Alle inzendingen over angst OR twijfel

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Leg het me maar uit Net voor ik naar bed ga In mijn dromen wordt alles weer verwerkt Als ik morgen fris en monter opsta Jou wakker kus Heb jij niets aan mij gemerkt Er moet toch een manier zijn Om het te vertellen Alles wat je bezig houdt Angsten, twijfels, vrees Hoe pijnlijk ook Je moet het me wel zeggen Omdat ik geen gedachten lees…

Mijn hart klopt als een razende, adrenaline in mijn bloed, een beetje angst, een tikkie twijfel, maar o wat voelt dit goed... Wat het ook is, wat het ook wordt, analyseren wil ik niet, laat het totaal op zijn beloop, Ik voel.. en ik geniet...…

Gebroken Beschadigd Door 't verleden Angst onuitgesproken Breekbaar Twijfelend Tot hier, niet verder Zo steek ik in elkaar Verward Zo graag willen Die stap zetten... Naar jouw hart Verdriet Geesten uit 't verleden Die alles steeds verpesten Op liefdesgebied.…

Moeilijke keuze twijfel is reuze weet het niet meer angst keer op keer verstand afgetast zelfs overbelast hoe moet het nou ik sta in de kou geef me over en...plots die tover ik weet het weer zonder verweer vraag het hierboven kan nu enkel loven t'is God in mij nu ben ik vrij het hogere doel is wat ik voel…

Zo bijzonder als je kinderen tegen je zeggen, keer op keer, “papa, ik wil zo graag bij je zijn”, Elke keer weer word ik week, breken ze mijn schil weer open, dwars door alles heen, Vervagen mijn angsten, mijn onzekerheid, en vervliegt mijn twijfel, Het geeft mij het beste antwoord op die ene vraag, “hoe kan ik de beste papa van de wereld zijn”.…

Jij bent die vrouw in al mijn dromen Ik besef het enkel zelf niet Anderen hebben het allang voorspeld `Dat jij dat nou niet zelf ziet` Ik weet niet hoe het komt Een beetje stiekem wel Eigenlijk is het overduidelijk Bij jou nooit kippenvel Bij jou geen angst Geen twijfel Geen onzekerheid Bij jou geen koude rillingen Enkel warmte en, genegenheid…

zie mijn twijfels weet mijn angsten voel mijn tweestrijd hoor mijn kreet kwijt mijn schulden houd mijn aandacht lieg mijn waarheid schrijf mijn leed proef mijn liefde kleur mijn dagen steel mijn blikken poets mijn hart lees mijn woorden streel mijn zinnen merk mijn schikken deel mijn part…

Mijn gedachten worden de baas over me ze spuien wanneer ze zin hebben ik word steeds minder stabiel lijkt het wel Ik val ineens uit, uit woede uit frustratie die ik niet kan beheersen gevoed door onzekerheid en angst geplaagd door twijfels en gepieker Het lijkt of ze mijn wil overnemen ik mag niet zelf mijn verstand gebruiken ik beschadig…

Vragen, onzekerheden, angsten, twijfels, irritaties, verdachtmakingen en bewonderingen bleven bestaan: wat is de hooiberg en wat is de speld?…

Al weet je niet waarom, je bent er altijd naar op zoek en het zoekt jou het kent je twijfels al te goed het deelt je angst en toont zich pas wanneer je roerloos durft te blijven kijken het is al lang en breed verdwenen vóór je dacht te kunnen zeggen wat het is het is zo stil, zo klein zo echt en het gebeurt zo vreselijk dichtbij het…

Soms was er een schaduw om mij heen, klein stukje onverwerkt verleden er was twijfel en ook angst. Huilen in stilte van de nacht het was mijn innerlijke strijd ik hield het goed verborgen maar jij las het in mijn ogen. Jouw liefde verdreef de pijn gaf mijn leven weer kleur zal het nooit vergeten maar het heeft een plaatsje gekregen…

Ik wens Geen jaar zonder zorgen Zonder angst, zonder traan Want zo zal het niet gaan Ik wens Geen jaar zonder vragen Zonder zucht of verdriet Geen jaar zonder twijfels Want zo is het leven niet Ik wens Een bron om uit te putten Als de zon of de wind Een woord of een lied Of de lach van een kind Wat moed en vertrouwen Voor het…

