'k Zie het aan de peuken in de asbak,
aan de lege flessen in de krat.
'k Merk het 's ochtends in mijn kop,
de rode ogen en een droge strot.
Ik heb weer eens te veel gezopen.
Ik heb weer eens te veel gerookt.
Ik ben weer veel te laat in bed gedoken
en 's ochtends staar ik naar een spook.…
De drankjes zijn nog nauwelijks te tellen,
evenals de peuken in een asbak .
De geest lijkt zich te herstellen.
Maar dan, ja het is zover,
het café moet zijn deuren sluiten.
Met een vrijwel lege portemonnee
staat hij na vele uren weer buiten.…
naast me
nog steeds warm is…
Alsof ik haar er nog zie zitten
Ze houdt m’n hand vast en
glimlacht naar me, omdat
…ze van me houdt…
Een lange haar hangt
langs de hoofdsteun,
als een zilveren draad
glimmend in het maanlicht
wiegend op de luchtstroom van de aanjager
De peuk met lipstick trekt weer m’n aandacht
een stille getuige in de asbak…
Omringd door asbakken met peuken
walmen verschaald bier, nevelig zicht
en last but not least
tegenover een enorme buik
waarachter zich een chagrijnige man had verscholen
die luidruchtig zijn mobieltje probeerde te overtuigen
ging er iets door me heen
als een zeurende jeuk aan de rand van mijn brein
beweeglijk als een ongrijpbare flits
die mijn…
Tot ‘s nachts heb ik trouw op jou gewacht
Traag tikte de wekker de asbak halfvol in
witte mist weerkaatst het vage licht op blanke lakens
en ik denk dat ik een ezel ben
Een uil alleen, de vleugels over de borst gevouwen
wacht blind en huilt, voor het muisje schuilend
dat met de kaas al lang is weggevlucht
Nergens nu nog te bespeuren en gauw…
Ze wilde gebarsten en levensmoe
Het liefst naar haar graf en asbak toe.
De kaasstolp vond dat ze blijven moest,
Had meelij met de vreemdeling gekregen.
Maar 't broodmes, minister van oorlog hield vol
En stemde onherroepelijk tegen.
De vorken en lepels als leden der raad
Waren innerlijk woedend en dol obstinaat.…
~ Ode aan Suzanne Vega
Ik zit achter mijn bureautje
En ik blik eens wat naar buiten
Daarna tik ik weer wat regels
Op het scherm van mijn computer
De fles wijn raakt steeds maar leger
En de asbak wordt wat voller
Onderwijl klinkt er een liedje
Uit mijn hi-fi stereo
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub, dub-dub-dub-dub
Dub-dub-dub-dub…
hun magie
verloren
ze kent mijn repertoire
het is mooi
daar niet van
maar na drie dagen
in mijn gezelschap
ken je het
vroeg in de ochtend
neuken we
toch
nog een keer
in de woonkamer
die we de avond ervoor
zo machteloos
hebben uitgewoond
we hebben met vazen gegooid
en asbakken
zo groot
als pannen
uit de gaarkeuken…