Netgedichten

netgedicht (nr. 49.411):

Drank maakt meer kapot dan je lief is.

'k Zie het aan de peuken in de asbak,
aan de lege flessen in de krat.
'k Merk het 's ochtends in mijn kop,
de rode ogen en een droge strot.

Ik heb weer eens te veel gezopen.
Ik heb weer eens te veel gerookt.
Ik ben weer veel te laat in bed gedoken
en 's ochtends staar ik naar een spook.

Hij kijkt mij aan met bloeddoorlopen ogen,
blaast z'n rotte lucht in mijn gezicht.
Op z'n kop zie ik de hoornen,
't dondert, 't bliksemt en 't weerlicht.

Hij schreeuwt naar mij: "Hé, jij!"
en bonkt met zijn vuisten op mijn kop.
Val ik flauw en kom weer bij,
liggend op m'n knieën in de kots.

'k Zie het aan wat er is geschreven,
de woorden, de krassen op het blad.
'k Voel aan m'n hoofd en 't is net alsof
het onverklaarbaar niet van mij is.

Refrein:

Drank maakt meer kapot dan je lief is.
Daarmee zet je alles op het spel.
Daarmee ga je naar de bliksem.
Drank maakt meer kapot dan je lief is.