Alle inzendingen over Zijn hoop is samen g

Het tikken van de klok zo hard met een zachte g glijdt de tijd uit stille uren soms verhaalt hij van vroeger zij kijkt hem vragend aan en wacht nog wat op later dat niet komen gaat…

Samen horen ze bij elkaar. Zij met hem, hij met haar. Gebonden, maar ook vrij.…

Uw fantasie is goudglans, die m' een zon doet lijken; dat maakt mij bang want, ach, hoe lang, op eens zal blijken, dat g' op uw wens een ander mens hebt doen verrijzen, een mens die leeft en waarheid heeft slechts in gepeinzen, dat g' aan mijn beeld hebt toebedeeld te grote schoonheid, en dat uw droom zinkt in de…

Onbemind door de wereld met wat vrome woorden vast gespijkerd maar Onmachtig om hem vast te houden Gouden kalveren bonte koe boe boe 't is genoeg geweest G...........nog aan toe.…

een land met blauwe luchten en goudgele akkers vervuld met hoop samen strijden de makkers hebben veel te duchten ze hebben hun hart aan blauw en geel verpand hun hoop echter is niet al te teer maar nog veel te hard het zou zo zacht moeten wezen en zweven als een veer maar voorlopig spreekt hun hoop nog jammerlijk ongewild wreed…

Niets hield je tegen om mij te warmen in je armen ik ben toch ziek, zegt mijn verstand en ook de dokter, alleen mijn lijf, want de baas ben ik ik blijf. Zal het doemdenken mij verleiden neen, je keert me 180 graden weet me te verblijden. Zo dankbaar ben ik nu Ik ga je kussen ga mijn weg, eerst even rouwen t' was ook zo mooi en dat blijft…

Misschien deelt dus uw arts u ooit nog mee Dat u de ziekte hebt van Van der G.…

(een naamdicht) G oed, hij spreekt dan .. W el uit wat ... I n hem .... L eeft, .... D och ... E en kou .. R ilt in zijn S tem die angst zweet.…

G-d had mij de ogen Mogen ontnemen bij Het onwaken uit Het niet-Zijn Zodat ik nooit meer Reden had gemis te kennen En ik uit kon kijken Naar het wederkeren Van het niet-Zijn,…

Al mag hij niet regeren, maar gedogen Al is er menig burger die hem laakt Wordt elke rechter op zijn weg gewraakt En knabbelt hij aan Bea’s machtsvermogen Veel glossyverkoop met een zachte G Want een dubbel paspoorthouder koopt er twee…

De groeten dus van Volkert van der G.…

De (g)orgelende wind, orakelt onverstaanbaar, de luiken ratelen. De blaren die getuigen, druipen af, stoetsgewijs.…

Een verstokte drinkeboer uit het Gelderse Hoevelaken wil echt iets doen om van zijn verslaving af te geraken, hij meldt dat hij van nu af aan weer het nuchtere pad zal opgaan, en enkel nog op dagen eindigend op -G een fles zal kraken ...…

Nu koos ik zeker Volkert van der G., Dan at ik immers elke dag voor twee.…

Die wereldleiders zijn niet te benijden, Al is de catering nog zo perfect In Hamburg is er nauwelijks respect De sfeer is daar inmiddels om te snijden. Bekvechtend komt men niet tot een akkoord In Hamburg valt geen opgetogen woord.…

gedichten zijn niet meer maar ook niet minder dan een eindeloze vlucht van wolken langs de hemel waartussen soms een zonnestraal tevoorschijn komt en mij recht in mijn hart raakt…

Drie jaar collega Aardig en attent Sloom van lichaam en geest Een wandelend vraagteken Maar fel met woorden Snel met tranen Onrecht voelend in elke zin Altijd met dat rokershoestje Terwijl ze al vier jaar gestopt was Het zal wel meevallen Zei ik in maart Toen ze naar de dokter ging Kanker zei hij En haar leven was voorbij…

Het dooit vandaag De zon zoent wijkend ijs Leven keert terug na dagen van witte, trotse vorst waarin de tijd leek stil te staan, alles bij het oude bleef en vandaag weer even vroeger was Dooi doet leven maar klinkt als dood De vergankelijkheid van smeltend ijs…

Wat gezegd is, is gezegd.. Wat over blijft zijn gedachten.. Soms waar, vaak krom en toch recht.. Herinneringen aan gedachten over smachten… Verlangend naar een iets.. Wetend dat dat bestaat… Gaat het leven door, met of zonder niets? Of is het toch zoals 't gaat?.. Wat er boven komen komt en overblijft? Eerder is al lang geleden.. Goddeloos…

Gisteren viel er een blad omlaag. Er ontstond een gevoel. Dit is wat ze noemen “melancholiek”. Bladeren doen niet bepaald weinig moeite een melancholieke reactie uit te lokken.…

Ik hoop dat ze mij niet gaat aanklagen voor verkrachting, want het vervolg was vrij agressief. Ik zeg dat als een man zonder opties. Maar volgens mij was dit echte liefde en geen abonnement op wat anders.…

Niet omdat het herfst is de ochtend zwelgt van mist maar om alle dagen er ligt een hof vol zon te baden de deur wijd open we drinken straks bij wat wil mijn vrouw graag weten dan weet je het zelf bijlange niet…

Na dagen haten, maanden bekoelen en jaren vergeten. Ben jij weer terug in mijn hoofd waar je ooit ook al zolang heb gezeten. In andere tijden met meer levenslessen komen wij weer bij elkaar. Als vanouds zitten wij met elkaar te praten. Loze woorden die weg vallen in de aantrekkingskracht. Die chemie tussen 2 mensen een onvoorstelbare kracht…

Mijn moeder Mijn herder mijn hoeder Mijn voorbeeld mijn kracht Soms zo eerlijk en hard Maar altijd zo zacht Mijn herder mijn hoeder Mijn moeder…

Ik wil je zoenen... Maar alleen op de meest connotatieve manier mogelijk zodat geen enkele woordenboekdefinitie een kans maakt om te beschrijven hoe je longen zich vullen met de meest zoetste rijkste zuurstof mogelijk... En je toch zo ademloos laat zijn.…

Ik zweer dat als ik je nu kus... Ik de volgende 60 jaar van mijn leven proef.…

Juni was de maand van de verlossing, vrij van mijn kwelling. Terug naar mezelf. Volhardend nooit meer mijn hart te geven aan een man. Kwam jij daar twee maanden later, terug uit mijn verleden. Terug naar het heden. Alsof jij eigenlijk nooit bent weg geweest. Een nieuw begin van iets ouds. Onverwoestbaar en echt. Overtuigend en mooi. Zwijmel…

Zomaar jij Zomaar wij Zo speciaal Zo loyaal Al die jaren versleten Ondanks dat wij allang weten Echte liefde dat zijn wij... Ik en jij…

Als je alles iets sneller doet... Heb je ook iets meer tijd!…

Samen voor nog heel even... lichtjes hebben helaas ook niet het eeuwige leven....…