs, Kent voor de tweede keer op rij geen prijs, Daar ze hen in Haaksbergen voor waren. Hoe kan men, wellicht kunt u dit zeggen, Deze baan in steil gebergte leggen?…

Waar men hakt vallen spaanders Waar men beukt blauwe plekken. Waar men kust: beleeft men liefde!…