Alle inzendingen over aarde-opwarming

Hij is zo aan zijn levensstijl gehecht, klimaatverandering komt ongelegen. Wat minder vliegen? Nee, daar is hij tegen, hij lacht om wat de wetenschapper zegt. ‘Milieugedram,’ is wat hij jaren brieste. ‘Ik moet het eerst nog zien, die groene piste.’…

nog heeft de lente zich niet vertild aan de winterse kou wel rustig aan de snijdende noordooster af en toe gestild het tikje opwarming heeft ons allen juist heel goed gedaan alleen regen en buien uit sombere dikke grijze luchten hebben licht en vrolijkheid niet gespaard nog is het natte niet opgedroogd oogt donker nog veel…

Met maar een beetje straling van ‘t schraal opwarmende helle hemellichaam, je rakend met licht in troostende sfeer, komt er hoop op vooruitzicht, op geluk ontkiemend in lente.…

Alhoewel ik moeder niet meer mis, het was mooi en genoeg geweest, zou ik wel en graag juist nu met wijlen mijn moeder een kopje opgewarmde (k)oude koffie willen drinken Een van haar rijke levens-crisis-toepassingen; ik doe het nog dagelijks met een knipoog naar haar: oude koude koffie nog effe opwarmen Ze zou ongetwijfeld meer overlevingstips…

De aarde trachtte uit te braken, maar opgegeven magma bleef voor in haar slokdarm haken waar het op dode meren dreef. Het licht verflauwt achter het regengordijn. Niemand die om ons rouwt als wij er niet meer zijn.…

Omdat ze er niet zijn kon Staat er eten in de pan Een briefje: "even opwarmen Drie minuten in de magnetron Je krant die ligt al op de bank De witte was gedraaid De bonte is al uit de mand even luchten tegen de stank Je tenniskleding en je ballen Zitten in je tas Ik heb de rits maar dicht gedaan dan kan er niets uit vallen Bekijk maar…

Subtitel: Ik vraag bootvluchtelinge (II) Ik vraag wat haar heeft doen vluchten 'Na drie keer verkracht te zijn' (respectloos) 'En reeds daarvoor verlangde ik al naar een land met VREDE VRIJHEID (GELUK)' Leugens waarmee jij bent geconfronteerd Betreffen nimmer, echt nooit een waarheid Mijn God, waarom vieren wij straks feest'lijk…

pijnlijk moment wat gaat er door je hoofd ik kan alleen maar aan je denken je onverschrokkenheid leidt me ik voel duizend armen die langzaam mijn geest opwarmen je komt dichterbij waar ligt je grens kan ik hem verlengen ik hunker naar je zuiverheid je lichaam intrigeert me als ik mijn hart de lucht in gooi wat ben je mooi zal ik iets…

de grafieken van opwarming en klimaat- verandering verdwijnen als de eerste vleugjes winter en kou verschijnen dan zijn sneeuw en vorst weer troef ook al is het jongste ijs nog stroef de garderobe wordt snel aangepast met wollen trui en dikke warme das donkere nachten somberen in weinig perspectief zo wordt de mens een dief…

Hier kan ik 't best met God en met mijzelf verkeren, Hier, waar de vrede woont, de zorg het hart niet knaagt, De beek welluidend ruist, de tortel troostrijk klaagt, De zoô *, die de armoe dekt, en 't marmren ereteken, De duurzaamheid en prijs van aardse grootheid preken.…

dat menselijke is voor vele trekvogels als leverpastei…

ontstegen hij zat in lichtrood ontwaken op de grens tussen dood en nog iets van dit leven maken uit kristallen groeiden zijn vleugels schoksgewijs in het adembenemend koude verblijf door een opgaande zon kleurde ijs in het brekende licht tot een feeëriek gezicht ik heb hem niet zien vliegen wel langzaam zijn ziel zien verliezen door opwarmende…

Het huis moet eerst opwarmen, Voordat de "besjes"zich vertonen. Ik ben dus wel vroeg op. Nou ja, de dag begint wel, Ook al blijf je in bed. De buurman vertoont zich, Straks zegt hij weer: "Jij was op tijd". Goed dat ze ook op mij letten. Overpeinzing. Toen ik hier pas woonde bij de bejaarden.…

Een prachtige straling doet de vroege morgen opwarmen. Het bijzondere ontbijt maakt de zondag anders, want er is altijd iets lekkers bij. De zondag in stilte, een overdenking waard, over wat er allemaal gaande is op deze wereld. Het baart iedereen zorgen, maar we moeten sterk blijven en voorzichtig zijn.…

