Alle inzendingen over Yvonne Hak

deed haar hakken uit, zowaar rende over zeven tafels tot ze bij mij was gekomen mooie bank hè, zei ze hijgend tijd voor koffie dan nu maar ?…

De glunderende namiddag plaats februari haaks in het vergezicht alle beloften van de winter waaien gebroken weg in de eerste zucht van de lente de ijle dijk tracht tevergeefs dwalende geruchten te keren de jonge dagen van het prille jaar worden als hoofdkussens opgeschud de nooit gekomen winter verdrijvend een zachte 'g' wankelt noordwaarts…

Alles in mij blijft haken in zijn ogen vol schrik. Zo verschrikkelijk vol schrik. Hij praat alleen nog met zijn blik. Ik leg mijn hand op dat gezicht, bedek het voorhoofd, de ogen, bedek de beelden. Verplaats die wereld. Welke wereld? Is het de onze? Allesomvattend?…

verscheen ongenaakbaar stapte dat de wereld in zij er achteraan met alles wat ze had ogen vol mensen verhitte wensen een sensuele stem haar borsten daagden uit door zich te open- baren in een niet te evenaren monoloog ze was de koningin de heren in een kring druk doende haar te imponeren totdat het been verscheen zich draaide op de hak…

er eindigt nooit een pad afslagen zijn er vele maar waar we kruisen haaks op de weg is er altijd overleg voorheen was er de paddenstoel die richting gaf maar lijkt nu overleefd in samen delen kiezen wij een pad dat toekomst heeft die wij alleen betreden…

Ik hak een gat om een gaatje te vinden, er stroomt water uit het beton, ik hak erin tot ik niet meer kan en dan hak ik verder, een groter gat in het beton, sorry beste buren sorry ook voor jullie plafond maar het lekt en ik kan wel janken dat ik er mijn vinger niet in kan steken alles is zo goed geregeld met buizen en werkende kranen…

altijd zijn er kapers op je kust ze haken naar je schatten kapteinen in hun roversstaat het recht om alles van je ongestraft te jatten ze blauwbaarden met mooie woorden ja jij was het die hen bekoorden nu galei je als een boef gezeten op het laagste roef geketend tot de haak je weer behoeft…

Ik laat mij niet verleiden door Yvonne! Ondanks de spanning, trekkend in mijn lijf, verleidt haar diepe gleuf mij tot een on- voldoende. Keihard geef ik haar een vijf.…

Kom echter, laat ons thans ’t verwaarloosd zoet nog smaken, Waar naar ik… ’k zeg niet, haak, maar eenmaal placht te haken. ------------------------------------- Mengelingen, deel 3 (1795)…

Annie heeft een nieuwe jurk gekocht rond haar borsten veel te strak ze loopt wat houterig van ongemak had liever toch een korte rok gekocht doch 'had' was echt niet meer ter sprake moet het hier en daar mee doen 'je bent zo plat als wat' zegt Koen 'laat je moeder het wat open haken' zijn schoonmoe wil alleen maar breien met vier pennen…

Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken; Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken, 't Is wijsheid, 't zijn deugden, naar welke ik haak.…

Grote donkere ogen smeekten luid: Hak niet, klief niet, kap niet Mijn hand of arm af. Mijn kind wil ik strelen Mijn akker wil ik zaaien Mijn graan wil ik oogsten. Ik wil met jou delen De liefde die je niemand gaf Maar hak niet mijn voeten af. Het hakmes viel, Haar handen vielen neer. Een Blauwhelm keek toe Naar verluid.…

Ze haakte en breide haar hele leven en had al heel veel gemaakt. Maar nu ze is overleden, is ze uitgebreid afgehaakt.…

Wie mooi wou zijn, moest vroeger pijnen lijden Maar in de discotheek van deze tijd Kun je makkelijk je hoge hakken kwijt En jezelf van zulke kwellingen bevrijden Waar je na zo’n ruil dat schoenenpaar moet laten Daar zijn specialisten over aan het praten…

Op hoge hakken trotseert een meisje blikken, hoofd in de wolken…

Voetbalscheidsrechter hangt zijn fluitje aan de haak! Een man met ballen!…

breide met vleugjes wind het blauw in witte wolkenogen haakte een horizon in roze rood de lijnen zacht gebogen punnikte de staarten van buien die hun regen laten kantte af in donker uitgevoerd zigzagde de lange nacht met alle draden die ik over had is de zon begroet voor weer een nieuwe dag…

Gewichten aan haak Tibetaans gewichtheffer heeft werk gevonden…

Ik ben een kapstok één van de vele haken drager van jassen…

Ik kap de wildgroei van mijn dromen, zo hak ik – me weer een uitzicht.…

hak vormen uit een alfabet buig de rij van a tot z totdat hij breekt bij de k als een tak die knapt de prijs van de omelet is het breken van het ei teken van voren, opzij en boven contouren van een lichaam splinters klinkers spatten tegen je veiligheidsbril weet wat dit worden moet de vormen moeten uitnodigend lezen hak er een taille…

kwam tegen en over niet eerder zo uitgesproken dacht ik, van enig gevoel verstoken, dit is het, tot zover verdraaid, dit is mijn site want met speels gemak zet ik hak na hak ik heb allang door dat men gaat voor een welluidende titel voor aanschrijvend gekietel steek een woord steek de moord zeg nou zelf dit is toch ongehoord !…

Een onderzoeksbureau heeft laten weten: De klantenservice loopt niet steeds gesmeerd, Te vaak is er een klant die gefrustreerd De hoorn woest op de haken heeft gesmeten. Ik stel hier die conclusie aan de kaak: Waar zit bij mijn mobiel dan wel die haak?…

Geen stok, geen uitgestrekte hand, maar voet voor voet van hak tot teen, van hak tot teen, rechtop.…

mag ik je ongeschonden raken waar ogen en haken zijn ingestudeerd het kind heeft geleerd om netjes te leven geen geheim bloot te geven ingeprent is de schaamte die dat gevoel onderdrukt zij breekt jouw vrijheid onthoudt je geluk ga van jezelf weer houden ik wil je zo raken dat wij alle ogen en haken achter ons laten…

Je veegde je hakken nonchalant aan de ongeopende post Dacht dat het de deurmat was De avond kwam weeral plots Je hing mijn jas aan de haak Drapeerde de jouwe over de bank Spoelde het toilet twee maal door Gebruikte de badkamer als klankkast 'Ik ga trouwen' En iets van Hoe het met me ging trouwens Ik loog dat het…

zag door de takken met het licht haaks daarop vloog een vogel door de straten met een hoge hoed op…

als dikke poten op hoge hakken mij op de tenen trappen blijf ik vreugdeloos aan een straattegel plakken…

Hij miste, springend van de hak op de tak door de zwaarte van de zak en niet alleen de inhoud van het jute wat vervolgens brak.…

je loopt op hakken tikkend doelbewust maar je lichaam straalt geen rust ogen slurpen energie in kijken en ontwijken weerwoord is er niet op dit bodemloos gevreet van lijken uitgeput van uren gaan kun jij niet meer op eigen benen staan en schopt de hakken uit ziet met ogen dicht de carrousel nog één keer gaan de rust van thuis…