32075 resultaten.
verkleuren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 96 afscheid van zomer
avonden kleuren zachter
klaprozen gloeien…
als stille getuigen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 648 gereed om ze op te bergen
voor een volgend seizoen
een nieuwe zomer….…
overgang
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 207 in zachte kleuren
zomeren de rozen naar
het laatste afscheid…
Vaarwel.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 221 Een vaarwel aan de zomer
die langzaam sterven gaat
als het blad verkleurt en
loslaat van bomen en struiken.
Die buigen voor het afscheid
en zachtjes hun tranen wiegen
als een allerlaatste groet nu de
zomer plaats maakt voor de herfst.…
Zomer, zomer, zomer!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 209 De tafel gedekt
de zon in de bomen
de bloemen in pracht
de zomer heeft er zin in
Zomer 2014
en neemt maar moeilijk afscheid
Herfst 2014
Warmste 1 november ooit
22 graden in Nederlands Zuid-Limburg!…
dubbele haiku: lente
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 324 de zon schijnt er vaak
de lente overwintert
neemt er geen afscheid
groeit door tot zomer
na een fikse regenbui
bloeit de lente weer…
laat het hechten
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.151 de vogel groet mij niet
bij het naderend afscheid
hoezeer hij in de zomer
aan mijn hagen hecht
vertrekt hij plotseling
omdat het zuiden trekt
anders dan vorig jaar
zoek ik nu onder struiken
om zo de plek te vinden
waar het sterven ligt
om als een vogel
te verdwijnen
ik groet je niet
bij het afscheid nemen
ik laat het hechten
niet…
Zomer afscheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 513 avond sluit fluisterend zacht
de zomertijd
met winst voor maanden
lucht dunt grijs
van regen lange dagen
een depressie begroet
de opkomende maan
met slechts een bleke glimlach
en neemt het uur met weemoed aan…
Afscheid van de zomer
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 658 Een groet aan de zomer die nu wordt vergeten.…
Afscheid van de zomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 Het is tijd om afscheid te nemen van blauwe
kleur van het hemelgewelf waarin steeds zwakkere zon
en zeer grote ijle wolken eerst als losse delen samen tot geheel
vormen terwijl een opkomende wind voor verstrooiing en aandacht zorgt.…
doorlopend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 954 weer een steen
en onherroepelijk
nu de zomer twijfelt
om nog wat te blijven
het afscheid uit te stellen
wordt jouw naam hier toegevoegd
niet ver
van andere geliefden
ruimschoots al aanwezig
en gewend aan nieuwelingen
aan mijn voetstap, ingehouden
maar toch ferm…
Koude warme hand
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 252 Het is stil vandaag
bij de uitvaart
velen kunnen
pas achteraf
afscheid nemen
van de doden
alleen de vogels
blijven zingen
als eerbetoon
voor het leven
de lente kwam en ging
maar de zomer overwon…
stel
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 590 je ligt op sterven
maar je wilt die ene
voetbalwedstrijd nog zien
dan is Nederland-Estland
niet het beste moment
om op sterven te liggen
Nederland-Brazilië zou beter zijn,
maar is pa s volgende zomer dus
neem ik dan maar wat afscheid van familie
als je toch wat moet doen…
Afscheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 635 Ik herinner mij jou.
Die schuine ogen van je
die ondeugende blik
met daarachter
dat immense verdriet.
Hoe ik mij steeds verbaasde,
over die vreemde combinatie
van levenslust en levensmoe.
Dat dwars door de pijn heen leven
terwijl je bezig was te sterven.
En nu, zonder jou
gaat de tijd gewoon z’n gang
zonder jouw oren
om mijn verhalen…
oudjaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 367 oudjaar, het is over
het is bijna gedaan
er resten je nog enkele uren
afscheid doet lijden
mijn hart doet pijn
velen hopen reeds op het nieuw
laten het oude onterven
ik kan het niet meer aanzien
zoals bij alles in het leven
is het ook voor jou zo…
alle schoonheid moet sterven
vaarwel …
tweeduizend zeventien!…
Aan mijn partijgenoten
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.529 Het leven schatert in de rondte
Zijn wilde waan,
Het stort van alle horizonten
Tegen ons aan!
Wij zien de barre tijden klimmen,
Wier onweer wast,
Slechts onze hand houdt aan haar kimmen
De wereld vast!
Door nevelige sferen gaan wij,
Waar niets meer schijnt,
Aan 't stuurrad van de wereld staan wij.
Recht overeind!
Vóór ons zien wij…
De zingende dagdief
poëzie
4.0 met 2 stemmen 387 Over de heide zeurde ik,
Zo zonder gedachte,
Een oud liedje neurde ik,
Het zonneke lachte.