Vandaag is de “ dag van de aarde” ‘k wist niet eens dat ‘t bestond, onze globe met een fantastische waarde, waar menig mens het leven vond! Vandaag, de dag van de aarde besef ik me eens te meer, dat de mooie aarde- waarde niet meer is dan van weleer!…

Ik sla een bladzij open van mijn flora En kijk, wat zie ik tot mijn vreugde staan? Een vogelkers, een ridderspoor, een haan Ontsnapt uit eldorado Pescadora Ik duinde gras, en zag opeens een mees In 't woud van la foresta pluviale Op monterosa grutto's in platanen En op de allerlaatste bladzij Kees 'Daar schuilt een adder onder…

Wat ik vandaag leerde, is dat de pad door de opwarming voortijdig wakker wordt gekust, zodat hij als hij echt in actie komen moet allang is uitgeblust. Maar liefst 60 (!) procent van de padden was al gedwongen af te haken. De beste suggestie voor deze amfibie is daarom zonder ambitie maar wat kwaken. Padden-poëzie te maken.…

de werkelijkheid levert een schijngevecht met de verwachtingen die als een loden last drukken op feit en vergankelijkheid historisch perspectief is niet te rijmen met heden en toekomst is dode letter schrijnend geval van vertekening is lucht- vervuilend gepraat in Buenos Aires (!) verstikkende dioxine is de situatie meester kan dat raam…

warmte wiegde water tot hogere golven nog dichterbij jij dacht het te bezweren probeerde met occulte riten maar je bracht water naar de zee wij hebben de vloed niet afgewacht zagen het land en de steden verdwijnen in een gigantisch pandemonium waarbij het leven in zichzelf is gestikt oplandig treurt totale verslagenheid wij…

in het bed ligt - een zweterige hitte scheer je weg, mevrouw…

de eindeloze regen meurt en pleurt zijn striemend gezeur neer op de wereld meer doet het niet om iets te verhelpen aan zijn humeurige staat van nat te worden de wind heeft aangevallen verklaarde zijn paraplu vervallen en blies zijn argumenten weg van stevig en windbestendig tot een dieptepunt van ellende en kleumen in de kou alsof…

februari in het park en het vriest niet, de bomen zonder sneeuw lijken op de bomen in de herfst onder dezelfde waterzon geen stampvoetende wandelaars of verkleumde kinderen op de zwierige schommels waarachter de dampende opa gewoon een roker blijkt het groene perk vult zich met kussende koppeltjes onder begeleiding van gekwetter van…

Volgens de hydrogeologen gaat het fameus beginnen drogen. Uw tuin vraagt verteerd geen putemmer meer maar pompen met een hoog vermogen.…

Het koudste seizoen weerspiegelt onze liefde, warmen we nog op?…

Vaak zijn ijzig koude landen rijk, en de gloeiend hete landen wat armer. maar er komt een eind aan dat ongelijk want de wereld wordt steeds warmer!…

Hoe houden we ons lage landje droog? De zee zal onherroepelijk gaan stijgen geen mens wil koude natte voeten krijgen, de dijken moeten hoe dan ook omhoog. Al klinkt een kustmuur nu nog wat geschift, straks moet je naar het strand toe met de lift.…

Niks duurt... voor altijd ook al denken of wensen, wij mensen, dat ooit eens! Niets is voor altijd alleen het land waar altijd alles is, is voor altijd!…

Daar boven aan de avondhemel, zit een persoon, die daar niet zit om doodgewoon te zitten en te wijzen, neen, Daar boven aan de lucht, zit een persoon die NU verzucht, Waar ben ik in vredesnaam aan begonnen, met het scheppen van de aarde, alles lijkt van nul- en generlei waarde.…

Mensen leven als egootjes, op een eenzaam bolletje, waarvan er meer zijn, dan zandkorrels, van een strand. Mensen denken onvoorstelbaar. Zo kunnen we gaan denken, dat we erg eenzaam zijn. Dieren denken dat niet, denkt een dichter. De dichter ligt nu in bed. Hij waant zich eenzaam. Alleen, vannacht. Onbegrepen. Hij denkt na. Hij schrijft…

Een Duitse denktank heeft berekend dat iedere wereldburger maximaal vijf kledingstukken per jaar mag kopen om binnen de 1,5 graad opwarming te blijven die in Parijs is afgesproken - zoals Wim Meyles zegt in de toelichting bij zijn snelsonnet. ________________________________ SECOND LIFE Ik slijt per jaar wel zesendertig sokken Van minstens…