Doch de macht van de absurde angst en de onverstaanbare twijfels grijpen me vast en vechten doe ik want ik draag mezelf tot last.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

overwinnen Zal ik ooit weten hoe het is om zonder angst en zonder dwang te leven Zal ik ooit leren om dat wat ik niet kan veranderen te accepteren…

overwinnen Zal ik ooit weten hoe het is om zonder angst en zonder dwang te leven Zal ik ooit leren om dat wat ik niet kan veranderen te accepteren…

Zwevend in gedachten om zo al mijn angsten te verzachten. Al mijn twijfels negerend, de rust in me regerend. Voelend de dingen die ik altijd heb gevreesd, levend zo nog nooit geweest.…

Mijn onverklaarbare angsten. Mijn wisselende stemmingen. Mijn behoefte aan erkenning. Mijn twijfel over de vraag of ik wel gewild geboren ben. Als oude man beklemt me de vraag of de kinderen die na ons kwamen zich wel door ons begrepen voelen. Worstelen ze met dezelfde vragen? Kennen wij de antwoorden? Verstaan we hen?…

De angst houdt ons in de greep, stevig en niet te zuinig, leer leven met het feit, dat we constant over de schouder moeten kijken! Want ZIJ, weten niet van wijken! Dus blijf alert, is de boodschap!…

Twijfel overmeestert mij en soms zelfs verdriet. Af en toe is een beslissing best moeilijk doe ik het wel of toch maar weer niet. Wat brengt nou die twijfel wat veroorzaakt het verdriet. Er is eigenlijk niemand die het precies begrijpt en niemand die het aan mij ziet. Ik wil het zo graag allemaal goed maar niet ten koste van.…

Bloed ruist en raast door m’n kop Pompt de zuurstof, non-stop voedt mijn gedachten, twijfels, angsten Deze nachten zijn de langste Als alle opties, ideeën, keuzes, kansen, Gemist, benut, zo rij aan rij langs dansen, Is er trots, getemperd door twijfel, onzekerheid, Het razen in mijn hoofd, gaat nog sneller dan de tijd Op de helft van mijn leven…

Ik wil je iets schrijven zonder angst iets puur vanuit mijn hart Van alles komt er in me op maar niet echt duidelijk nogal verward Beelden spoken door m'n hoofd en verbuigen pijnlijk al mijn zinnen En dat maakt het oh, zo moeilijk om mijn verhaal hier te beginnen Een kort briefje lijkt me voor nu zonder twijfel het allerbeste…

ik leef, in deze corona tijdperk, ik adem vreugde leed virussen lust insecten fijnstof valse informatie in door de flanken van wie ik mag zijn, leugenachtige detectoren met een op een zelfreflecterend feitelijk waanzinnige waarneming ontmoedigen mij niet dat ik dat wil, maar dat umheimliche gevoel van het niet meer verbonden willen…

het leven, maar soms voelt ‘zijn’ zo zwaar een angst die je verstijft om beslissingen nemen de twijfel doe ik het wel goed ? de schrik slaat om je hart en toch moet je verder...…

stoppen, houdt van haar vermogen om met haar hart te meten waarom en hoeveel ze mij vertrouwt maar soms is ze bang is ze bang om terug te glijden in het gat waarin ze al gezeten heeft waarin ze te lang - maar praat haar niet van tijden - heeft vergeten waarom ze zo graag leeft vergeet niet: ik wil graag voor je zorgen, zorgen dat die grote angst…

in twijfel te wikken om je te vertellen dat ik wegga bij jou 1978.…

Kan ik mijn hart opbergen Op ‘n plekje van genegenheid Of is ’t een zucht en hunkering Naar liefde en geborgenheid Ligt mijn doel in ’t ongewisse Blijf ik vechten tegen verstand Waart mijn hart doelloos rond Stikkend als in droog dor zand Zal ik het ooit nog eens vinden Waar ik hopeloos naar zoek Of blijf ik doelloos bladeren In een inhoudsloos…

Niet te vertrouwen, hoorde ze steeds, ze geloofde wat ze zag... Hij loog dat 't gedrukt stond, voor háár sprak hij de waarheid... Hij stál als de raven, gaf haar bloemen, van haar eigen geld... Wist zij veel... 't Heeft járen geduurd, voor ze tot 't besef kwam, dat ie een losbol was, d'r in de maling nam, een rad voor ogen draaide..…