Over de hei ging ik,
- Een luierend feestje -
Uit de hemel ontving ik
Een lievenheersbeestje.
Over de hei sloofde ik,
Om mij gonsde een bietje,
Voor 'n wijfje, geloof ik,
Zong een leeuw'rik zijn liedje.
Over de hei stapte ik,
Zocht…
Herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 233 Ritme in het bestaan van de natuur
is van alle tijden
uitgedrukt in jaargetijden
Als de zomer is voltooid
daalt haar leven af
is de natuur ter afscheid
in herfstkleuren getooid
Laat vallen wat haar lief is
maar zal in de lente
weer tot leven komen!…
Twijfel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 Zijn gedachten dwalen
dit keer niet falen
niet betalen
afscheid heeft geen prijskaartje
hangt niet bij de uitverkoop
altijd een strop om de nek
nu floreert hij als een narcis in de lente
de bloemen geuren zoet
vrijheid maar nog niet klaar voor zomer
gebonden verbonden
zijn gedachten dwalen.…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…
De verovering der gouden vloot
poëzie
3.0 met 17 stemmen 7.022 Dag vader! dag moeder! ik ga der op uit!
Ik laat me door geen zon koeieneren,
Dit wordt de strijd der gebakkene peren,
Manmoedig de lont in het kruit! -
Paperle - paperle - paperle - pap,
Kijk es hoe ik in de zonneschijn stap!
Piet Hein die veroverde een zilveren vloot -
Ik lust je, jou hemeldragonder!
Al zou je me kraken, je krijgt me…
SEPTEMBER
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.411 September blaas uw gouden vlammen
Door al de wijde wereld heen!
Blaas van nog boordevolle stammen
Het kwijnend afval naar beneên!
Begraaf ons in uw gulle goud,
Tot ons ontstuimige verlangen
Barst boven al uw wilde zangen
En feest in al uw vruchten houdt!
September blaas uw witte buien
Als blâren van een rozenstok!
Blaas aan ons hart, tot…
Zomer
poëzie
3.0 met 36 stemmen 8.535 De grote zomerdag staat open
En bouwt zijn weelde over de aarde,
Het malse moes lacht in de gaarde
Bij 't sappig groen, met dauw bedropen;
Het ruiselt in de weke hagen,
Het gonzelt in de bloesemstruiken,
het tintelt in de groene pruiken
Der berken bij de zoete vlagen;
De kool brandt op de peerse kluiten,
De blonde brem bloeit welig tegen…
Klacht
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.972 De Zomer stroomt van de glanzende lovers,
En staat op als een bruid uit de zingende velden,
Een zwerm van witte vlinders valt in de klaver,
De morgendauw druipt van de struiken,
Als van onze wangen de tranen -
Want hij is gestorven!…
De krekels en de wandelaar
poëzie
4.0 met 2 stemmen 437 De dag ging heen, zonk eenzaam achter
Een oude wijze vlier,
De meiliedjes werden al zachter,
De wei lag vol getier -
De kleine krekels riepen:
Kom hier! kom hier! kom hier!
'k Sloop zachtjes door de bronzen wei,
Het zong er als een lier, -
Ik hoorde 't - ik was heel dichtbij -
Dan zweeg 't - ik zag geen zier, -
't Was verder dat…
't gaat voorbij...
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 794 De zomer
vertrekt
uit mijn hart
...ik neem afscheid.
Kille herfst
gevolgd
door ijzige winter
zoals altijd.
Het gaat voorbij ,
ik weet het ...
De lente komt weer.…
De seizoenen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Lente, zo teer
het seizoen van
vernieuwing en groei
Zomer, zo frivool
geeft uitbundigheid
vrolijkheid en bloei
Herfst, zo onstuimig
met verandering
en afscheid
Winter, zo sereen
waarin bezinning
en gewaarwording heerst
Zo gaan de seizoenen rond
In de reflectie van de tijd…
Zomer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 Als het zomer is
Dansen de meeuwen
En later
Later blijkt
Eeuwig ver weg
Te zijn…
Hortensia
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 407 Haar kleuren spatten
als het ware in mijn gezicht
koester een diepe schoonheid
net als hommels
zweef ik betoverd
- gedragen door een regenboog -
haar zomer ontroert
zoekt verkoeling in een bui
ik drijf even mee
neem afscheid van dit wonder
voor even
morgen vraag ik haar hand.…
PEPPELS
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 144 De peppels
Ze omzoomden
al herfstpad en weg
En lager
het stil en troebel water
Ze staan zo
voor 't vierde jaargetij
Worden dromer
van 'n onvervulde realiteit
Op afscheid
zijn ze toegesneden
Wie maken ze
met hun diepe geuren blij?
Ik ben ze
voorbij gereden
Heimwee naar zomer
op m'n bagagedrager.…